паскуда 843. паслухмянасьць паскуда, (С акуныуды-дзе, ж. 1. дрянь, нечистота, Нел. 479. гадость, мерзость, пакость. Паскуды тут шмат. Нел. 479. 2. общ.—пакостник-ица, Н ел. 479. нечистоплотный человек. Шсл. Прывёўся з гэтым паскудаю. Нел. Паскуда й рук не памые есьці. Ст. Собир. паскудзьдзе-3зя, предл.-дзю—дрянь, грязное лохмотье. Нел. 479. Вон выкінь гэта паскудзъдзе. Нел. паскудзіць-длісу-дзіш-дзе, несоверш. 1. осквернять. Нел. 479. Паскудзіў, напаскудзіў судзіну. Нел. Соверш. запаскудзіць —загадить. Каля мяса запаскудзіш белую сарочку. Нел. Прич. запаскуджаны —загаженный. Нел. 180. Запаскуджаная хустка, судзіна. Нел. Соверш. напаскудзіць. Нел. 479. 2. портить. Нел. 479. Паскудзіш, спаскудзіў работу. Н ел. Ня робе ён, а толькі паскудзе. Ст. Соверш. СПЯСКуДЗІЦЬ. Нел. 479. 3. марать в испражнение. Нел. 479.Дзецянё паскудзіць, упаскудзіла беленькую кашульку. Нел. Соверш. упаСКудЗІЦЬ. Нел. 479. 4. испражняться. Нел. 479. Соверш. НЯПЯСкудзіць. Нел. 479. плскуязіцця-джуся-дзішся, несоверш. 1. мараться. Нел. 479. Не паскудзься каля брыды. Н ел. Соверш. абпаскудзіцца, а) запачкаться, загрязиться. б) перен.—поссориться. Дел. Паскуда, сусім ты абпаскудзіўся. Дел. Соверш. запаскудзіцца—загадиться нечистотою. Нел. 181. Ад крыві запаскудзіцца андарак, накінь запан. Нел. 2. испражняться. Нел. 479. Дзецянё паскудзіцца, упаскудзілася. Нел. упаскудзіцца, соверш. к паскудзіцца 1, 2. Нел. 479. паС К уДН ІК -/кя, п р е д л.-ік у, з в а т.-Іч а, м., бранное. 1. сквернавец, замараха, Нел. 479. мерзавец, пакостник. (Шел.). Паскудніка гэтага паслухаў ты. Нел. 2. портящий. Нел. 479. Не табе паскудніку гэта зрабіць. Нел. паскудніца-ўы-гуь/, ж. к паскуднік. Нел. 479. паскудны-няя-няе, 1. скверный, гадкий, нечистый. Нел. 479. Паскудны дзяцюк. Нел. Паскудныя начоўкі. Тм. 2. дрянный, неприятный. Нел. 479. Паскудны яблык. Нел. Паскудная справа з гэтага выйдзе. Нел. Ср. ст. паскуДШЫ. Нел. 479. паслабаднёць,—см. под слабаднёць. паслабянёць,—см. под слабанёць. паслабянГць,—см. под слабянщь. пасланёц-нця, предл.-нцу, зват. пасланча, мн. ч.— НЦЫ -НЦОў-НЦОМ-НЦОў-НЦОМ, мн. ч.. предл.-НЦОХ, м.—рассыльный, М Гсл.; Ар. человек, употребляемый для посылок. Нел. 480. Пашлі пасланца дурнога, я за ім другого. Послов. Нел. Пасланца ні сьцінаюць, НІ вешаюць. Послов. Нел. паслаць,—см. под слаць. плспугь-ўгі-ўзе, ж. 1. ПОМОЩ Ь. Нел. 480 (действие, приносящее помощь, пользу Другому, С.), услуга. НК: О черки 83; Гсл. Дастаўся брыль гаспадару ад спіарога дзяка за нейкія паслугі. Гарэцкі: Песьні 69. 'Дзякуй, дзетачкі!" чуе хлопчык за Сваю паслугу. Гарун: Сьвята. Невялікая з калекі паслуга. Н сл. 480. Ветру, ветру вольны, стой, зрабі паслугу! Г арун (ст. " В етру"). Марта ж увіхалася каля рознае паслугі. Т ат., Ванэлі 298. Борзда да іх падышла кельнэрка й пасуліла свае паслугі. Ю. Ж ывіца(" Прыйсьце", Но. 1). аддаваць паслугу—оказывать услугу. Божыя паслугі аддаваў. Кіт. Иб15. чыніць паслугу—оказывать услугу. Я Пану Богу паслугу вялікую чыніў. Кіт. 62al 1. Пану Богу паслугу чыніць будуць. 13561, іЗбаб. Семдзесят тысячаў ангелаў стаяла ў том, паслугу чынілі. Тм. 12468. 2. служение(услужение, С.) Нсл. 480. Пятніца — паслуга Богу мусульманская. Кіт. 29614. Ніякае паслугі ня знае; шклянкі вады падаць ня ўмее. Нсл. Яны хваліліся абодва, сваімі паслугамі рэволюцы, як забівалі людзёў. Д зьве Душы 164. Собир.— прислуга. Н сл. 480. Усю сваю паслугу субраў да сябе. Нсл. Едзе з усёю сваею паслугаю. Нсл. паслугачы-чягя, в см. сущ.—прислужник. Нсл. 480. Шмат паслугачых, але мала памагачых. Послов. Нсл. Былі б пабразкаЧЫЯ, будуць І памагачыя. Послов. Нсл. паслужнік-/кя, предл.-іку, зват.-ІЧО, м. —слуга(человек для личных услуг, служитель, С.) Н сл. 480. Паслужніка добрага маеш. Нсл. паслужнща-цы-цы, ж.—служанка. Нсл. 480. Жонка ягоная паслужніцаю была ў пана. Нсл. паслухаць,—см. под слухаць. паслухачы-чяя-чяс, 1. послушный. Нсл. 480. Дзяцюк у ўсім паслухачы. Нсл. 2. в см. сущ.—внимательный слушатель. Нсл. 480. Будзь першы(перш) паслухачым, а потым павядачым. Послов. Нсл. паслухмёнства-яя, предл.-ве; мн. ч.-вы-ваў, ср.—послушливость и помощь вообще. НК: Старцы, Но. 23. Разница между г,паслугамі" и паслухменствамі" незначительная: оба понятия выражают стороннее пособничество в сельско-хозяйственных работах. В первом случае пособнический труд подлежит оплате: во втором он часто бывает за дзякую". НК: Пасобнікі, Но. 2. паслухмёны, -ная-нае—послушный. Полпіна Бранск.(С. Будде: Тула-Орел 82). паслухминасьць-щ, ж.—послушание. НК: Пасоб
Дадатковыя словы
гуьі, запаскў, запаскўдзіць, паскудзьдзе-<3зя, паскудзіць-дліс^-дзіш-дзе, паскўдны-няя-няе, паскўдніца-^ы-г^ь, паслухмйнасьць-щ, паслўжнік-/кя, плспўгь-ўгі-ўзе, предл.-нцў, слўхаць, ікя
4 👁