пашараваць 848 патароча п а ш а р а в -а н ы -д ц ь,— см. под ш араваць. п аш эн д зе -д з/л я, безлич.,—см. под ш эндзіць. п а ш э н ц іц ь,—см. под ш энціць. п а ш к о д зіц ь,—см. под ш кодзіць. п а ш к ё л іц ь,—см. под ш кёліць. п а ш к у м а ц іц ь,—см. под ш кум аціць. п а ш м а т, парен.— п о м н о гу. Шсл. Н е бяры зараз паш м ат, а п ат рош ку. п а ш н ń-ні-ні, ж.—пахота. Шсл.; Нел. А уж о-ж ваш а паш ня ў ся за да ў гі паш ла. Из песни, Нел. С ваю паш ню й адн ым канём урабл ю. Ст. П аш ню... пад сябе забавіў. Горд. Акты ХУН, 7,—пахотное поле. Выдаваць із паш ні дзесяц ін у. Кіт. 14613. Ш айт ан р э к: "В ойска м а ё т о е, х т о, паш ню к уп іўш ы, д а р а ж ы н і чакае, а п о т ым прадае. Тм. 5961. П аш ню мерачы, недам ерыць. Тм. 6064. Уменьш. п а ш а н к а -нкі-нцы. В он к у п іў па ш а н к у. Гордз. Акты ХУН, I. Зарадзі, Бож а, ж ы т а, пш аніцу, у ся к у паш ніцу. Росу ха, Імгл.(Косіч 59). п а ш н ы -н а я -н а е — п а х о т н ы й." Р э в із ія С ьвіслацкага ст араст ва 1560 г,928, Н о. 6-7, 35). па ш ш а к -в к а, предл.-аку; мн. н.-к і-к о ў к о м-к і-к а м і-к о х, м.— род червей, находящихся у лошадей в заднепроходной кишке. Нел. 395. У кан я паш ш акі т ырчацъ. Нел. п а ш т у д з е н ь, парен. — но с и ть о д е ж д у п овсед н евн о, в будни. Ар. Г эт ую апран іх у на ш у па ш т у д з е н ь, а г э т ую — сьвят ам. Ар. п а ш у к а ц ь,—см. под ш укацъ. п а ш у р п а ц е ц ь,—см. под ш урпаціць. п а ш ч а д ж а ц ь,—см. под ш чадж аць. п а ш ч а п а ц ь,—см. под ш чапацъ. п аШ Ч аС Ь -ІЛ а-/ў6. безлин., — см. под ш ч аСЬЦІЦЬ. Смоленщ. п а ш ы р а ц ь,—см. под ш ырыць. п а ш ы р а ц ц а,—см. под ш ырыцца. п а ш ь ір ы ц ь,—см. под ш ырыць. п а ш ь ір ы ц ц а,—сл1. под ш ырыцца. п аш -ы ты -ь щ ь,—см. под шыць. п ато л я -л /-л /, ж. 1. поблажка. Шел. Д зіц я ц і ра, д р у гі дай пат олю, ды к пот ым б яда зъ ім б уд зе. Ст. 2. облегчение. / сядзяц ь на ўзьм еж ках, на сівы х ру ін ах л ю д зі б ез пат олі, з сэрцам у кры ві. Змагар(Ускалось, Но. 10, стр. 7). МаІМ б р а т ом ням а пат олі, прайш лі д р у гую К алы м у. Крушына: Творы, 159. п атом -л*у, предл. и зват.-ме, м.— у то м л ение. Глебауск Сян. (Ксл.). Я к а я см а ч н а я вадзіц а з п ат ом у. Тм. п а т о м н ы -н а я -н а е— будущий, Ксл. имеющий быть после, потом, будущий, потомственный. Нел. 484. М н е давай сядні, на п ат ом нае я не глядж у. Алыова в іц. (Ксл.). Заст алося на п ат ом н ы я часы. Нел. П рагл я н е сонца п роз хм ары цём ныя, i б уд уц ь ж ы ці д зет к і п ат ом н ы я до б р а й доляй, доляй шчасьліваю. я. Лучына. патопа-ы, ж. 1. потоп. Рэч.(Пет., и, 16). Каб другі раз ня было патопы. Рэч.(Пет. и, 16). Бог напусьціў патопу на сьвет. А па патопе... Саму ўрадзіўся Эрфэшэд. Ют. 99аЗ. 2. переп.— тонь, тонкое, бол оти стое место. Нел. 484. Юрацішкі л. У потопу заехалі мы. Нел. Начаваў бы ў балоце, калі б не налучыліся людзі: дзякуй вызвалілі коні з патопы. Нел. 311, под налучыцца. 3. переп.— непроходимая Грязь. Нел. 484. Во! i ў месьце патопа, прайсьці цяжка. Нел. патаённы-ная-нае— тайный. Шел. Спад царквы аж у пакоі ё патаенны ход. Ст. патае'нна, парен.— т а й н о, с к р ы т н о. Шел. В ось д а ч у ш к а: п а т а е н н а ад м а т к і прадала палат но! Ст. патаёнь-йня, м. 1. камень, находящийся под поверхностью земли, міх. 2. скрытный вредный человек, м іх. патай, парен.—тайно. Нел. 483. Патай ад мяне зрабіў гэта. Тм. патайні'к-а, м.— п а р а л и ч. Каб цябе патайнІК СХапІў. Купіна Віц. (Ксл.) патаКОўнІК-/кя, предл.-іку, з в а т.-Іч а, м. — потаковщ ик, Нсл. 483. потащ ик. Патакоўнік бабскі. Нсл. патакоўніца-цы-ўь/, ж.— потаковщ ица, Нсл. 483. потащ ица. Патакоўніца дзяціная. Нсл. плтакі-коў-ком-кі-камі-кох— груз, которы й накладывается на лён или пеньку при м очк е. Ксл. Прывязі патакоў лён націснуць. Спаская Cip. (Ксл.). паталач-чы, ж.— посев, истоптанны й, смяты й ск отом. Нсл. 394. Паталач нікуды ня годзіцца, хіба пакасіць. Нсл. патапе'ц-лод предл.-пцу; мп. н.-пцы-пцоўпцом-пцы-пцамі-пцох, м.(кусок свинца, камня и пр., п одвеш и ваем ы й к лесе удочки, сети и пр. для погружения их в в оду, С.), грузило. Ксл. Патапец адарваўСЯ ад валасьніка. Падбярэзьзе Віц. (Ксл). патапеча-чы-чы, ж.— топь. мгел. патароча-чы-чы, ж. 1. пугало. Нсл. 484. Глядзіць як патароча якая. Нсл. Ср. зрочча. 2. человек с вы таращ енны ми глазами. Нсл. 484. Не пайду я за гэтага патарочу. Нсл. Заручэнца даў Бог нейкага патарочу. Тм. Высалупілася, як патароча. Гсл. (под высалупіць). 3. привидение, призрак, что-л. необы кновенное и страш ное. А ў нас на дварэ патароча стала. Старадуб(Жив. старина 1910, 1, 102). Лазам лезе ў сэрца, у вочы, зазірае патарочай. Купала. Завіруха скача ночы, патарочай скача вые. Гарун: Завіруха. Ночкай цемнай штось дзіўное тут чуваць. Штось тут творыцца уночы, — сам пачуеш ты, эгэж, ці то жарты патарочы, ці то знак які прарочы, ці там што — не разьбярэш. С. Музыка, 196. 4. несчастье в дороге(? С.)- Растсл., пнз. 5. буря(? С.). Шсараука 1мгл.(Сержп.: Отчет
Дадатковыя словы
зіл, нікўды, патаенна, патакоўніца-цы-^ь, предл.-пцў, ікя, ўьі
14 👁