Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

пакора 816 „пакавацца пакора-рь*-ры, ж.—покорность, Гсл.; Нсл. 458. смирение. Хлапец пакору мае. Нсл. Лю блю за пакору. Тм. паКОрлІваСЫДЬ-ц/, ж., свойство от им. прилаг. пакорлівы. пшоўшял-вая-вае—по корный, послушный. Заўсёды з усім згодны, заўсёды пакорлівы. быццам у яго ня бывав тае Свае думкі. Кулакоўскі: Дабраселцы. пакорна, парен, к покорны.—покорно. Ср. ст. пакарней—покорнее. Прев. ст. найпакарней—покорнейше, м г с л. пакорнік-іка, предл.-іку, зват.-іча, м.—покорный человек. Халопенічы Барс, пакорны-ная-нае—смирённый, покорный. Шсл. Покорным сэрцам сурэіЦараб.) перапеў. Кіт. 266. П акорнае цялётка дзьве мат кі ісьсець. Ст. Cp. cm. пакарнейшыПОКОрНее, более ПОКОРНЫЙ. Ар. Прев. ст. найпакарнейшы—покорнейший. Ар. пакос-са, предл. и зват.-се, м.—скошенный ряд травы или хлеба(сколько захватывает коса, С.). Ад дарогі забяры два покосы, каб хт о ня ўкраў. Ст. пакосьнікі( один пакосьнік)—парин, братья невесты, принимающие участие в венчальном обряде. А р.;В іш неваВал. К олькі бывав подруж ак, т олькі й пакосьнікаў. Вішнева Вал. пакот-Awy, предл.-це, зват.-це, м. 1. мощенная(бревнами или досками, С.) дорога на болоте, Ксл. ряд бревен, досок, уложенных, настланых на чем-либо, накат. Пакот паламаўся на дарозе. Зямковічы Сян. (Ксл.). 2. тонкие брёвна, решетины из бревён для кровли, накатник. Н сл. 458. П а к о т у прыгат аваў на хат у. Нсл. 3. щит(фронтон, С.), заделанный бревнами. Шсл. Шчыт у гум не зрабілі пакотам. А мельна Пух. (Шсл.). пакоузаць—см. под коўзаць. пакоузацца—см. под коўзацца. пакахаць,—см. под кахаць. пакахацца—см. под кахацца. пакаёвы-вая-вае—комнатный. Нсл. 458. Пакаёвыя слугі. Нсл. Пакаёвы сабачка. Тм. пакаёвы-дога, сущ.—лакей. НК: Под. пос„ Но. 60; Нсл. 458. Пакаёвага пан гукае да сябе. Нсл. п лклёўкл-ўкі-ўц ы, ж.—горничная, нк.: Под. пос., Но. 60;Гсл.; Ар.; Нсл. 458. Пагардзела, як пакаёўкаю стала. Нсл. пакёяньнелода—см. под каяцца. пакаята-яты-яце, ж.—раскаяние, покаяние. пакаятны-ная-нае—покаянный. Пан Б ог любіць пакаятных людзей. Ют. 7065. пакаяцца—см. под каяцца. пакиз-азу, предл. и Зват.-азе, м.— показ. Яны тую птушку панесьлі бацьку на паказ. Н.(Афанасьев: С казки, I, 1913, 209). паказёльна, парен.—характерно. БГсл. паказальнасьць-щ, ж.—характерность. паказальны, -ная-нае—показательный, служащий для показа, для всеобщего сведения, ознакомления. паказильны, -ная-нае—характерный, отличательный, свойственный. БГсл. паказальная рыса—характерная черта, паказальная зьява—характерное явление. Юркевіч прыводзе ў сваёй кнізе вельмі цікавыя й паказальныя вынікі соцалягічных вызуканьняў. Беларус, Но. 174, стр. 3. паказаньнік(-заль-, мгсл.)—показатель. М Гсл. паказаньнік-/кя, предл.-ку, зват. паказаньніча, м.—часы. Ксл. На сьцяне вісіць паказаньнік. Янавічы Cyp. (Ксл.). доказаны—см. под казаць. паказаваць—см. под казаць. паказацца—см. под казацца. паказаць—см. под казаць. паказіць—см. под казіць. паказіцца—см. под казіцца. пакаламёсіць—см. под каламесіць. пакаламёшаны—си под каламесіць. пакалёньне, предл.-ню, cp.— поколение. Шсл. Гэта хвароба йдзець аж у дзясятае пакаленьне. Ст. пакалёчаны—см. под калечыць. пакалёчыць—см. под калечыць. пакалёчыцца—см. под калечыцца. пакалянёць—см. под калянёць. пакальле-ля, собир.—палки. К лімы віц. (Ксл.). Bo, пакальля накідалі! Тм. пакалыхаць—см. под калыхаць. пакалыхацца—см. под калыхацца. пакалытаць—см. под калытаць. пакамёчаны—см. под камячыць. пакамячыць—см. под камячыць. пакамячыцца—см. под камячыцца. пакараціць—см. под караціць. пакараць— см. под караць. пакарацца—см. под карыць. пакармГць—см. под карміць. пакасаваць—см. под касаваць. пакато-шл, мп. н.-ты, cp.—колесо. Кацельня Пц. Покато паламілася. Кацельня Пц. См. кола, каток. пакаваньне-нл, предл.-НЮ, отгл. имя сущ. к пакаваць.—упаковка, укладка. Нсл. 390. Пакаваньне хусьця да прыскрынка. Нсл. пакаваць-кую-куеш-куе, песоверш.—упаковывать. Г сл.—укладывать(что, С.), наполнять чем. Нсл. 390. Пакаваць хусьцеў скрыню. Нсл. Пакаваць сутнік хусьцям, адзецьцям. Тм. Соверш. запакаваць—увязать плотно в тюк. Нсл.178. Запакуйце ўсі рэчы ў рагожу. Нсл. Прин. запакаваны —увязанный плотно. Н сл. 177. Рэчы панскія запакаваны. Нсл. пакавацца, -куюся-куешся—укладываться Приготовляться В путь. Нсл. 390. Ня трацьце часу, пакуйцеся, упакуйцеся. Н сл. Соверш. ЗапакаваЦЦа, возвр., переп. —уединиться. Нсл. 177. Запакаваўся ад