лістоўка II 641 літаваць ЛІСТОўка II-K 7, дат., предл. ЛІстоўцЫ, ж.— д л и н н ы й то п о р. Ксл. Л іс т о ў к аю т ут ацькі надабе секануць. Мікалаёва Куз. (Ксл.). лістоўны, -ная-нае— д о кументал ьный. Н а воны гр унт у суд у ж адн ага права, яка лістоўнага, так ані знакоў яўных гранічных не паказаў, толькі голымі словы тот грунт своіў, а старана повадавая, як права лістоўнае або знакі яўна гранічныя показала, тагды таковая старана, за паказаньням права лістоўнага пры грунце застаўлена маець быці. Стт. 358. лістоўны довад— п и сь м ен н ое д о к а за тел ь ств о, д о к у м ен та л ь н о е д о к а за т ел ь ство. М о гуц ь тэж бы ці доводы ліст оўныя, т о есьць запісы на йм еньня i іныя выпісы або апаведаньня й зазнан ьня з кн іг к а н ц ы л я р ы і н а ш а е i з к н іг с у д о в ых зем ск іх i зам ковы х. Стт. 260. А гд зе бы пры даўнасьц і зем екай ст аран а названая якіколечы довад ліст оўны наказала, т агды й б я з пр ы ся гі а д а б ж а л а ва н ьн я пры дзярж ан ьню своем даўнам вольна б удзець. Стт. 324. лістазёлень-н/, ж., бот. терм.— хл ороф ил. лістапад-ду, предл.-дзе, м.— ноябрь, мгел.; Нел. 269. Л іст ап ад — слова ст арое, р эд ч а с i цяпер уж ы ванае. Нел. ліставаць-т ўю -т ў еш -т ў е, повел.-туйт ўим а, несоверш., перех.— перелист ы ват ь. Нел. 269. Н я ўчы ўся, х іб а тол ькі ліст аваў, п ераліст аваў кніж ку. Нсл. Соверш. пераліставаць. Нсл. 269. Прич. ліставаны— перел и ст о в а н н ы й. Нсл. 269. К н іж к а мо ж а ліст авана была, а ня чы т ана. Нсл. Отгл. имя сущ. ліставаньне-ня, предл.-ню— перелистование. Нсл. 269. Л іст аван ьн е т олькі, а ня чыт анъне. Нсл. *тст&ць-аю-аеш-ае, несоверш., п ерех.— (переверты вать страницы, С.), перелисты вать. МГсл. лісьліва, нареч.— л ь ст и в о, в к р а д ч и в о, заискиваю щ е. Ч орнае м о р а пала лісьліва Ŭ м аўчы ць. Моркаўка(Б. Голас, Но. 70). Так лісьліва каж а ім не гэт а. Жукоушчына Куз. (Ксл.). Тайнік загавары ў лісьліва а р а зам із т ым злосна. ЗСД 8. Толькі, ст рэўш ы ся зь н яп раўдаю, ня х л усілі б яны лісьліва. Яр. Пархута. П азіралі т ак лісьліва на заеж дж ы х т ут лю дц оў. С. Музыка 132. лісьлівасьць-ф, мн. ч.-ці-цяў, ж.— льстивость, (1г.) вкрадчивость. Тайнік р а н т ам с т р а ц іў сваю лісьлівасьц ь i з ір н у ў на д зя ц ю к о ў з р а д к о й падазрон асьц ю. ЗСД 8. См. ільсьлівасьць. лісь лГвіць-v л ю-ві ш- ее— ль стить. л\сьлХъы-вая-вае, 1. льстивый. Шсл.;МГсл. А яка я ты ЛІСЬЛІвая! Слопішча Шацк. (Шсл.). 2. за и ск и в а ю щ и й, п о д о б о с т р а с т н ы й. Н еяк сьмешна, зь лісьлівым, нязвы клым ям у пры ніж эньням, прасіў, маліў. з ед 165. лісьцёх(льсьцёх, Нсл. 2 1 А)-ёх а, п р е д л.-ё х у, зват.-ёша, м.—льстец. Іг.; Нсл. 274. Л ьсьцёху ня т рэб а верыць. Нсл. М ала ш т о льсьцёх гавора. Тм. лісьцёха, льсьцёха, Нсл., -ё х і-ё с е, ж. —льстица. іг.; Нсл. 274. Я ве д а ю, т ы вялікая льсьцёха. Нсл. лісьцГцца, ліш чуся, лісьціш ся, несоверш. —льстить, стараться лестью снискать расположение. Соверш. падлісьціцца— падлёсьціцца( под лесьціцца). аблішчацца, несоверш.—лестью добиваться чего-л. Дел. А бліш чую ц ц а каля яго выпіць. Дел. лішай—лишай. МГсл. лшіка-ш кі-ш цы, ж.— нечетное число. Ар.; Ксл.; Шсл.; Гсл.—нечет. Нсл. 270.Щ цот ЦІ ліш ка? — Па р а — цот, т ры ліш ка. Пятніцкая Беш. (Ксл.). У ЛІШКу даў. Нсл. 2. лишнее, лишняя часть. Нсл. 270. Л іш кі ім н е ня т рэба. Нсл. т ш т -н яя -н яе, 1. лишний. Ар. 2. излишний. Нареч. лішне—излишне. Шсл.; Ар. Н я д ур эй ліш не. Ст. ЛІШШЫ, ср. ст. к ліш ні 1, 2. За ш т о я м у ліш ш ае даваць, як др угім. Нсл. Л1ШНІца-ўЫ, дат., предл.-ЦЫ, ж.—ИЗЛИШвК. Шсл. Н я б у д зе сягол ет а ліш ніцы хлеба. Ст. ЛІШШЫ 19— см. п од ЛІХІ. ЛШШІЫ II—см. п од ЛІШНІ. лГштва-в ы -в е, мн. ч., р о д.-в а ў, ж. 1. обшив ка(то, чем обшито что-л.) 2. нашивка на плечах в рубахе, вышивка белыми нитками. 3. подшивка подола. Гсл. 4. наличник у дверей, окон, Гсл. карниз (горизонтальный выступ, идущий над окнами или дверями, С.) Нсл. 270. Д а акон ліш т вы до б р а пароб л ен ы. Нсл. Уменьш. ліштоўка-ўк/-уцы— карнизец. Нсл. 270. К аля акна л іш т оўку т рэб а даць. Нсл. ліштовачка-чкі-чцы. уменьш. к ліш т оўка —дощечка при карнизе. Нсл. 270. Л іш т овачка адпала ад акна. Нсл. ЛІТОўнІк(лІТОўшЧЫК, Нсл)-Іка, предлАку, зватАча, м. 1. литейщик. Нсл. 269. Л іт оўн ік п адн яўся звон адліваць. Нсл. 2. паяльщик. Нсл. 269. Ср. літ авац ь I, літ аваны. 3. плавильник. Нсл. 269. Ср. літ авацца 2. літоўскі-кая-кае— литовский, белорусский. літара-ры, дат., предл.-ры, ж.—буква. МГсл. літаральны-нал-нде. Гсл.—буквальный. Нареч. літаральна—буквально. літаратура-/?ы, дат., предл.-ры, ж.—литература. літаратурны-ная-нде—литературный, літавальны-ная-нде—плавильный, літаваць-т ў ю -т ў е ш -т ў е, по ее л.-т у iiт уй ма, несоверш., перех. 1. паять(спаивать, С.) Нсл. 269; МГсл.; Гсл. Л іт авац ь карэц м едзяны. Нсл. Прич. літаваны—паянный
Дадатковыя словы
л1шніца-^ы, льстйца, літаратўра-/?ы, ліштоўка-^к/-уцы, повел.-тўй, прйч, чўся, ўйм, ўкі
1 👁