Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 423
 ◀  / 1324  ▶ 
закасавацца 405 заклычыцца падкасаваць-с ую -су еш -с уе; п о в е л.- с у й суйм а, несоверш.— подбирать низ одежды. Ар.; Шсл. Тут ня гл ы б о к а я вада: м ож на ŭ не падкасаваць сарочкі. Ст. С оверш. падкасаць, п а д к а ш у-ш а ш -ш а — подобрать низ одежды, Ар.; Шсл. подогнуть(полы, рукава) Гсл. П аст ух падкасаў крысы. Стаішча Чаш. (Ксл.). П адкасала яна спадніцу. Ст. закасавацца-су/ося-суешся, несоверш., возвр.— за с у ч и в а т ь с я. Ар.; Шсл. Закавайся, за к а са й ся (н е за к а ш ы ся? С.), а то паМОЧЫШ рукаВ Ы, КрЫСЫ. Нел. 170. С оверш. закасацца, закаш уся-ш аш ся— з а с у ч и т ь ся. Ар.; Шсл. Закасалася б а б а аж па п уп ды й дзе па вадзе. Ст. падкасавацца, несоверш.—подбирать себе низ одежды. Ар. П адкасавайся, ка б не запэцкацца. Ст. С оверш. падкасацца, п адкаш уся-ш аш ся— подобрать себе низ ОДеЖДЫ. Ар.; Шсл. Д ееп р. п р о ш л. вр. падкасаўшыся—подобрав низ одежды, заката ляць— см. п од каш а ляць. заката ляцца—гл*. п од кащ аляцца. закатулак-лку, предл.-лку, м.—узкий проход между двумя строениями. Ксл. У за к а т у л к у зл о ж а н а к а й ст р ы ц а. Закур'е Чаш. (Ксл.). Ср. закабаек. закаву лак-л/су, п р е д л.-л к у, м.—переулок, пнз. узкий переулок. Растсл. закаунёрыць-ру-рь/ш-ря. со вер ш., п ер ех.—взять за воротник(за шиворот, С.) Ксл. Я цябе зак аўн ёру зараз. Берашаўцы Беш. (Ксл.). закаўрашы-ш аў—Манжеты. Растсл.; пнз. закацГцца— см. п од кащ цца. закачаць— см. п од качаць. закачацца—см. под качацца. закід-аваць-яць-яць—с\м. п од т даць. закілгаць—см. п од кілгаць. закілзаць— см. п од кілзаць. заКІЛЗЫ-ЗЯу, единст в, ч. н ет.—уДИЛа. НК: Очерки, Но. 761. закінуць—см. п од т даць. закГнуцца—см. п од т дацца. закіп-пу, предл.-пе, м.—з а к и п а н и е. Нел. 170. Пры самым закіпе абярнуў гаршчок. Нел. закіпёць— см. под кіпёць. закір-оваваць-авучь—см. п од кіраваць. закірмашав-аць-ацтца—см. п од кірмашаваць. закісь-ei, ж.—закваска. Закісь ляж ыцъ на дн е дзяжы дзеля закісі х л еба раш чыненага. П. Татарыновіч(у лісьце). закітаваць—г й п од кіт аваць. заклаД-ду, предл.-дзе, м. 1. залог, Шсл.; Ар. заложенное имущество или вещь. Стт. 1529, сл. Н а заклад к уп іў м укі. Ст. К а ж ух а дд а ў у заклад. Ст. 2. пари. Ар.; Шсл.; Ксл.; МГсл. Н у, п о й дзем у заклад, ьито м ая п раўда. Марцінкава Куз. (Ксл). Ш т о дасі ў заклад, калі я ня т ак каж у. Ст. 3. (юрид.)—денежный штраф, указанный в постановлениях суда для случаев их нарушения. М аем даваці а бясьпечнасьць зд а р о ўя паддан ым наш ым, за пахвалкам і ч ы ім і-к о л ечы п р о ц і іх, на каж н ага з к а н ц л я р ы і н а ш а е л істы з а р у ч н ы я i за к л а д у на іх к а за ц і ап ісавац і межы ш ляхты — з аб у ст арой маець бы ці заклад аб о зарука пакладана. А хт о бы а б несен б уд учы ўр а д о ў н е ліст ам наш ым а б о ўр а д у наш ага заручны м, а чараз т от заклад ка го забіў, т агды горлам маець бы ці каран б к зь м іласэрдзя. Стт. 90. закл-адаць-асьч*—ўсм- под класыў. заклад-ацца-йсьщ'сл—см. п од к л а с ь ц і с я. закладня- н і - н і, ж.—ломбард. Закладнік-//Ш, п р е д л. - і к у, з в а т. - і ч а, м. 1. заложник. МГсл. 2. залогодатель. Нсл. 170. З ак л ад н ік i за к л аду адрокся. Нсл. закладніца-чь/-чы ж. 1. заложница. 2. залогодательница. закладзіны-няу, единств, ч. нет. 1. закладка дома и др. Ксл. У ч о р а ў іх закладзіны бы лі. Глебаўск Сян. (Ксл.). 2. молебствие и угощение при закладке дома. Нсл. 170;Дел. 239. С я д н і бы л і закладзіны. Дел. заклапацГць—см. п од клапацщ ь. заклапащцца см. п од клапацщ ца. заклётак-тку, п р е д л. - т к у, м.— пристройка к(задней стороне) клети. Ксл. У з а к л е т к у п а л а ж ы в о р ч ы к. Мікалаёва Cip. (Ксл.). заклякатаць— см. п од клякат аць. заклякнуць— см. п од клякаць. закляты—заколдованный. Гсл. заклГбіць— пришить. З а к л іб іў д р у гую б ір уб о л к у. Дел. 239. заклік-/л-у, п р е д л.-ік у, м. 1. КЛИЧ, Гсл. ЗОВ, призыв. МГсл. 2. вызов, Гсл. вызов охотников на какое-л. дело. Нсл. 170. 3. возвание. МГсл. М о й заклік вапнай не залепяць. Дубоўка: Браніслава(Прыйсьце, Но. 1). заклГк-аць- а ц ъ — с м. под к л І к а ц ь. заклГміцца(? С.), с о в е р ш.—сделаться "к а л я н ы м,\ твердым. Дел. 239. Х у с т а заклім ілася. Дел. заклін-ну, п р ед л.-н е, м.—за клинание(словесная формула, обладающая, по верованиям, магическими или чудодейственными свойствами, с.). Нсл. 170. П оп зр а б іў заклін на залом. Нсл. заклшаць-о-луш-лс; п о в е л.-а й -а й м а, несоверш., п ер ех.—заклинать, суеверно стремиться воздействовать на кого, что-л. силою заклинаний( заклінаў"). закліньнік-/к7, п р е д л А к у, з в а т А ч а, м.— заклинатель. Ср. заклін. закліньніw l -ц ы-ц ы, ж.—за клинательница. С р. з а к л і н. заклычыцца—см. п од клычыцца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

закл-адаць-асьч*—^см, заклшаць-о-л^ш-лс, закуре, закір-оваваць-ав^чь—см, залогодательнйца, йсьщсл, лісу, рьіш, суіося, чьі, ііш
3 👁
 ◀  / 1324  ▶