згорда 440 згрыза згорда, нареч.—свысока. Гсл. згалены—см. под галёць. згоцаць—см. под гоцаць. згад-аваць-ацъ—см. под гадацъ. згадка-кі, ж.—воспоминание, мгсл. предположение?, память. Гсл. згидтъы-вая-вае — спагадлівы? Чытай аб згадлівай прыязьні. Кіт ЮаЗ. згаднасьць-ц/. ж.—предположительность, гипотетичность. Ср. згадны. згадны-ная-нае—такой, которого сутность предугадать можна; вероятный(? С.) Нел. 201, предположительный, гипотетический. Ср. нязгодны. Згадныя госьці. Нел. Згадны дзенъ. Тм. зга-дзища-джяцця—см. под гадзщца. ъгл-дъщъ-джацъ-джэнъне—см. под гадзіць. згаіць—см. под гащь. з гакам—с излишком. Ехацъ дзесяць вёрстаў з гакам. Ст. Будзе пяць вёрстаў з гакам. Мікалаёва Куз. (Ксл.). згалёлы-лая-лае—дошедший до крайней нищеты. У нашага пана усе згалелыя мужыкі. Нел. 302. згалёньне— см. под галщь. згалець—см. под галець. згал-яць-fyb—см. под галщь. згалщца— см. под галщца. згамаць, згамкаць—см. под гамаць. зганодаць—см. под ганодаць. зганодацца—см. под ганодацца. ъгтл-ны-не, ж.—порицание. МГсл. зганяцца—см. под ганяцца. зганіць—с.м. под ганіць. зганьбаваць—см. под ганьбаваць. зганьбены—см. под ганьощъ. зганьбіць—см. под ганьощъ. зганьбіцца—см. под ганьбіцца. згарода-Эы-дзе, ж. 1. изгородь всех ВИДОВ, НК: Очерки, Но. 633. ИЗГОродь. Ксл.; Дел. Коні зламілі згароду. Рудня Аз. (Ксл.). Пад згародай апынуўся. НК: Под. пос. 52. 2. собственно жердяная изгородь, нк.: Очерки, Но. 633. См. плот в 2-ом зн. 3. общ.— неуклюжий, Ксл. бранное слово — нескладный, неловкий. Дел. 264. Хвалілі мы дзеўку, а яна згарода. Дел. Згарода ты Проклятая! Латышы Беш. (Ксл.). згаральнасьць-ц/, ж.—сгораемость. згаральны-«ял-«яе—сгораемый, згар-аньне-луь-эць—см. под гарэцъ. згарбаціцца—см. под гарбаціцца. згарнуць— см. под гортаць. згарнуцца—см. под гарнуцца. згарш-аць-эиь«е-ьщь—см. под гаршыць. згаршыцца—см. под гаршыцца. згартаць— см. под гарнуць. згарусьціць-рушчу-русьціш-русьце, соверш.. перех.— с горем приобрести, тяжелым трудом. Ар. Неяк хлопчыку боты згарусьцілі. Міх. Поэта пад потам крывавым... поэму згарусьціў. Купала: Поэта й цэнзар. Ня досыць верш слабы згарусьціць, прысьвяціць яго краіне. Арс.: Стал, зьвяз. згарчэлы-ляя-ляе—прогорклый. БНсл. згарчэць—см. под гарчэць. згары, парен. 1. сверху. А д н е к у ль з г а р ы к а п а е. Ст.(Шсл. подг а р а). 2. (плата) вперед. НК: Пособ. Ш; Нел. 203. Грошы ўзяў 3 гары. НК: Пособ., 113. УсІ гроты згары даў за работу. Нел.; МГсл. згас-су, м.— конец горению. Пылай агнём да згасу. Кавыль: Думы 39. згаслы-лая-лае—потухший. Гсл. згаснуць—см. под гаснуць. згаспадарыцца—см. под гаспадарыць. згатавацца—см. под гатавацца. згаворлівы-яая-яяе—сговорчивый. Нел. 203. Я згаворлівы чалавек: б яру, што даюць. Нел. Згаворлівы чалавек бярэць, што Ў рукі падзець. Послов. Рапан. См. згодлівы. згэрцаць—см. под гэрцаць. зглабаць—см. под глабаць. ъгллм-лзд2щь-аны-эздаць.—см. под гламаздаць. згламаздацца—см. под г л а м а з д а ц ц а. згламэздаць - а ю - а е ш - а е, соверш., перех. — сделать что-л. топорно. З г л а м э з д а ў с а б е к а л ё сы ды е з ь д з І Ц Ь. Лядцо Пух. (Шел.). Ср. г л а м а з д а. згледзіць— см. под глядзець. зглёдзіцца—см. под глядзецца. зглумщь— см. под глумщь. зглуміцца—см. под глумщца. зглыбока, нареч.—серьёзно. Адзельск С к. зглытаць— см. под глытацъ. згнащь—см. под г н а щ ь. згнащца— см. под гнащца. згнГба-бы-бе, ж.—унижение. Нел. 202. Г эта згніба нашаму роду. Нел. ЗГНІбІЦЬ— см. под гнібіць. згнібіцца—см. под г н і б і ц ц а. згнюсГць—см. под гнюещь. згнюшаны—см. под гнюещь. згрозы -зяу—угрозы. Нел. Не баюся тваіх згрозаў. Нел. зграбаць—см. под г р а б а ц ь. зграбіць—см. под г р а б і ць I. зграбіць—см. под зграбіць II. зграбсьці—см. под грабсьці. згразіць—см. под гразіць. зграй-аю, предл. и зват.-аю— толпа, собрание, в особ, для оттенения непринужденности. НК: Дудар, Но. 5. См. Зброй (народу). зграмасьціць-шчу—накладывать высоко. Ср. грымасьціць. зграшыць—см. под грашыцъ. згрузіць—см. под грузіць. згрыбёлы-ляя-ляе—одряхлевший. Нел. 203. Згрыбеламу няма чаго сувацца з маладымі. Нел. згрыбёць—см. под грыбёць. згрыза-зь*-зе, ж.— угрызение(совести, Гсл.) Нел.; Гсл. Згрыза сумленьня. Нел