Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

адкідацца 31 ад-лёць адкідацца,—см. под кідацца. адкідзік-кя, м.—полное веретено пряжи; два адкідзікі" свиваются в один пачынак". Наста напрала два адкідзікі. Войстрава Сьміл. (Шсл.) адкідзіч-чя; мн. ч., род.-чау, м.—адкідзік. Шсл. У в Агапы нейкія малёнькія адкідзічы. Ст. адкінуць,—см. под кідаць, кідаць. адкі'нуцца,—см. под кідацца. адкірмашаваць,—см. под кірмашаваць. адклон-ну, предл.-не, м.— прощание. Нсл. 374; Гсл. I адклону ня даў. Нсл. адклад-ду, предл.-дзе, м.—отлагательство, отсрочка. Шсл.; Нсл. 374; Ар.; Сл. РабІ без адкладу, калі робіш. Нсл. Адк лад ия йдзець V лад. Послов. Нсл.; Ар.; Ст. пайсьці' ў вадклад— о замедлении. Дел. Справа пашла ў вадклад. Дел. адклад-аньне,—см. под класьці. адкладаны нож — складной. Нсл. 374. Адкладаны ножык. Нсл. адкл-адаць-ясьщ,—см. под класьці. адкл-адацца-ясьщся,— см. под класьціся. адкланяцца,—см. под кланяцца. адкляцьце-ця, предл.-цю, ср.—ответ на браны (проклятие, С.). Дел. Кліні, ды сабе у заулоньне б яры. Дел. адкліяць,—см. под крыяць. адклуп-аць-іць-нуць,—см. под калупаць. адклуп-лцця-ацца-іцца-нуцца,— см. под калупацца. адкрасаваць, см. под красаваць. адкрыш-аны-б'щь,—см. под крышыць. адкрышыцца, и/ под крышыцца. адкр-ываць-ь'щь,— см. под крыцъ. лдкв-ісьці'-ісьць-ітаць-аньне, — см. под квісьці. адквгг-щг, предл. адквіце, м.— рассчет, заработанная плата, Дсл.рассчет, взаимный платёж. Нсл. 374. Ён яму адквіту ня даў. Дел. Я ж табе адквіту ня даў яшчэ. Нсл. адквітаваць-тую-туеш-туе, несоверш., 1. —отплачивать, рассчитывать. Дел. Пачау ён парабка адквітаваць. Дел. 2. отплачивать, отомщать. Нсл. 374. 3. взносить в счет долга. Нсл. 374. Хоцъ патроху адквітуй доўг, пакулъ сусім адквітаеш. Нсл. адквітаць, соверш. 1.—рассчитать. Дел. Я парабка адквітаў. Дел. 2. отплатить, отомстить. Нсл. 374. Я табе цяпер не адквітую, а адквітаю пасьлей. Нсл. 3. —взнести в счет долга. Нсл. 374. Прич. адквітаны, 1.—рассчитанный. Дел. Пашоў батрак не адквітаны. Дел. 2. удовлетворенный чем, уплаченный. Нсл. 374. За табою ляжыць яшчэ не адквітаны доўг. Нсл. адквГтавацца, несоверш. 1.—расплачиваться, не оставаться в долгу. Дел. Грошы пазычылі, а як будзем адкві-тавацца. Дел. Ён мяне набіў — буду й я адквітавацца. Дел. 2. быть уплачиваемому, удовлетворяемому. Нсл. 374. Доўг мой іадквітуецца. Нсл. Соверш. адквітацца, 1. —расчесться, свести с кем счеты. Дел. Цяпер мы адквіталіся. Дел. 2. быть уплаченну, удовлетворённу. Нсл. 374. Адквітаўся заработкамі. Нсл. адкуляцца,—см. под куляцца. адкуль, нареч.—откуда. Ар.; Нсл. 375; Гсл.; Шсл.; ПНЗ; Кіт. 51613; Ксл.; Дел. Адкуль хмара, адтуль І дождж. Послов. Нсл. Адкуль ідзеш? Ст. Адкуль — з пад кур. Ст. Адкуль ты прыехаў? Прыстоі Чаш. (Ксл.). Адкуль прыехалі? Дел. адкуміцца,—см. под кум щ ца. а ц к уп -щ ь -щ ц а -лен ы -ля н ы -ля ц ь,—см. под кут ц ь. адлаз: адлазу не даваць—беспрестанно беспокоить чем-либо. Войш. Адлазу не даець ён імне. Войш. Ня даў цэлы дзень адлазу. Тм. адл-азіць-лёзь ц і,—см. под лёзьці. адламщь,—см. под ламщь. адламіцца,—см. под ламщца. адлёга-ёгі-ёзе, ж.—оттепель. 1г.; Ксл.; Шсл.; Гсл. М о' адлега будзе? Вельмі ж дадзеў мароз. Ян к. I. Сядні адлега. Казан оўка Чаш. (Ксл.). На дварэ адлега: можна й слабей цепліць. Ст. Пад вясну прышла адлега. 1г.; Лемантар 84. адлёгліва, нареч.( к адлеглівы)—милосердно, мягко, умеряя горячность. Нсл. 375. Наш пан ня любе дараваць за правінку, але карае адлегліва. Нсл. См. адпускліва. адлёглівасьць-чУ ж - —отходчивость. Нсл. 375. Наш пан дужа сярдзіты, але адлеглівасьць мае. Нсл. См. адпускмвасьцъ. адлёглівы-вяя-вяе—отходчивый. Нсл. 375. Зараз уськіпіць, але адлеглівае сэрца мае. Нсл. Адлеглівы характар. Нсл. См. адпусклівы. 2к& л-ёгчъ\-ягаць,—см. под легчы. адлёзьці,—см. под лёзьці. адлёвыш-шя, м. — адлеўнік. НК: Очерки,78. адлёўнік-кя, предл.-ку, м.— котел и горшок, почти наполовину меньше основного, служит запасом для пополнения основного горшка при выкипе, сплаве и вообще на ВСЯКИЙ случай, НК: Очерки, 78 глиняный горшок. Ксл. Дзеці панёсьлі на поле адлеўнік малака. Воўсішча Сян. (Ксл.) ад-лёці, нареч.—искони, с давних лет, давно. Дел. Бы ў ён у нас у гасьцёх ад-леці. Дел.(под от). См. ад-лець. ад-лёць, нареч.—искони, с незапамятных времен, Гсл. искони, с давних лет. Нсл. 385.1 Гэты звычай у нас ад-лець трывае. Нсл. См. ад-леці