падагнаць 798.падаць жонку. ЗСД 113. Упадабаў Лбдзіраловіч новае места. Д зьве Д ушы Юб. Міхайла ўпадабаў Ганну—Анна понравилась Михаилу. Ар. Упадабаў дзяўчыну. Нел. Корзюка, відаць, упадабалі. К орзю к. Чамусьці ўпадабалі гэты прысаднік {"парк**) людзі. Васілёнак("П олы мя", Но. 12,стр. 192). Соверш. за ў п а д а б а ц ь—очень понравиться кому-л. Н сл. 190. Заўпадабаў дзяўчыну, каня, страву(—очень понравилась мне, ему и т.п. девушка, лошадь, суп, С.) Нсл. Прич. за ў п а д а б а н ы —очень понравившийся. Н сл. 190. Заўпадабаная дзеўка. Нсл. Соверш. п р ы ў п а д а б а ц ь, перех. —полюбить, Нсл. 519. несколько понравиться. Ён упадабаў яе—она ему понравилась несколько. Прыўпадабаць дзяўчыну. Нсл. п а д -а г н а ц ь -ганяцъ—см. под гнаць. п а д а х в іц э р -р а, предл.-py, зват.-ру, м.—унтерофицер. Падахвіцэраў растрэлююць. Бацьк., Но. 49-50/435-436. п а д а д о н ь н ік -к в, предл.-ку, зват. пададоньніча, м.—проныра, хитрый человек, постоянно все окольными путями выведывающий. Ксл. Н у й пададоньнік жа ты, ад цябе нічога ня ўтоіш. Глебаўск Сян. (Ксл.). п а д а д з ь м у ц ь —см. под дмухаць, дзьмуць. п а д а з р э н а с ь ц ь -ф, ж. 1. подозрительность. М Гсл. 2. мнительность. М Гсл. п а д а з р э н ы, 1. подозрительный, (Нсл. 445) вызывающий подозрение. Ён чалавек ня быў ні ў чым падазрэным. Нсл. 2. подозрительный, мнительный, (М Гсл.) недоверчивый. п адаГ ц ь —см. под даіць. п а д а л о с я, безлич.—показалось, пнз. п а д а л іц а -ў 6 /, дат., предл.-цы, ж. 1. каждое упавшее с дерева яблоко(груша, С.)Слово это чаще понимается, как имя сущ. собирательное, НК: Очерки, Но. 140. древесные, садовые плоды, упавшие недозрелыми. Нсл. 389. 2. общ.—чрезвычайный шалун-нья. Н сл. 389. п а д а м к н ў ц ь —см. под мкаць. п а д а м к н ў ц ц а —-см. под мкацца. п а д а н у ч а к -ч к а, м.—кусок холста, значительно меньше онучи, обхватывающий только ступни. Паданучнікамі" обертываются онучи. Н К: Очерки 124. п гіда н ь н е—см. под падаць. п а д а р о ж ж а - ж я, п р е д л о ж у, мн. ч.-Ж Ы жаў, ср.—путешествие, н. Аўтар вызукаваў матар 'ял на месцу шляхам адумысловага падарожжа( у варт. м. Ш чакаціхіна: Белар. мастацтва ў гіст. i арх. літ. — П олы мя 1927 г., УІ, стр. 181). Дзе б ён НІ быў — ЦІ ў лесе, ці ў полю, ці ў падарожжу. ЗСД 98. Не захапіліся думкай аб бязмэтным вольным падарожжу. Тм. 186. Л. расказаў аб мэце свайго падарожжа. ЗСД 247. Дзе сінь, зяленіва — маё тут падарожжа. К руш ина: Творы 40. Песьні — зьявы падарожжа! Што мілей размовы збожжа на палёх у летні час? С. М узыка 262. падарожнік-йса, предл.-іку, зват.-іча, м. —путешественник. Гсл. падарожшца-цы-цы, ж.—путешественница. Гсл. падарожны-нал, 1. путешественникица. Гсл. 2. пассажир,-ка. Гсл. падаражэць—см. под даражэць. падарак-/?ку, м.—подарок. Што за падаркі Пан Бог мне прыслаў? Ю т. 82а13. Ужо твае падаркі беленькі. М аню кі нз (Косіч 242). Уменъш. падарачак-чку, м. Паўзе, паўзе ды мурашачка, нясе, нясе ды падарачкі. Падаркі беленькі. Лупекі Стдуб. (Косіч 243). падараваны—см. под дараваць I. падараваць—см. под дараваць. падаркавы-вая-вае—подарочный. Нсл. 438. падарваць—см. под ірваць. падарвацца—см. под ірвацца. падасінавік-/ка, предл.-іку, зват.-іча, м. —гриб осиновик. Шсл. Падасінавікі з два падняў, a больш няма. Ст. падаскаваць, -кую-куеш-куе, несоверш. —подбивать под ось железную скобку. Н сл. 445. Прич. падаскаваны—подбитый скобкою. Нсл. 445. Зад падаскаваны, а перадок не. Нсл. падашва-вы, ж.—подошва. Ар. падатак-лжу', м.—подать. М Гсл.; Гсл.; Ар.; Нсл. 438; Шсл. Падатку ня выплацілі. Нсл. Прадаў цяліцу на падаткі. Ст. падаткнуць—см. под падтыкаць. адавалка-кі, дат., предл. падавалцы, ж. —шестик для подачи снопов. Ксл. Цяпер падавалкай падавай. Зарэкі Беш. (Ксл.). См. падавальня. падавальня-ш-до, ж.—длинный шест с крючком для подавания снопов в **азярод**. Ш сл. Зрабіў ёмкую падавальню: снапы будзе добра падаваць. Ст. См. падавалка. пад-аваць-аць—см. под даваць. падавацца—см. под давацца. падаўжэць—см. под даўжэць. падаўжыць—см. под даўжыць. падаукосыдь-щ, ж.—податливость. падаўкГ-ўкая-ўкое—податливый. Ар. Падаўкая зямля на арбу. Ар. Падаўкая каса на кляпаньне. Ар. падаўтаргіць-аю-аеш-ае, несоверш.—повторить вторично. Смоленщ. падаўца-цы, м.—податель. М Гсл.; Гсл. падаць-аю-аеш-ае; п о вел.-а й -а й м а, 1. несоверш. к ПиСЬЦІ, о росе, тумане—падать. Соверш. пануць-ну-неш-не, облает.—упасть НК: Дудар, Но. 2. Калі ён(чалавек) панець, т ам пахаваны ёсъць дудар. НК: Дудар 170. Соверш. ПЪСЪЩ—д зё ш -д у ц ь, о росе, тумане-----пасть. Сьцюдзёная раса пала. Хто ты ест? на цябе лос паў. Ют. 79а
Дадатковыя словы
кўю-кўеш-кўе, падаткнўць—см, пйсьці
2 👁