Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 995
 ◀  / 1324  ▶ 
р а х м а н ы 9 7 6 р а д а д ў л і 2. делаться пасмурным. Нсл. 561. Дзень рахманіцца, на дождж зьбіраецца. Нсл. Соверш. зарахманіцца, а) о погоде: стать пасмурным. Нсл. 561. На дварэ зарахманілася. Нсл. б) запечалиться. Нсл. 183. Зарахманіўся па матцы. Нсл. \і&хмктл-ная-нае. НК.: Старцы, Но. 52. 1. ТИХИЙ Нравом, Нсл. 561. смирный, СПОКОЙНЫЙ,-(Сакуны); Ксл. кроткий, спокойный, Шсл. тихий, кроткий, Гсл. ручной, послушный, Растсл. ручной, ПНЗ. ТИХИЙ, СПОКОЙНЫЙ, Пск.(Иеропольский) СМИрНЫЙ, СКроМНЫЙ человек. Раст.: Смаленск 150. ЦІ НЯма ў вас якіх дуронікаў? Не, Сумонечка, першы былі... а цяперачка рахманыя сталі. НК.: Старцы, 84. Нечым зграшыла дзіцятка рахманае, ціхі ж, паважлівы быў. Гарун: Жабрачка. Наш конь рахманы. Лужасна Куз. (Ксл.). Рахманы конік, i малое дзяцё яго павядзецъ. Ст. Рахманая статчына. Нсл. 2. добродушный. Чалавек ён быў рахманы. Сураж (Ксл.). Рахманы хлапец. Нсл. На рахманага Бог нанясецъ, а сьмелы сам пабяжыць. П ослов. Рапан. 203. Быццам пан той i рахманы, хоцъ ачыма нейк бліснуў. С. Музыка, 164. 3. о дожде, снегу: тихий, без ветра. Прайшоў рахманы, спорны дожджык ЪЯЗЬ ветру. Адамчык: Арж. Колас. рахнуць,—см. п од рахацъ. рад, р а д у, у ра д зе; мн. ч.-ды -доу-дом, у р а д о х, м. 1. ряд. Гсл.; Ар. Уменыи. радок-д/сд, м н. ч., д а т.-д ко м, м н. ч., п р ед л.-д ко х, м. —малый ряд. радочак-чкя, предл. и зва т.-Ч К у, ум ены и. к радок. Ар. 2. очередь, Гсл. конец ожидания или время действия находящемуся в очереди ( "р а д о ў ц ь Т); место находящегося в очереди. Т в о й рад в а д у на с і ц ь. Гсл. М о й ра д ця п ер І С Ь Ц І ( у а р т а ю). Прыдруйск Дрыс.(ад Бартуля). Н у, б р а ц е, т в о й рад в а р о т ы а д ч ы н я ц ь! Красьн. (Дел.). У с і пр а к р ы ч эм — ж а б ы н я с л у х а ю ц ь. Д а я г о ра д да й ш о ў, ён з а к р ы Ч Э ў — Ж а б ы З а м а ў Ч д Л І. Боўдзіна (Ч. 141). 3. последовательность, порядок. Нагламазьдзілі кучу дроў ні к якому раду. Дел.{п од награмазьдзіць.). радОК-дкд, мн. ч., дат.-дком, мн. ч., п редл.дкох, м. 1. строчка. Гсл.; Ар. Уменьш. радочак-чкя, предл. и зват.-ЧКу. Ар. 2.—см. п од рад в 1-ом см. радоука-кз, дат., п р ед л.-ц ы, ж. 1. очередь (стоящ ие, находящ иеся в очереди). Гсл.; Нсл. 571; Шсл.; Ксл. Радовак (л я крамаў) ня было. Няміга(Бацьк. Но. 16/500). Ён НЯ ЗНОСІў нялюдзкае цісканіны радовак. Тм. Маланкава, як спад зямлі вырастала перад крамаю вялізарная радоўка. Тм. Вартуюцъ радоўкаю, сядні наш рад. Гсл. Радоўкі не дзяржаць. Нсл. Неўзабаве радоўка прыйдзе да нас. Стаішча Чаш. (Ксл.). Ср. рад 2, кон 2. 2. род гриба, похожего на сыроежку, желтого цвета, растущего рядами. Нсл. 571. рада, (Скар. II, ц.уды-дзе, ж. 1. (наставление, указание, предложение как поступить, С.), совет. Нсл. 544; Ар.; Шсл.; Гсл.; Растсл.; Кабішча Куз. (Ксл.). Дай навуку Ŭраду. Кіт. 61. Дай імне раду як жыць, як тут рабіць. Нсл. Аднарада добра, а дзьве лепі. П ослов. Нсл. Добрыя людзі далі раду як рабіць. Ст. Уменьш. р&цачка-чкі-чцы. Шсл. Ш радачкі, ні парадачкі. Ст. 2. совместное обсуждение каких-л. вопросов; совещание, совет. Войш. У двух рада, у трох зрада,—в двоём совещание, в троем постановление, як результат совещания. Войш. 3. распорядительный или совещательный орган при каком-л. учреждении, организации, обществе; совет. Рада Бясъпечнасьці АЗН. Рада профясялъных зьвязаў. Рада Вялікалітоўска-Амэрыканскага Задзіночаньня. рада бурм істраў—городская управа. Гсл. 4. название некоторых органов государственного управления, имеющих руководящее значение в жизни государства или какой-л. его отрасли. Рада Вялікага Князства Літоўскага. Рада Беларускае Народнае Рэспублікі. Рада міністраў. Гсл. Рада комісараў. Рада паслоў. Рада абароны. Рада народнае гаспадаркі. мясцовыя рады—местные советы, меецкая рада—городской совет, селавая рада—сельский совет, раду радзіць—давать совет. Растсл. 5. средство, ВЫХОД, Гсл.; Ар. средство, Нсл. 544. средство, способ действия. Шсл. Няма рады. Ар. Рады няма вылезьці зь бяды. Нсл. Рады ня даць гэтаму дзіцяці, усё плача а плача. Ст. Ня можно рады даць. Гсл. радабодзь-дз/, ж.—редкая ткань. Порплішча ля Глыбокага. р ад аб о д зь д зе -д зя, п р е д л.-дзю, ср. 1. редкая ткань, Кацельня Пц. очень редкий холст или (очень) редкая фабричная ткань. Шсл. Выткала губкі дзьве радабодзьдзя — будуць мяхі да бульбы. Ст. Набрала, ты, дзеўка, нейкага радабодзьдзя, як станеш шыць, дык яно будзе разлазіцца. Ст. 2. редкие хлеба на поле. Які гэта авес — нейкае радабодзьдзе! Укропава Мл. Слово происходит от радкі" — редкий и бодка", точка, т. е. то, что имеет редко заполненыя места. рададулі-ляр, еди н ст в, ч. н ет.—большая телега для возки сена и снопов. Ксл. Нашы рададулі ад сена паламіліся. Косы Віц. (Ксл.). Запрагай каня у рададулі, паедзем па сена. Сураж (Ксл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дісд, рададўлі-ляр
2 👁
 ◀  / 1324  ▶