возік да перевезом мешкі. Верасніца. Возік e, шоб дзіця посадзіць i возіць. Аздамічы. Носём кошэлём песок? — Коб ебзіком! Цераблічы. ВОЗГЦЦА незак. Шморгадца. Ласіца по mpoei eoзіцца, то мокра корова. Сямігосдічы. ВОЗІ'ЦЬ незак. Вазіць. Ее возіць не перэвозщь, тую гліну. Запясочча. На толоку возяць хату, домок, одрыну. Не возяць гной, як хто ўмрэ (бо ўсё на полі загіне, павер'е). Луткі. ВОЗГШЧЭ н. Накладзены з вярхом воз. Возішчэ мах накладзё! М, Малешава. Возішчэ лёну поуёз на слішчэ Петрб. Там жа. ВОЗОВУ'ХА ж. Вялікая вырабленая скура. ХІльчыцы. ВОЗО'К м. 1. Лёгкі выязны вазок або санкі. Возкі робілі машчане. Мачуль. Чым поехаў, саньмі? — Не, возком. Любавічы. 2. Панцыр чарапахі. Мачуль. 3. Вялікая Мядзведзіца. Аздамічы. ВО'ЗЬМА ж. Валтузня. Прыедуць хлопцы i будзе на вуліцы возъма. Аздамічы. ВОЙ м., рэдка ВОЕ' н. 1. Перавой, адзін рад матэрыялу пры пляценні бочак з саломы, агароджы з дубдо5г, пры накрыванні страхі саломай i інш. Зробіў плот на п'яць воёў. Аздамічы. Первы вой прошлі ў плоці. M. Малешава. П'яць-шэсць во'ёў наплетаем у колкі, каоюного воя збіваеш топором ці колком, шчоб буў густы плот,— i стояць рбуненько. Там жа. 14 лацін у стрёсе, бо берэм сем воёў. Хотамель. 2. Доўгая палачка ў бёрдзе, да якой прымацаваны трасціны. У бёрдзе eol, тросць, лёсткі. Луткі. Вой лёг у бёрдзе, не дзёржыць, перэсыпаць трэба бёрдо. M. Малешава. 3. Быстрак, стрыжань у радэ. Дзержысь воём, шоб цебе не прыбіло (да берага). Аздамічы. Самым воём ідзе шатва. Верасніца. Гэто тдм сама серэдзіна, дзе воё. В. Малешава. ВО'ЙМА ж..Пушок пад кроснамі. Хотамель. ВОЙНА' ж. Вайна. Нека война, стрэл у Турові узяўса. Бярэжцы. Кому война, а кому маць родна (прымаўка). Верасніца. Памянш. в о й н о ч к а. Кому война, кому войночка (прымаўка). М. Малешава. А В о й н у з в о ё в а ц ь. Прайсці ўсю вайну, перажыць ванну. Я не бачыў такіх людзей, да шчоб войну звоёвалі i так гуляць моглі! Верасніца. ВО'ЙСКО н. Войска. Кажуць, царыца Еўга вела
Дадатковыя словы
возовуха, возок, возьма, войма, войско, павере, пяць, рбўненько
2 👁