пакрышыцца 589 крывяніць 2. п е р е н.—отделиться от семейства. Нсл. 375; Дсл. Сястрыца мая адкрышылася ад таткавага двара. Нсл. Пят рок ад нас адкрышыўся. Дсл. 3. дать ловкий одпор, на брань, злословие. Дел. Пачаў лаяцъ мяне. Я, браце, ад яго адкрышыўся. Дел. С о в е р ш. пакрышыцца, крышыцца. Нсл. 256; Ар. ВЫКрЫШаваЦЦа, -ШуЮСЯ-шуеШСЯ, н е с о ве р ш. к выкрышыцца— отпадать частичками. Нсл. Зуб выкрышуецца, выкрышыўся. Нсл. С о в е р ш. выкрышыцца—искрошиться. Нсл. У Ивана выкрышыўся зуб. Ст. крывота-оты-оце, ж.—несправедливые отношения. Адным чынам: бядота, дык i крывота. Марціновіч (Беларус, Но. 159). КрЫВОТЛІВЫ-вЯЯ-вЯС—завистливый. Моз. крывабокі-кая-кае—кривобокий. Другі — крывабокі. Цэлеш(Ярылаў агонь). крывабёг-гу, npedo.-ёгу, зват.-ежа, м. —кровообращение. Гсл. крыважэрнасьць, -ці, ж.—кровожадность. Гсл. крыважэрны, -ная-нае—-кровожадный. А вочы іхныя(крумкачовы) прагныя, крыважэрныя. Цялеш (Дзесяць, 8). крыважэрца-ць/, о б щ.—кровожадный. МГсл. крывакутнік-/кя, предо.-ІК}\ зват.-ІЧа, м.— КОСОУГОЛЬНИК. МГсл. крываногі-га я-га е— кривоногий, мГсл. крываножка /х/. дат., предо. крЫваНОЖЦЫ, ж.—женщина с кривымі ногами. Б аб ка кры ва но ж ка на зо ла ц е скачаўкачарга). Рапан. 329. крываньдзяка-лк/, предо.-ЯКу—хромой, презр. Шсл. Крывандзяка ты, куды ты лезеш! Ст. крывапіўца-цы, б е з л и ч.—кровопийца, крывапрысяга-ягг-язу, ж.—клятвопреступление. Гсл. крывапрысяжнік-/ка, предо.-ІК\\ зватіча—клятвопреступник. МГсл. крывапуск-ўскя, предл.-ўску, зват.-шча, м. 1. лошадный кровопускатель. Нсл. 737. Крывапускі ходзяць па еяле, трэба пазваць, каб кроў пусьцілі каню. Нсл. 2-уску,—трава тысячалистник, которую нарочито кладут в нос, чтобы возбудить из него кровотечение во время головной боли. Нсл. 737. кры васмок-ока, предл.-ОКу, зват.-ОЧа, м.— кровопийца. МГсл. крывавец-?ца, предл.-цу, зват. крываўча, м.—серДОЛИК. Нос (Записки Рус. геогр. О-ва по отд. этнографии, У, 1873, 47); Нсл. 252. Пярсьцёнак із крываўцам. Нсл. крывивікі-каў ( о д ин крывавік)—блины растворенные на крови. Ксл. Крывавікі ЎЧЫНЯЮЦЬ На СЬвежай КрЫвІ. Альшанікі Беш. (Ксл.). крЫВаВІЦЬ-ЛуЛ/0-*ШШ-Лве, н е с о в е р ш., п е р е х. 1. ударять до крови, Нсл. 252. окровавливать. Гсл. Колькі разоў ты мяне крывавіў, акрывавіў. Нсл. С м. крывяніць 1. 2. марать в крови. Нсл. 252. Крывавіць, акрывавіць рукі, хусьце. Нсл. С м. крывяніць 2. акрывавіць, с о в е р ш. к крывавіць 1, 2. Нсл. 252. П р и м, акрываўлены—окровавленный. Нсл. Акрываўленымі рукамі бярэшея за хлеб. Нсл. накрывавіць-аўуш-ав/ш-аде, с о в ер ш., п е р е х. 1. (залить кровью, С.) окровавить. Нсл. 309. 2. замарать кровью. Накрывавіць рукі. Нсл. 309. 3. окрасить кровью. Накрывавіць ваду. Нсл. 309. П р и ч. накрываўлены, 1. залитый или испачканный кровью, окровавленный. 2. (немного, С.) запачканный кровью. Сарочка накрываўлена. Нсл. 309. 3. окрашенный кровью. Нсл. 309. Накрываўленае вады ніхто піць ня будзе, Нсл. крывавіцца-аўлюся-авішся, н е с о в е р ш., в о з в р. 1. окровавливаться. 2. мараться в крови (, кровью, С.) Нсл. 252. Ня крываўся каля мяса. Нсл. С о в е р ш. акрывавіцца-аўлюся-авішся. Акрывавіўшыся, садзішся за стол. Нсл. 252. крывавы-авая-авае, 1. п р и л а г. к кроў, —кровавый, состоящий из крови, кровавый. Ар.; Нсл. 252. Крывавы сьлед, Нсл. Крывавыя каплі. Нсл. 252. 2. с кровью. Мяса крывавае. Нсл. 252. крывавыя маціцы (кралі)—ожерелье, состоящее из гладких зерен темновишневого цвета. НК.: Очерки, 131. крываука-зла-ўб/, ж.—кровавый понос, дезинтерия. Гсл.; Ар.: Заазер'е Сян. (Ксл.). крываўнікі ( о дш крываўнік)-кд\—колбасы, начиненные кровью, которая смешивается то с грудными внутренностями то с растительными предметами — крупою, мукою, картофелем, нк.: Очерки, 51, крываўніца-ўы-ўы, ж., р о с т.—кукушкин лён. Гсл. С м. перакус. крывёць-ё/о, с о в е р ш. скрывёць—показывать вид неудовольствия, міх. Дзяцё згалела й скрывела. ( галець — прихварывать). крывгінікі ( одш крывянік)-коу — драчоны"и ладкі"— пекутся из того же уторного теста, взболтанного различной мукой, к чему прибавляется еще кровь убойного ЖИВОТНОГО. НК.: Очерки, 9. крывяніць-ню-ніш-не, н е с о в е р ш., п е р е х. 1. ударять до крови, Нсл. 253. окровавливать. С м. крывавіць 1. 2. пачкать в крови. Нсл. 253. Рукі свае крывяніш, укрывяніў. Нсл. С м. крывяніць 2. С о в е р ш. накрывиніць, п е р е х.—ОКрасИТЬ кровью. Нсл. 739. Мыючы свой нос, накрывяніў ваду. Нсл
Дадатковыя словы
заазере, крйвымі, крывавец->?ца, крывавіць-л^л/0-*шш-лве, крывапуск-^скя, крываука-зла->^б, крываўніца-^ы-^ы, крывйвікі-каў, лкі, лулі, накрывавіць-а^уш-ав/ш-аде, накрывйніць, цьі, ёіо, іка, ікя, іхі, ўбі
1 👁