абшыбордзіць 19 абцяжарыць абшыбордзіць-дж у-дзіш-дзе, соверш. —устроить дело тайным образом, обстряпать дело незаметно, и выставить на вид. Дел. Абшыбордзілі справу — выдалі дзеўку замуж, i суседзі ня ведалі. Дел. абш-ыць-ываць,—см. под шыць. ябш-ыцця-ывацца,—см. под шыцца. абтОК-КТ, предл.-ку, м.—остров. Будслаўе, Вял. Пачалі абстрэл узьбярэжных абтокаў. Бацьк." Но. 34(740). Абток Капры лагодна казытае прыемныя ўепаміны. Акула, 306. Адусюль відаць Аркнэйскія абтокі. Тм. 539. Расплыліся на абтоку. Тм. 516. Берагавыя батарэі пачалі абстрэлеваць абтокі Квэмой i Матсу. 'Ъацьк." Но. 1-2(437-438). На сьнежных землях поўначы халоднай, еярод абтокаў, званых Салаўкамі, дзе дні здаюцца даўгімі вякамі, пад сэрцам носіш ліст ад маці роднай. Салавей(Конадні, Но. 2/28). абтапіць,—см. под тапіць. абтаўчы, абтаўкаць,—см. под таўчы. абтрапаць,—см. под трапаць. абтукацца,—см. под тукаць. абтыкаць,—см. под ткаць II. абтыніць,—см. под тыніць. абтынкаваць,— см. под тынкавацъ. ябвяж-ыць-аны,-аваць,—см. под важыць. абваліць,—см. под валіць. абваліцца,—см. под валіцца. абвалынд-аць-ящуя,— см. под валындацъ. абварзопаць, соверш., облает.—запачкать. Дел. Абварзопалі ў балота сарочку. Дел. абвеуны аўтамабіль—отекаемый автомобиль. абвядзеньне-ня, предл.-ню, ер.—обведение троекратное жениха с невестою на помолвке ( заручынах") вокруг квашни. Дел. абвязацца,—см. под абавязавацца. абвярцець,( от неупотребляемого вярцвЦЬ У чу-верціш-це, соверш., перех.— обернуть. Ар. Зьняў із шыі сваю хустку, абвярцеў рану. Н. (Афанасьев, I, 1913, 211). абвязка-КІ, облает., ж.—большой платок. Бяльсл. Добрая ў цябе абвязка, цёплая. Тара док Міласл. (Бяльсл.) ЗавЯЖЫ абвязку на галаву, цяплей будзе. Хведараўка, Краснап. (Тм.) ' абвін-аць-уцъ-уты,—см. под вінуць. ябвт-у\щя-ацца,—см. под вінуцца. абвугран-іць-/іўя,—см. под вуграніць. абвыкаць, см. под выкці. абугоня-н/, дат., предл.-НІ', мн. ч., род.-няў, ж., 1.—вспаханная часть "г о н я ў \ узкая полоска вспаханной земли. Гсл. 2.—часть полосы при вспашке. Заняў шырокую абугоню i трошку не даараў. Юрсл. абух-уха, предл.-yce; мн. ч.-хі-хоў-хом-хіхамі-хох, м.—обух. Ар.; Шел. Уменьш. абушык-ка, предл.-ыку. Нел. 354. Сякіра ладная а абуьиык малы. Нел. абудзён, нареч.—в тот же день. Ксл. Зь места зьвярнууся абудзён. Халімшчына, Куз. (Ксл.) абуза-зы-зе, ж., 1.—дурное поведение, Нел 1. повесничание. Гсл. 2. —злоупотребление. Нел. 1. Добрая штука, але ў вабузу пашла. Нел. Дзеўка пусьцілася ў вабузу. Нел. Дзеўка сабе нішто, але ў вабузу пусьцілася. Гсл. 3. {общ.)—человек плохого или дурного поведения. Ідзе ты праваліўся, Хомка? Сьпіш пад кустом, абуза, i ня бачыш!( (што коні ў жыце) — крычаць на полю ЖНеІ. Гарэцкі: Песьні, 58. абузны-няя-няе-неприличный, неприятный. Нел. 1; Ксл. Абузная вышла справа. Нел. Абузная гаворка іхная. Сянно(Ксл.) абузьмежак-жкг, м.—слишком косой, невозможный для сохи, спуск с верхней площади на низменную. НК: Очерки, Но. 866. абузьнік-/кя, предлАку, зват.-іча, м., 1. —шалун, Нел. 1. озорник. Ксл. Які ты абузьнік! Не пасядзіш ціха. Нел. Гані вон абуЗЬНІкаў. Доўжа, Куз. (Ксл.) 2. —повеса. Гсл. абузьніца-цы-цы, ж., 1. жен. к. абузьнік 1. 2.—повеса, Гсл. распутная женщина. Нел. 1. Калі дачка абузьніца, дык матка ведзъма. Нел. У што ты пусьцілася, абузьніца? Нел. абуЗЬНІчаЦЬ-0/О-Я£Ш-Я£, несоверш.—шалить, неприлично поступать, Нел. 1. озорничать. Ксл. Абузьнічаеш толькі, а работы ня робіш. Нел. Абузьнічае гэты дзяцюк, нічога добрага зъ яго ня будзе. Нел. абумовіць,—см. под мовіць. абумерце-ця—обморок, іг. Ляжала ў вабумерцю. 1г. абумерщ,—см. под мерці. абур-ыць-яць,—см. под бурыць. 2&уХ-ъщ1ф-ацца-энъне,—см. под бурыцца. абусока, дат., предл. абусоццы, ж.—окружение после выслеживания. Ксл. На ваўкі абу соку зрабілі добра. Хобаты, Куз. (Ксл.) абутак-шкг, м.—обувь. Буда; Ксл. Абу так дарагі стаў. Лужасна, Куз. (Ксл.). См. вобуй. Собир. абуцьце-ўя, предл.-ЦЮ, ср. Нежн. абуцьцейка-ка, предл.-ку, ср. НК: Старцы, 78; Очерки 203. Мы ў вабуцьцейку таптаным. НК: Старцы, 78. абутка~тк/-ті4б/, ж.—обувь. Ксл. Няма ў яго абуткі. Зямковічы, Сян. (Ксл.). См. абутак, вобуй. абуткавы-вая-вае—относящийся к обуви, обувной. Буда. Абуткавая крама, абуткавая хвабрыка. Менск. абуцьце,-ейка,—см. под абутак. абцерабіць,—см. под церабіць. абцерабіцца,—см. под церабіцца. йоцяг-нуць-аваць—см. цягнуцъ. ноцер-ці-ты-шы, абціраць,—см. под церці. абцерціся, абцірацца, см. под церціся. йоцяжяр-ыць-аваць,—см. под цяжарыцъ
Дадатковыя словы
абвалынд-аць-ящ^я, абвугран-іць-/і^я,—см, абутка~ткі, абуцьце-^я, йбцяг-нуць-аваць—см, йбцяжяр-ыць-аваць,—см, нбцер-ці-ты-шы, ух>-ъщ1ф-ацца-энъне,—см, ікя, ііўя
9 👁