надказаваць 521 расказаньне 2. чагось,—добиться своего, поставить на своем. Сумляючыся нічога на сьвеце ня зробіш, не дакажаш i нікуды ня дойдзеш. Р эч.(П ет., н, 298). надказаваць-зг/о-згсш-згс, повел.-зуйзуйма, несоверш. каму—подсказывать. Нел. 305. Не надказуй, няхай сам гавора, што знае. Н ел. Соверш. надказаць, каму—подсказать. Не сказаў бы гэтага, каліб іншыя не надказалі яму. Нел. 305. Прич. надказаны,— подсказанный. Надказанае, а не свае гаворыьи. Нел. 305. паказаваць-зг/о-зг?ш -з гс, повел.-зуйзуйма, несоверш. каму, што—показывать, указывать. А р. Соверш. паказаць, каму што, 1. показать, указать. А р. Прич. паказаны—показанный, указанный. Ар. 2. приказать. Ср. непаказаны,—приказанный. Ср. непаказаны. пераказаваць-згю-зід'ш-згс; повел.-зуйзуйма, несоверш. каму, што—пересказывать(передавать, С.). Пераказуй, што ў вас там сталася. Нел. 403. Імне пераказавалі, з прыгоды вашага выступу на сходзе, сусім што іншае. Д зьве Д уш ы, 30. Не пераказуй яму, товарышу Гарэлік, не пераказуй, чуеш, ну? Лепей бо за цябе ён ведае. Т м. 166. Соверш. пераказаць, каму, што—пересказать(передать, С.)- Гаршчок пераказаў імне цэлую гістору, як М НІХІ Яго некалі пакрыўдзІЛІ. Д зьве Д уш ы, 182. Hi відам ня відаць, ні ў казках пераказаць. Нел. 403. Слугі гэта чулі, як ён пахваліўся. Яны ёй пераказалі. Б оўдзін а(Ч. 179, 328). Гэтыя дачкі айцу пераказалі. Тм. 179. Прич. пераказаны—пересказанный. Няхай мае словы будуць яму пераказаны. Нел. 403. прадказаваць—предсказывать, мгел. праказаваць-зг/о-зуеш -зуе, п овел-зуйзуйма, несоверш. к праказаць в 1-ом зн. 1. проговаривать, произносить. 2. высказывать. Гэта самое ён часта праказавае. Ст. праказаць, пракаж ў-ж аш -ж а, 1. соверш. к праказавацъ в 1-ом зн.,—проговорить, промолвить, произнести, с.и. вымавіць. Вы ня маеце права адмаўляцца! ж артліва-загадным тонам праказала Нат аЛЯ. Ж ы віца("П ры йсьце", Н о. 1). Я К паважЫЎСЯ падданік праказаць такія словы? Крушына: Л ебедзь, 55. 2. облает.—показать. Пракажы ім дорогу. (Раст.: Северск. 157). У стань, маці, не ляжы, мне дарожку пракажы. Рада б, сыночку, я ўстаці, дарожку праказаці, жоўтыя пясочкі засыпалі вочкі. м. П огар, С тдуб. (К осіч, 70). прыказаваць-зг/о-згеш-зге/ п овел -зуйзуйма, несоверш.— ПРИВОДИТЬ ПОСЛОВИЦЫ( "п р ы казі,Т) в розговоре. "Благая тая дамова, ідзе вала бадзець к а р о в а," прыказуюць, калі ж онка (а не муж) загадуе у гаспадарцы. Варлыга, 129. Соверш. прыказаць—привести пословицу в разговоре. р аск аза в ац ь-зг/о -згеш -зт повел.-зуйЗУйма, несоверш. 1. с инфинитивом, ш т о КОМУ, и тоже без дополнения или с прибав. предложением, —приказывать. Шайтане, расказую табе пад срогім каранъням, штоб ты ўсё праўдзіве казаў, што будзе пытаць прарок мой. Кіт. 5 9 a ll. Ня я вам расказую, а сам пан расказаў ехаць зараз куды вас пасылаюць. Н ел. 566. Аканом расказаваў, расказаў нам на заутра работу. Нел. 2. проз што, — рассказывать. Нявестухна, ты дзяцё мае, цярпі гора — не расказавай. Сьвёкарка, родны татухна, цярпеўшы гора, расказаць трэба. К ажамякі ім гл.(К осіч 27). Наляцелі журавы, селі, палі на ральлі, дый расказавалі: сяголета благі год. Ж укова 1мгл.(Косіч 31). р аск азац ь( расказаў есм, С к а р. 1 ц., расказаў еемь. Т м. II, ц.), раскажукажаш-кажа, соверш., каму—приказать, велеть. Пан Бог вам расказаў сэдеку {араб, убожніну) даваць. Кіт. 9а7. Сулейман зараз расказаў усім людзём забрался да мэчыці. Т м. 2061. Душы я (чорт) бяру ў іх: Пан Бог, што раскажа, то учыню. Тм. 12ба9. Раскажы, няхай прыйдзе, выпю. Тм. 114а. Ананаса, іж парукі ня меў, расказаў ясьмі пасадзіці. Г ордз. акты Х У П, 4. Ты мне не раскажаш гэтарабіць. А р. Хто такое мовеньне албо пісаньне нам азнайміць, на ймя ў пазьве пісаці раскажам. Стт. 69. Потым мне варота паказау(Пан Бог расказаў) — перада мною адчыніліся. к іт. 122а. Прич. расказаны —приказанный. Расказанай работы ня робіш, а займаешея дрэняю. Нел. 566. Отгл. имя сущ. расказаньне-ня, предл.-НЮ, мн. Ч.-НІняў—приказание. Аж да себаху {араб, раніцы) тое расказаньне Божае маюць чыніць. Кіт. 1662. Баязьнікамі Божымібылі i пасьцерагалі яго расказаньне. Кіт. 14610. Зсылаю ангелаў г той ночы, із расказаньня Божага усім людзём, кедыр ноч паважнасьць чынячым. Т м. іб б іо. Ecm расказаньне ад Пана Бога. Тм. 669. Расказаньне Божае мне: "Вось прыслаў табе іншае адзецьце. " Т м. 110а. Калі б я пільне не глядзеў, то бы расказаньне чыстага Бога зламаў. К іт. 125. Без расказаньня й ведамасьці яго сталася. Стт. 91. Панскае расказаньне. Нел. Расказаньня твайго ня слухаю. Нел. 2. заповедь. расказаць праз ш то—расказать. Хачу я таг о, калі б людзей да мяне да дому Божага забраў, што мне Пан Бог навукі наўчыў, людзём раскажу, многа прарокаў было, якія ўчынкі чынілі. Кіт. Ён расказаў усё, як было, i прасіў, каб яму памог. Н. (А ф ан асьев: С к азк и 1, 1913, 210). Распытаваліся ў яго, што бачыў, / ён расказаў аб УСІМ. Н. (А фанасьев
Дадатковыя словы
згеі, згіо, зідш
2 👁