Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

адзычаваць 30 адкідаць Увелич. аднюсенькі. Нсл.; Дсл., адзінюсенькі, Ap.; Ст., адзінюткі. Ст,—одинёхонькии. Нсл.; Ap. Адзінюткі ŭ стаіць наш ячмень. Ст. Аднюсенъкую мяне заставілі ў дварэ. Нсл. адзыч-ввлць-ыць-аны-эньне,—см. под зычыць. аджон-щ', предл.-не, м.—отработка жатвою. Шсл. Пазычылі хлеба на аджон. Ст. аджа, частица, 1.—ведь. МГсл.; Раст: Северск 132; Гсл.; Нсл. 3. Аджа ён ведаў. Нсл. Аджа ты быу у яе. Раст.: Северск. 132. Аджа ты ўзяў. Тм. 2. ВОТ же (напротив, Нсл.) Нсл. 3; Бяльсл. Аджа прыехаў. Нсл. 3. однако же, местоим. Мы шукалі кветкі папараці. Аджа кветкі не знашлі. Крушына, Лебедзь 43. ВДЖ-ВЦЪ-ЫНаЦЬ,—см. под жаць. вдж-іццв-ынацца,—см. под жаць. аджымаць,—см. под жмаць. аджын-щ', предл.-не, м.—жатва за деньги или хлеб, прежде в долг взятые. Дел. Шаталаўскія бабы ўзялі збожжа на аджын. Дел. См. аджон. аджытак-га/су, п р е д л.-т к у, м. — пережиток. Нашто гнятуць еялян калгасамі, уводзяЦЪ ПаНШЧЫНЫ аджытак. Кл.: Каліна, 43. адж-ываць-ыць,— см. под жыцъ. адіначыць,—см. под іначыць. адТсьц-евацца-/ід4я,—см. под ісьціцца. адкосак I {от каса—лучь, С.)-ска, предл. адкоску, м.—отолеск, отражение. Дел. Мост гатоў, блішчыць, ажно адкоскі па нябёсах. Ельн. (Дел.) адкосак II, м.—мыс чего-либо( выдающася углом часть чего-либо, С.)- Дел. Адкосак грэблі кажнага відаць. Дел. адкотны-ая-ае: адкотны яблычак—обращение к покойнику. Дсл. Яблычак мой адкотны, ненаглядны мой сыночак. Дел. адказ-азу, м. 1.—ответ. Ар.; Шсл.; Нсл. 373; Гсл.; Ксл.; Дел. Ніякага адказу ня даў. Нсл. Няма ведама, які дадуць адказ на маю просьбу. Ст. Адказ, як тыла. Нсл.—(зн. острый). Надабе даць які адказ. Дел. Якое ПЫтаПЬНе, такі Ŭ адказ. Послов. Рапан 279. 2. ответ, ответственность. Павінен станавіцца i у вадказе быці, як на завітам року. Стт. 197. 3. завещание. адказ-аваць-луь,— см. под казацъ. адказнасьць-ш, ж.—ответственность. МГсл. На беларускіх пісьменьніках ляжыць адказнасьць захаваць самаіснасьць беларускае літаратуры. Бацьк.", Но.12(437-438). адказны-ная-нае, 1.—ответный, являющийся ответом, заключающий в себе ответ. Гэй, ты чуеш? дзе ты зьгінуў? I НЯМа адказных СЛОУ. С. Музыка. 2. ответственный. Ср. ст. адказьнёйшы. Начэльніка пераводзяцъ на новы, адказьнейшы ўрад. Васілёнак(Полымя", 1967 г., Но. 12, стр. 192). адкалуп-аць-щь,—см. под калупаць. адкараскацца,— л*. под караскацца. адкарх-авацца-тадя,—см. под кархаць. &дкъсавъцъ-сую-суеш-суе, несоверш., перех. —отворачивать засученные рукава рубахи или штаны, Ар.; Шсл. отворачивать. Нсл. 373.; Дсл. Давай ён рукавы адкасаваць. Дел. Адкасаваць, адкасаць крысы, рукавы. Нсл. Соверш. адкасаць, адкаш ў-адкаш аш ша—отвернуть засученные рукава рубахи ИЛИ штаны. Ар.; Шсл.; Нсл. 373.; Гсл.; Ксл.; Дсл. Чарнец крысы адкасау. Дел. Адкашы рукавы ды кідай работу. Ст. Адкасаў нагавіцы: там няма вады. Ст. Адкасай (? С.,) рукавы. Вулянавічы Сян. (Ксл.). Прич. адкасаны—отвернутый. Ар.; Нсл. 373. адкасаць,—см. под адкасаваць. ъдк&съвыщъ-суецца, несоверш. кадкасацца. адкасацца, адкашацца, соверш.—отвернуться, напр. засученным рукавам. Ар.; Ксл. Рукавы адкасаліся й вэдзгаюцца. Лужасна Куз. (Ксл.) адкасацца I,—см. под адкасавацца. адкасацца II,-аюся-аешся; повел.-айсяаймася, несоверш. ад каго, чаго—отставать, отвязываться. Адкасайся, адкасьніся ты ад мяне; я цябе ня знаю. Нсл. 374. Соверш. адкаснуцца-нгся-нсшся. Гсл.; Нсл. 374; Шсл.; ЗСД; ПНЗ; Смл. (Даль); Ксл.; Дсл. —отвязаться, отделаться, избавиться от кого, чего-либо. Адкасьніцеся вы ад мае галавы! Гарэцкі: Песьні, 81. Ня лезь, адкасьніся. Гсл. Адкасьніся ад мяне, чаго чэпішся. Ст. Адкасьніся ты ад мяне. Асіпова Аз. (Ксл.) Во прыстаў, — адкасьніся ад мяне. Дел. Адкасьніцеся ад мяне, нягодныя, будзьце пракляты адгэтуль аж да веку. Ельн. (Дел.) Думаецца, лезе ў галаву сьляпіцаю ўсякае, не адкасьнешся. Марціновіч(Беларус, Но. 159). АдкасьнІСЯ ты 3 назольнаю сваею просьбаю. Нсл. 308(лод назольны). Адкасьніся ты, мне не да цябе. Юрсл. На зьвіх прыкладала, памогі давала, каб зьвіх адкасну уся на стромкія скалы. Дуб.(Калосьсе, Но. 3/-20, стр. 146). Соверш. прыкасацца—привязаться, пристать к кому-либо, надоедать. Прыкасаўся к імне, ледзь адапхала яг о ад сябе. Нсл. 376.(под адапхаць). адкасГць,—см. под касщь. адкаснуцца,—см. под адкасацца II. адкашаляць,—см. под кашаляць. адкашаляцца, см. под кашаляцца. адкашнік-ікя, предл.-іку, м., бот.—белая буковица. Ельн. (Дел.) адкавуліць,—см. под кавуліць. адкаўх-аць-нгуб,—см. под каўхаць. адкачацца,—см. под качацца. адкідае, адкінула, безлич.,—см. под кідаць. адкідаць,—см. под кідаць, кідаць