Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

пакладаць 567 раскласьці 2. нагрузить. Наклаў воз, як крануць. Ст. 3. побить кого-л. Шсл. Так добра наклалі яму, ледзь панёс. Ст. Прич. накладзены, 1. наложенный. Накладзены воз. пакладаць-яю-яеш-яе, несоверш., перех. 1. класть, полагать. Пакладаеш прыбытак, пакладзійубытак. Нсл.457. 2. предъявлять. Пакладаў перад імною духаўніцу. Гордз. Акты, ХУІІ, 7. пакладаць ліст—предъявлять письменный документ. Пакладаў ліст купчы перад ІМНОЮ. Гордз. Акты, ХУІІ. 7. пакласьці душу за кога—пожертвовать за КОГО ЖИЗНЬ. Дел. Прич. пакладзены—положенный. Не чапай таго, што пакладзена. Нел. 457. Пакладзенага намі не пераменім. Нел. Соверш. спакладаць, Нел. 457. выхолостить, кастрировать. 3. представлять. 4. холостить, скопить. Гсл. Пакладаць, спакладаць трэба жарабка. Нел. 457. 5. жертовать за кого-л. жизнь. Ён душу сваю пакладаець(або пакладзець). Дел. Прич. пакладаны, 1. представленный (предъявленный, С.)- Пакладаныя ў судзе лісты згубіліся. Нел. 457. 2. холощенный(кастрированный). Пакладаны баран. Нел. 457. Отгл. имя сущ. пакладаньне-нл, предл.-ню, 1. представление чего-л. лично (предъявление, С.). Нел. 457. Пакладаньне жалабы. 2. холощение. Ар. Пакладаньне барана, каня. Нел. 457. Соверш. пакласьці, пакладудзёш-дзёць-дзем-дзіце, 1. положить. Ксл.; Шел.; Дел. Трэба так пакласьці, каб кот не дастаў. Ст. Паклаў i сам ня ведае дзе. Ст. ПакладзІ грошы. Чараўкі Чаш. (Ксл.). Пакладзі дзяцё спаць. Нел. А51{под пакладаць). Мае вы любенькія, памажыце i мне мяхі пакласьці на воз. Ст. Паклаў на магіле свайго дзеда помнік. Гарэцкі: Песьні, 7. Паклалі старога на калёсы ŭ вязуць дамоў. Ельн. п.(Дабр.: Э.С. 1, 107). 2. пакласьці імя—дать имя. Паклалі яму імя Ляксеім. Дсл. перакладаць, несоверш., перех. 1. перекладывать с места на место. Ар. Перакладайце товар із сваіх вазоў на мае сані. Нел. 403. 2. перестилать чем-л., класть между чегол. Ар. Перакладай, перакладзі гаршкі саломаю, яблыкі сянцом. Нел. 3. переводить(с одного языка на другой). Гсл. (Друкаваў) не перакладаючы i не адмяняючы языка славенскага. Віл. Псалтыр 1593 г. перакладаньне-нл, предл.-ню, атгл. имя сущ. к перекладаць в 1-ом и во 2-ом см. Перекладаньне снапоў, бярвеньня, хусьця. Нел. перакласьці, перакладу-дзеш-дзёцьдзём-дзіцё, перех. Нел. 403, соверш. к перакладаць" в 1-ом, 2-ом и в 3-ем см. пракладаць-яю-аўш-яе, повел.-ай-айм а, несоверш., перех.—прОЛагаТЬ, прОКЛадЫвать(дорогу, тропу, С.). Не пракладай тут дарогі. Нел. 523. Соверш. пракласьціду-дзёш-дзёць-дзём-дзіцё, перех.—проложить(дорогу, тропу, С.). Па ральлі праклалі дорогу. Нел. 523. прыкладаць, несоверш. 1. прикладывать. Нел. 501. Трэба шмат палатна пакрыць персьці, а болей прыкладаць херам (араб, заборонена) ест. Кіт. 4965. Лішняе да лічбы прыкладаеш, прыкладаў. Нел. 501. 2. прибавлять(присоединять, С.). Лішняе да лічбы прыкладаеш, прыклаў. Нел. 501. 3. с р а в н и в а т ь, п р и м е н я т ь ( б р а т ь дл я п р и м е р а, С.). Гэта адно к другому (аднаму) ня можно прыкладаць, прыкласьці. Нел. 501. Чысты Бог, нікому Бога прыкладаць, раўнаваць ня маюць, бо Богу раў(ні) нямаш у жадной рэчы: ад ражэньня, ад сыноў, ад дачок, ад усёга чысты. Кіт. 37615. Ср. прыклад. 4. ш ути ть, го в о р и ть с п р и бауткам и. Шел. Як пачаў прыкладаць на Альхіма, дык чыста ўсе жываты парвалі з рогату! Ст. 5. п р и л ь п ать (п р и ви р ать, С.), говоря о ч е м -л. п р о и с х о д и в ш е м, б ы в ш ем и л и су щ ествую щ ем, п р и б авл я ть кое-что от себя, чего не б ы л о, нет. Ня праўда! Ты г эта прыкладаеш, прыклаў! Нел. 501. 6. н ап р авл ять дей стви е чего-л. на что-л., п р и м ен ять, п р и л агать. Нел. 501. Прыкладаць, прыкласьці улеглівасьць. Нел. 501. прыкласьці-аду-дзёш-дзёць, 1. соверш. к прыкладаць в 1-ом см.—п ри лож и ть. 2. соверш. к прыкладаць в 2-ом см.— п ри бави ть к чем у-л.(п ри соед и ни ть, С.). Прыклад зі сюды й сваю капейчыну. Нел. 501. 3. соверш. к прыкладаць вЗ-емсм.—сравнить, применить (взять для примера, С.)- Нел. 501. 4. соверш. к прыклаоаць в 5-ом см.—привр ать. 5. соверш. к прыкладаць в б-ом см. (н ап рави ть д ей стви е чего-л. к чем у-л., С.), при лож и ть. Нел. 501. расклад£цъ-аю -аеш -ае; повел.-ай-айм а, несоверш. (к раскласьці в 1, 2, 3, и 4 см.), перех.—р аск л ад ы в ать. П а ўзьлесках агні раскладала. Ускалось, Но. 7, 23. рлсклпсьці-кладу-дзёш -каго-ш т о, 1. п о л о ж и ть о тд ел ь н о по р азн ы м местам, р азм ести т ь, р азл о ж и ть. Ар. 2. п ерех.— п о л о ж и т ь ра с п л а с т а в и л и р асп р я м и в, р азл о ж и ть. Расклалі на стол мапу i глядзяць, куды вядуць дарогі. 3. заж ечь, застави ть разгореться; р азл о ж и ть матер и ал. Ар. Раскладаць, раскласьці цяпло. 4. р асп р ед ел и ть м еж ду кем -чем -л., р а з л о ж и т ь. Падачкі разклалі памеж гаспадароў усяго еяла. 5. што, —р азд ел и ть на составн ы е частиJ эл ем ен ты (науч.); р азл агать, разлож ить