загавайла 396 загуба загавайла, загавала-лы, общ.—неповоротливый-вая, Растсл. тяжелый на подъём. Н сл. 165. Загавайлу гэтага нікуды не павернеш. Н сл. Ат! Загавала, а не работнік. Нсл. г&глвёць-ёю-ёеш-ёе—начать поститься, прекратить скоромную еду на время поста, заговеться. Ш сл.; В арел. Заутра. трэба й нам загавець. Ст. загавёць душою—умереть. Ш сл. Ён працаваў, стараўся, а наапошку душой загавеў. Варел. Каб ты душою загавеў! (кляцьба). Ст. Гэтак можна й душою загавець. Ст. загаўкаць,—см. под гаўкаць. загаціць,—см. под гаціць. загачыць,—см. под гачыцъ. зпгбаць,—см. под гбаць. загбацца,—см. под гбацца. загібёць,—см. под гібець. загіклГвы-яяя-яяе—косноязычный, заика. Ар. загіна-ны-не, ж.—гибель. Нсл. 164. Хагіна нам тут за табою. Нсл. загін-аньне-яць-іўь,— см. под гбаць. звпн-вць-ёньне-уць,—см. под гінуць. загш-ацца-ўцця,—см. под гбацца. звг\пкв-нкі-нцы, ж.—загиб. Адвярні загінку гвазда. Нсл. 164. загінулы-лая-лае, 1. погибший. 2. пропавший. заглабаньне-ня, предл.-ню, ср.—грабёж. См. заглабаць. заглабаць,—см. под глабаць. заглабацца,—см. под глабацца. заглам-азьдзіць-яледжяць,—сл*. под гламазьдзіць. ъвглвм-взъдэщцв-ажджацца, —см. под гламазьдзіцца. загл-ёдзець-ядшуь,—см. под глядзець. загл-ёдзецца-ядяіўя, —см. под глядзецца. заглядуха-ш\усе, ж.—красивая, стройная женщина, Н сл. 164. женщина — заглядение. Узяў жонку заглядуху. Н сл. заглузьдзГць,—см. под глузьдзіць. заглузьдзіцца,—см. под глузьдзіцца. заглум-іць-ляць,—см. под глуміць. заглум-іцца-яяіДя, — см. под глуміцца. загмурыць,—см. под гмурыць. загмурыцца,—см. под гмурыцца. загнащца,—см. под гнаіцца. загнёсьці,—см. под гнесьці. звгиёт-ёту, предл.-ёце, м.—передняя наружная часть дна В печи, Гсл.; Растсл. шесток (, площадка между устьем и топкой кухонной печи, С.), очаг при печи, куда выгребают жар. Нсл. 165. Печ без загнету ня бывае. Нсл. Пастаў на загнеце. Тм. Уменьш. загнецік—очажое при печи. Тм. Загнецік малёнькі. Тм. Стаяла калінка колькі лет; сячыце, рубіце на загнет; каб наш загнецік быў ясен, каб каравай наш быў красен, И з свад. песни. Нсл. загнёта-£гаы-&ў, ж.—серединная часть "прытка ", Против устья печи. НК: Очерки, 243. загнётавы, загнётны-яя-яе—относящийся к очагу. Н сл. 265. Загннетны, загнетавы под няроўны, гаршка паставіць ня можна роўна. Н сл. загнёцік-гкя, м. 1. приспособление для Трепания льна, пеньки. НК: Очерки. 2.—см. под загнет. загнявщь,— см. под гнявіць. загнілы-лая-лае—загнивший. Гсл.; БН сл. Г эта трупік сіўкі-варонкі, ужо добра загнілы. ЗСД 181. загнюсГць,— см. под гнюсіць. заграбаць,— см. под грабаць. заградка-дкі-дцы, ж.—полка с вырезами для втыкания ложек. Шсл. Вірок ляжыць у заградцы. Ст. загракацца,— см. под гракаць II. заграць,— см. под грацъ. заграцца,— см. под грацца. загрэбаваць,— см. под грэбаваць. загрэць,— см. под грэць. загрудкі, нареч.—брать за платье у груди во время драки. А р., Шсл. Съпярша так сварыліся, а потым i загрудкі схапіліся. Ст. зягрукятаць,—см. под грукатаць. загрукацёць,— см. под грукацець. загрукаць,— см. под грукаць. загрыбёньне-ня-ню, ср.—льняное волокно худшего сорта, остающееся при чесании за гребнем. К сл. 1з загрыбеньня ткуць палатно, якое йдзець на мяхі. Н авікі Віц (К сл.). загрыбённы-няя-няе—сотканный из худшего, грубого льняного волокна. Ксл. Загрыбеннае палатно таўстое. Н авікіВ іц. (К сл.). Ср. загрыбеньне. загрыбзоніць,— см. под грыбзоніць. загрыз-аць-ьф, —см. под грызьці. загрымацёць,— см. под грымацець. загрымёць,— см. под грымецъ. загваздка-дк/, дат., предл.-дцы, ж. 1. чека. Лас кат. Пясочак Куз. (Ксл.); Шсл.: ПНЗ; Раст.: Северскк 135; Гсл.; Нсл. 164. Зь пярэдняе вОСІ згубілася адна загваздка. Ст. Як воз без загваздкі не паедзе, так няхай малады да маладое НЯ пойдзе. Трасьцянкі Н. (Д ем ид.: В еров, и, 1896, 123). Моцна скрыгаталі буксы,рэжучы па няроўнай дарозе зялезныя загваздкі ў калёсах. Д удзіцк і С'Бацьк.", Н о. 1-2/437-438). 2. перен.—трудная задача, Н сл. 164. закавыка, препятствие, (Л еек. 7, 419) помеха, затруднение. Даў загваздку, няхай раскусіць. Нсл. Хто будзе рабіць, а хто дзяліць? Вось дзе загваздка. Н язн аны ("Бацьк.'\ 36-37/115-116). Во табе загваздка, i стой на дарозе. Нсл. загуба-бы-бе, ж. — пагуба, Гсл. гибель. М Гсл. Вось зараз заб'юць наглуха вагон, каб ніхто не абачыў, што вязуць людзёў На За губу. Н язнаны ('Ъ ац ьк.", Н о
Дадатковыя словы
забюць, загл-ёдзецца-ядяі^я, загл-ёдзець-ядш^ь,—см, заглядуха->ш\усе, загш-ацца-^цця,—см, загін-аньне-яць-і^ь, нікўды, сбацьк
4 👁