Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

здароўе 443 здурнаваць быць здаровым— здравствовать, мгсл. Будзьце здаровенькі ўсі HK.: Піт. 77. здароў вам!—здравствуйте, мгсл. Здароў табе, дзяўчыначка! Раст.: Севере к. 126. бывайце здаровы! (сокр. бывайце!)—до свидания; будьте здоровы, прощайте. Гсл.; Ар. Заставайся здароў! (заставайцеся здаровы!) Ар. здароўе, предл.-ўю, ср.—здоровье. Ар. Ласкат. здаровейка, здароўіка. Ня вол равець, тваё здароўіка кажаць. Послов. Нел. 206. Здароўіка свае згубіў. Тм. За здаровейка вашае! НК.: Шт. 77. Ш на здаровейка! НК.: Шт. 77. здароўкацца-яю ся-яеш ся; повел.-айсяаймася, несоверш., взаим.—здороваться. МГсл.; Нел. 206. Што ж ты не здароўкаешся із мною? Нел. Яны троьику спалохаліся зь неспадзеўкі, за тое з асабліваю радасьцю здароўкаюцца зь ім. ДзьвеДушы ш.См. вітацца. назд ар о ўкац ц а, -аюся-аешся, соверш. —наздравствоваться. Нел. 307. На ўсякі ЧОХ не наздароўкаешся. Послов. Нел. Соверш. паздароўкацца—поздоровиться. Нел. 206. Не паздароўкаўся з імною. Нел. Таварышу, — папрасіў ён, — дазвольце паздароўкацца. Дзьве Душы 91. здаражэць—см. под даражэць. здаравёзны-ная-нае—очень сильный. Шел. Здаравезны мужчына. Дукора Сьміл. (Шел.). здаравёць-ёю-ёеш-ёе; повел.-ей-ёйма, несоверш. МГсл.—становиться здоровее. Соверш. паздаравець. здаравяка-к/, общ.—человек, пышущий здоровьем, крепкого телосложения. Аш. здяряцця-аецца-аюцца, несоверш.—случаться. Шел.; Ар. Усяляк чалавеку здараецца. Ар. Соверш. здарыцца-рыцуя—случиться. Шел.; Ар., произойти. Гсл. Мо ШГПО здарылася ў дарозе, што гэтак доўга няма нашага дзяцюка. Ст. Ніхто не знашоў, а табе аднаму здарылася знайсьці: глядзі, ці ня ўкраў? Нел. 204. здарэньне-ня, предл.-НЮ; мн. ч.-ні-няў, ср.—событие. МГсл.; Ар., происшествие. Шсл., случай, происшествие, неожиданное событие. Гсл. Ну й здарэньне ж было з намі! Ст. зд ар м а, нареч. — напрасно. Гсл. А не здарма завешея Тодарам, ты маеш Божы дар. Крушына(3ьніч, 1952, Но, 20, 5). Не здарма ж ахрысьцілі яго філёзофам. Заставін(Бацьк., Но. 49-50/435-436). здасца, безлич.— см. под давацца. здастатчыцца—см. под дастатчыцца. з д а т а к -тку, предл.-тку, м.—сдача с денег. Нел. 204. Дай здатку з рубля. Нел. здатнасьць-ц/, ж. 1. способность к чемул. Гсл.; Ар., дарование, способность. Нел. 204. Здатнасьць да ўсякага рамяства. Нел. Ахвота ёсьць, але здатнасьці няма. Нел. 2. средство(? С.), (благоприятный, С.) случай. Нел. 204. Спагані ў яго мае гроты, калі будзеш мець здатнасьць. Нел. здатны-ная-нае—способный. Ар.; Шел.; Нел. 204. Дзяцюк да ўсёга здатны. Нел. Здатны да ўсякае работы. Ст. На ўсё здатны хлапец. Ст. здаволіць-лю-ліш-ле, соверш. к а г о - ш т о —удовлетворить. Ар.; Шел.; Бясл. Ч а р к а ю я г о н е з д а в о л іш — я м у й п о ў к в а р т ы м а л а. Пбалы Касьцюк.(Бясл.). Ч о р т я г о ў с іх з д а в О Л І Ц Ь. Ст. См. д о с ы ць у ч ы н і ц ь. Отгл.имя сущ. здавалёньне-ня, предл.-ню; мн. ч.-нін я ў, ср.— удовлетворение. Б ы л о ў ну т р у п о ў н а з д а в а л е н ь н я. ЗСД 78. Несоверш. здаваляць- я ю - я е ш - я е; п о вел.-яй -яй м а —удовлетворять. См. д о с ы ц ь чы н і ц ь. здаволіцца, соверш., возвр.— удовлетвориться. Шел.; Ар.; Бясл. Е ў. е ў, а ж п а к у лъ з д а в о л і у с я. Ст. Несоверш. ЗДЯВЯЛЯЦЦЯ —удовлетворяться. здаваць— см. под даваць. здаваляць—см. под здаволіць. здаваляцца—он. под здаволіцца. здаў, нареч.—издавна. Гсл.; Дел. 264. Здаў станавіцца — жана мужа не баіцца. Дел. Здаў на Украіну ходзім. Дел. здаўмёцца—см. под даўмевацца. здаўноў, нареч.—с давних времен. Гэтыя ЗвЫ Ч аІ ў нас здаўноў. Варел. здаўна, нареч.—издавна. Ар.; Гсл.; Нел. 204. Здаўна так у нас было. Ар. Ён здауна такоў. Нел. Уменьш. здаўніку. Ці праўда, ці не, але здаўніку кажуцъ старыя людзі... НК: Дудар 170. здаць—см. под даваць. здэцца—см. под здаецца. здзо-баць-бнуць—см. под дзобаць. здзогаць—см. под дзогаць. здмухаць—см. под д м ў х а ц ь. здробнены—см. под д р а б н ё ц ь. здрабнёць—см. под драбнёць. здрабн-яць-щь—см. под драбнгць. здратаваць—см. под дратаваць. здратаваць—см. под дратаваць II. здрузгатаць—см. под друзгатаць. здрыгануць— см. под дрыгаць. здрыг-ануцца-ящуя— см. под дрыгацца. здрыжшк-/к*я,. предл.-Іку, м., бот.— трясунка. Гсл. Каб дзеці ня здрыгаліся спаўшы, яе (траву здрыжнік) кладуць у ваду, купаючы іх. Гсл. здваячыцца—см. под дваячыцца. здваячыць—см. под дваячыць. здубёлы-ляя-ляс — здубянелы. Нел. 206. здубёць—см. под дубёць. здубянёлы—оцепенелый, потерявший гибкость. Нел. 206. Здубянелыя рукі. Нел. здубянёць—см. под дубянець. здужаць—см. под д ў ж а ц ь. здумаць—см. под д ў м а ц ь. здураваць—см. под дураваць. здурэць— см. под дурэць. здурнаваць— см. под дурнаваць