Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 755
 ◀  / 1324  ▶ 
насьлёдаваньне 736 нашы I н асьн і. Нсл. Т эт а на ськ а е дзела. Нсл. Н а с к а е с т р а вы м о ж а пан е с ь ц і н я будзеш. Тм. Я н а ня т ут аш няя, а за х о д на; ад т а го ŭ га во р к а ейная ня наськая. Нсл. 191. Г эт а наські чалавек. Пустыню Сян. (Ксл.). Р агоч уц ь хвалі важ на, глуха, я к пуш чы наснае гальлё. Дуб. насьлёдаваньне—подраж ание. Гсл. насьлёднік,-кя, п р е д л. - н у, зв а т. насьледніча, м.— охотнича собака, бегущ ая по следам зверя. За насьледн іка зьвяры н ага — тры ру б л і грош ай. Стт. 473. насьлепа, н а р е ч. 1. слепом ствуя, не видя, Нсл. 318. не ви дя чего-л., не гл я д я на чт ол., вслепую. Тут насьлепа йдучы, м ож на лучыць. Нсл. 2. слепо, б ез размы ш ления о п оследствии, Нсл. наугад, не зная обстоятельств, вслепую. Ты насьлепа верыш ям у. Нсл. насьмё х -е х у, п р е д л. - e x y, зват.-еш а, м. — насмеш ка. Нсл. 319. Н а б р а ўся со р а м у й насьм еху. Нсл. на сьмех, н а р е ч.— шутя, Нсл. в ш утку. Растсл.: Северск. 77. Я то л ь к і на СЬМех сназаў. Нсл. насьмел-ены-йуь, — ем. п од сьмеліць. насьмел-іушыся-гуўиг,—см. п од сьмеліцца. насьпець I,—см. п од сьпець II. насьп-ёць ll-я ва ц ь, — см. п од сьпець III. натужыць,—см. п од нат уж аць. натужна, н а р е ч.— напряженно. Гсл. нашы (нашыя) наш ы х, н а ш и м,н а шы (н а ш ы х)-ы м і-ы х, е д и н с т в, ч. н е т.— ЧЛеНЫ семейства говорящего. Ар. К а л і, д а пры кладу, гук а е найм іт, ды к "м ы "у я го р а дзім а, ш т о я го наймае, а "наш ы " — р а д зім а бац ьн оў ягон ы х. натужыцца,—см. п од нат уж ацца. натукаць,—см. п од т укаць. насьвётчыцца,—см. п од съвет чыць. насьвяткавацца,—см. п од сьвят каваць. насьвяцГцца,—см. п од сьвяціць. насьцёб-аны-яць, — см. п од сьцёбаць. насьцілка-к/, д а т., п р е д л. наСЬЦІЛЦЫ, ж. — подстилка (то, что настлано, настил. С. Ксл. В ельм і сл а б а я насьц ілн а м о х у. Дзямідавічы Чаш. (Ксл.). насыпка-пта-пцы, ж.—н а в о л о ч к а, в к отор ую неп о ср едств ен н о насы п аю тся п ер ья. Ар.; Шсл. Р а д к ія на с ы п к і. д ы к вылазіць із падуш ак п е р ё. Ст. насыціць,—см. п од сыціць. насы-ціць-чяны,— см. п од сыціць II. наш-ш а-ш а, м н. ч. нашы, и нашы-ш аяш ае, м н. ч. н а ш ы я— п р ин адл. м е ст о и мение: наш. нашалопіць-ллю-шш-ле, о б л а е т.— надвинуть. Растсл. нашалёць,—см. п од шалецъ. нашанец-н ц а, п р е д л. - н ц у, зват.-нча, м. — наш человек, свой брат. Ксл.; Пск., Твер. (Даль). Н я б о й с я: гэт а ў с ё наш анцы. Куз. С м. наш ынец. нашастаць,—см. п о д шаст аць. нашастацца,—см. п о д шаст ацца. нашаткаваць,—см. п о д шат каваць. нашатыр-ыушыся-ыцуя,—см. п о д шатыры цца. нашэньнік-йса, п р е д л. - і к у, зват.-іча, м. 1. носитель. 2. НОСИЛЬЩИК. Ар.; МГсл. нашэньніца-ць/-ўб/, ж. 1. носильница. 2. женщина носильщик. Ар. нашкодзіць,—см. п о д шкодзіць. нашкумаціць,—см. п о д шкумаціць. нашкыраць,—см. п о д шкыраць. нашмуляць,—см. п о д шм уляць. нашмульгаць,— см. п о д шм ульгаць. нашмульгацца,—см. п о д шм ульгацца. нашскі -ная-нае — наські. нашто, н а р е ч. в в о п р о с, п р е д л о ж е н и я х — зачем. Ар.; Раст.: Северск. 133; Гсл. Нашто ты Яго бёш? Раст.: Северск. 133. Нашто табе яна? Тм. Нашто ты гэту здыхату садзіш на СЬвЯЧОНае месца? Крамушоука Н. (Демид.: Веров. III). н а ш в эн д-ауш ы ся -ач ч #'—ўсм- под ш вэндацца. нашвірг-аны-аць,— см. п о д швіргаць. нашвьірг-аны-яць,—см. п о д швыргаць. нашуЛКІ-КЯу, е д и н с т в, ч. н е т.— НОСИЛКИ. Войш. М агл і б сена наш улкам і насіць. Войш. нашча, н а р е ч.—натощак. Ар.; Растсл.; ПНЗ; МГсл.; Ксл.; Шсл. П аўлю к п аехаў наш ча ў поле. Русінава Сян. (Ксл.). Ад сам ага раньня наш ча. Ст. нашча сэрца—натощак, нк.: Шт. 66; Ар. нашчаком, нареч.— натощак. Шсл. Я я ш ч э наш чаном. Ст. С м. наш ча. нашчанец-нча, предл.-НЦу, зват.-НЧа, м. — наш брат, свой человек, нк.: Шт., Но. Ю; Гсл. С м. наш анец. нашчапаць,—см. п о д шчапаць. нашчапГць,—см. п о д шчапаць. нашчашцца,—см. п о д шчапацца. нашчэпл-ены-£дочь' ~ см- под шчапаць. нашчаплиць,—см. п о д шчапіць. нашчэп-лены-щь, — см. п о д шчэпіць. нашчэлены,—см. п о д шчэліць. нашчэл-еваць-щь, — см. п о д шчэліць. нашчэл-евацца-щчу—ўсм. п о д шчэліцца. нашчэл-іўшыся-г'чча» — см. п о д шчэліцца. нашчэпка-пкі-пцы, ж.— трещ ина. Нсл. 326. А д р эж наш чэп ку ад дош кі. Шп. нашчэрб-евацца-іўш ы ся-іц ц а, — см. п од ш чэрбіцца. нашчэрб-іцб-лгнб*,—см. п о д шчарбіць. нашчэрока-б к і-б ц ы, ж.— небольшая трещина, Нсл. 326. поверхностная трещина. Г а р ш ч о к із н аш чэрокаю. Нсл. Зуб із н а ш ч эрб каю баліць. Нсл. нашчэрб-іць-лены,— см. п о д шчарбіць. нашчык-аны-щг, — см. п о д шчыкаць. нашчыраць,—см. п о д шчыраць. нашчырацца,—см. п о д шчырацца. набГць,—см. п од біць. нашы I-ш ая-ш ае, м е с т о и м., см. п од наш
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гчча, насьмел-ены-й^ь, насьмел-іушыся-г^^йг,—см, нашатыр-ыушыся-ыц^я,—см, нашчаплйць,—см, нашчык-аны-<щг, нашчэл-евацца-щч^—^см, нашчэрбка-б, нашэньніца-ць/-^б, цьі, чэрбкаю, ўбі
6 👁
 ◀  / 1324  ▶