нацягнены 743 начлёжнік нацягн-ены-ут ы -ўц ь,—см. под цягнуць. нацяг-аўшыся-яіўя, —сл/. под цягацца. наЦЯГІЧ-ЧЯ, предл. и зватп.-чу; мн. ч., род.-чаў, м.— бочарны й и н стр ум ен т для н атяги вания обручей. Шсл. Н ям а нацягіча, чым нацягнуць абруч. Ст. нацямкг, нареч.— напрям ик. НК.: Очерки, Но. 91. См. нацянькі. браць нацямкі— делать наугад, напролом. НК.: Очерки, Но. 91. нацям-іць-лень/-ЛЯЦЬ, —см. под цяміць. нацянькг, нареч.— напрямик. Якелеўшчына Аш.; Ксл.; Шел.; МГсл. ВозьМ е нац янькі І пярэй дзе каля м ур о ў у б р о д ра к у. Дудзіцкі С'Бацьк.", Но. 34-46/431-432). Н ацянькІ куды бліж эй, чы м ся р а гасьцінцу. Падданы Сян. (Ксл.). Х т о хо д зе нацянькі, т ой губ л я е дзя н ьк і. Послов. Раўнапольле Сьміл. (Шсл.). Ім чаўся нацянькі. Крушына (Зьніч, 1951, Но. 1415). Б егаў да лесу нацянькі. Лойка: л. песьня. 3 гасьцінцу яны зьвярнулі, нац янькі йдуць мяж ой. С. Музыка 85. Вось уж о й сьцеж ка, па якой нацянькі м ож на прайсьці. ЗС Д129. Сьцеж ка Ў ПОЛЮ вядзець нацянькі. Крушына: Лебедзь, 45. нацяруш-аны-ь'щь,— см. под цяруш ыцъ. нацяруш-ыушыся-шдд, — см. под ц я р ушыцца. нацёклы, нацячы,—см. под цячы. нац-яушыся-яц ца,—см. под цяцца. націкаць,—с м под цікаць. нацГн-ну, предл. и зват.— не, м.— нарубка, знак сделанный нарубкою. Нел. 739. Тыя дзервы сячыце, на к о т о р ых націн зр о б лены. Нел. націна-ны, собир.. ж.— ботва, Ар.; Ксл.; 1г.; Колас. ботва, зелень овощ ей. Гсл. Н аціна вялікая, а бульба — як га р о х. Спаская Cip. (Ксл.). См. гіч. Ён націну а д р эза ў (у рэп ы). I. г. Лемантар, 64. на т ы х гр а д ах нац ін а расьцець буйнейш ая. Гсл. Уменью. НЯЦГНКЯнкі-нцы. Хлапцы -вы рвасы цягнуць к у р к у за валасы (м о р х ву за націнку). Гсл. націнацца,—см. под цяцца. націнаць,—см. под цяць. націнка I-нкі-нцы, ж.— насилие в разны х ф ормах. НК.: Пасоб., Но. 26. нацГнка II,—см. под націна. націск-ку, предл. и зват.-ку, м. 1. натИСК. Нел. 324. Н аціск н ароду. Нел. 2. нажим. Гсл. 3. грамм.—ударение. нацкавёць,—см. под цкавацъ. нацмок-аўшыся-яііця,— см. под цм окаць. нацмыг-аць-аўш ы ся,—см. под цмыгаць. нацуп-аньне-янь/,—см. под цупаць. наць— обращ ение. Ксл. Наць, П аланея, дай ІМ Н е есьці. Запрудзьдзе Сян. (Ксл.). нацыг-аўшыся-аць-ацца,—см. под цыгацъ. нацыя-ьл-ьл, ж.— нация, нацыянальнасьць-ф, ж.— н ац и он ал ь ность. нацыянальны-няя-ня?— национальный, нацырк-аны-аць,—см. под цы ркаць. н яч оўкя-кі-ц ы, ж.— коры то полуовальной ф ормы, служ ит для стирки белья и др. н адобн остей. Ар. начоўкі-овяк—коры то для стирки б елья. Растсл.; Шсл.; Ксл.; Гсл.; Раст.: Смоленск 149. П ачала мыць хусьце, а н а ч о ўк і пацяклі. Ісачкова Аз. (Ксл.). С м. Н О Ч вЫ. начадзіць,—см. п од чадзіць. начай, начы ( о б л а с т? у на р е ч. 1. иначе. Ар. няйначы— не иначе. Гсл, С м. няйнакш ы. 2. будто, СЛОВНО. Гсл. начапГць,—см. п од чапіць. начап-іушыся-ўф?, — с м. п од чапіцца. начапурыць,—см. п од чапурыць. начапур-ыўшыся -ы ц ц а,—см. п од ч а п уры цца. начараваць,—см. п од чараваць. начарэп-аны-яўь,—с м. п од чарэпаць. начасны-ная-нае— временны й. Нел. Н ач а ты т ат улька (С ьвят ар, С.). Нел. Т ут наш а ж ыцъцё начаснае. Нел. начасьнік-/кя, п р е д л. - і к у, з в а т. - і ч а, м. — нанятый для краткосрочной работы. НК.: Очерки, Но. 630. начаваць-ч ўю -чуеш -чуе— ночевать. Ар. Д зе, К уп а л а, н ачавала? Красновічы Сур. (Сержп.: Отчет, 13). С о в е р ш. абначаваЦЬ — остаться где-л. на пути на ночь. Дел.; Нел. 350. А б н а ч а в а л і ў на ч ул іш ч у. Дел. А б н а ч уем тут лепі, чы м ся ночы валачыся. Нел. С о в е р ш. абначыцца-чугя— зан очевать. Бяльсл. Е хаў, ехаў ды давялося ў лесе абначы цца — к о н і пры ст алі сусім. Краснапольле (Бяльсл.). С о в е р ш. заначаваЦЬч у ю — о ст а т ь ся гд е -л. на н оч ь. Х т о дво р у, х т о дам оў, а я т ут заночую, ж урбы не пачую. Красновічы Сураск. (Сержп.: Отчет, И). С о в е р ш. пераначаваць— п ер ен о чевать. П ер а н а ч у ем — б о л ей па ч уем, п о с л о в.— утро вечера м удренее. Нел. 126. начавы -в а я -в о е — н очной. П а зір а ў на зм о р ан ы х начавы х возьнікаў. Дзьве Душы, 13. С м. ночны. начэпа-пы, о б щ.— н ав я зч и в ы й, н а з о й ливый человек, нахал. Віцебшч. (Баршчэўскі); Кацельня Пц. начэпл-ены-еяяўб, — см. п од чапіць. начэплевацца,—см. п од чапіцца. начэпнасьць-ц/, ж. 1. нахальство. 2. нахальны й поступок. начэпнасьць-ўć ж.— н авязчи вость, н азойливость. Віцебшч. (Баршчэўскі). начэпны-нял-«яе— навязчивый, назой ливы й, н ахальн ы й. Віцебшч. (Баршчэўскі). н а р е ч. начэпна— н авязчи во, н азой л и в о. Віцебшч. начх-аны-аць,—см. п од чхаць. начлёг-гу, на начлёзе, м.— ночное. Ар.; Ксл. П авялі к он і на начлег. Ст. Н екуды к о н і паўц якалі з ночлегу. Ст. начлёжнік-/кя, п р е д л.-Ік у, зват.-Іча, м. — пасущ ий лош адей на ночном
Дадатковыя словы
леньі, нацяг-аўшыся-яі^я, нацяруш-ыушыся-шд<д, начап-іушыся-^ф, начарэп-аны-я^ь,—с, начэпл-ены-еяя^б, начэпнасьць-^ć, сбацьк, слі, чўе, чўеш, ьщь, яньі, ікя
9 👁