Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

наўспадацца 801 падгатаваць 2. наработаться. Ш сл.—утомиться за работой требущей передвижения. За дзень нападаешся з гэт аю работ аю на полю, а ўвечары дома ізноўш т о-колечы рабі. Ст. 3. нахлопотаться. Ш сл. Щ мала я нападаўся, пакулъ даст аў т ую пазыку! Ст. 4. насетиться. Нел. зіз. Нападаўся за дзень. Нел. Соверш. паўспадацца—засуетиться (многим). Нел. 430. Жыды нешта пауспа даліся, як перад даж дж ом. Н ел. 430. Соверш. перапасьціся-падзёцца, праз статак —от голода похудеть. Ш ел. К а н ін а голодная, сусім перапалася. Ст. прап4сьціся-паш чуся-пасьціш ся, несоверш.—пропадать, деваться неизвестно куда. Нел. 527. К уды ты прапасьціш ся кажны дзень? Нел. Соверш. запрапасьціцца. Нел. 527. Тапор запрапасьціўся нівесь куды. Нел. Соверш. распадацца-аю ся-аеш ся, 1. расшалиться. Н ел. 556. Щ ха, ч аго вы распадаліся. Нел. 2. засуетиться. Нел. 556. Р аспадаўся з лучынкаю, калі б іскрыне зараніў. Нел., —засуетиться, ухаживая за гостями при угощении. Нел. 556. Калі б дзеля добрага кого, а то ліха ведае дзеля каго ты распадаўся. Нел. 3. соверш. к падаць 4, каля каго,—начать ухаживать за кем-л. Нел. 556. Распадаўся дарма, дзеўка й не паглядзела на цябе. Нел. спадацца-яюся-яешся, несоверш.—лишаться чего, утрачивать. Н ел. 602. 1з здароўя спадаюся. Нел. Соверш. спасьціся —лишиться чего, утратить. Нел. 602. Зь лядашчым спазнаўся, з р о зум у спаўся. Послов. Нел. падацца—см. под падавацца. падачкі-кду, мн. ч.— подати, л іст Ж ыгімонта Старога, Вільня 1536 г.(СтанГ 73); Навасёлкі Войст., Кацёлкі, пруж. Устаўны ліст 1529 г. Вялікі князь даецъ "бачачы уцісканьне й абцяж лівасьць п адд ан ы х наш ы х ад стараст ж амойцкіх i ад цівуноў зямлі жамойцкае, кот орую ані абцяж лівасьць ім чынілі многімі ŭ цяж кімі работ ам і i неізьмернымі падачкі i ўезды сваім і..." Преснаков-.Лекции по рус. ист. II, M. 1939, стр. 127. М аюць ся Ж ы дове на вы слугах сваіх проціў хры сьцянскіх лю дзей захаваці, абы іх ку падачкам i служ бам нязвыклым не прыневалялі. Стт. 452. падборы-ряу—каблуки из кожаных обрезков, НК: О черки, Н о. 270. каблуки вообще. Шсл. У m eaix б от ах вы сокія подборы. Ст. См. абцае. шфоЧЛЪ&УЩА-ЧуЮСЯ-ЧуеШСЯ, несоверш. 1. подбочениваться. Нел. 439. Не глядж у я на тое, што ты падбочуеш ея. Нел. 2. стараться занять место очень близко ко кому-л. Нел. 439. Не падбочуйся да мяне, т ут ня месца табе. Нел. п а д б а ч ы ц ц а -ч у ся, падбочышея, соверш. к падбочавацца 1, 2. Нел. 439. Падбочыўшыся стаіш. Нел. падбабевацца-блюся-блюешся, несоверш. —льстить женщинам, подбивать к женщинаМ(снискивая расположение к себе, С.) Нел. 438. Не падбабівайся да мае ж онкі, не падбівай клінікаў.(Каж уць на сьмех). Нел. Соверш. падбабіцца-блюся-б/шся. Нел. 438. П адбабіўся, ды хворобу ўзяў. Нел. падбабГцца—см. под падбабевацца. падбародавік-гка, предл.-іку, зват.-іча, м.—подбородок. Аш. падбародавіч-чя, предл.-чу, м.—подбородок. 1г. Валя бярэць яго за падбародавіч, прыўзьнімае галаву. Корзю к. падбачыцца—см. под падбочавацца. падбел-лу, предл. и зват.-ле, раст., м. 1. МИТЬ И мачеха [Tussilago farfara L.] Ст. (Шел.). 2. тысячалистник обыкновенный. С т. п а д б ів а ц ь —см. под біць. падбівацца—см. под біцца. падбГць—см. под біць. падощца—см. под біцца. падорушша-шя, предл.-ш у, ср.—нижняя часть брюха, подорюшина. У вярэпаўкі шэрае падоруш ша. Ст. падбухтораваць—см. под бухторыць. падбухторыць—см. под бухторыць. падбурболіць—см. под бурболіць. падбувацъ-аю-аеш -ае, несоверш.—надувать. Нел. 439. Таргачы часта падбуваюць наьиага брата. Нел. Соверш. падбуць-будудзеш -дзе— шцуть. Нел. 439. падбувацца-аюся-аешся, несоверш., возвр. —попадаться в обман. Нел. 439. К ат оры р а з ты падбуваеш ея на конях. Нел. Соверш. т цЪ ущ щ -будуся-будзеш ся—попасться в обман. Нел. 439. Не гандлю й зь ім свайго каня: якраз падбудзеш ея. Нел. П адбуўся я: сьляпога каня купіў. Тм. п а д б ы л ы -лая-лае—пожилой. Шел. А ўж о яна падбылая дзеўка. Ст. См. паджылы. п а д г а д а в а ц ь —см. под гадаваць. п а д г а л я к н у ц ь -ну-неш-не, соверш.—подоросить вверх. Шел. Высока падгалякнуў апуку. Скры ль Пух. (Шел.). п а д г а л іс т ы —поджарый. П у тч а, п а д г а л ы -л я я -л я г—(о дереве), с ветвями только высоко. Ар. Падгалая ліпка. Ар. п а д г а р -а ц ь -эі{ь —см. под гарэць. п а д г а р э л ы, -лая-лае—подгоревший, подгорелый снизу, у корней(о деревьях). пад-гар н уц ь-гдр А п бу ь —см. под гарнуць. п а д г а р н у ц ц а —см. под гарнуцца. п а д г а р ў, нареч.—вгору. М Гсл.; Ар. паДГаСПОДНІК-žKa, предл.-іку, зват.-іча, м.—жилец(снимающий часть помещения у съёмщика). См. гасподнік. п а д г а с п о д н іц а, —жилич ка( снимающая часть помещения у съёмщика). Ср. гасподніца. п а д г а т а в а ць —см. под гатаваць