Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 368
 ◀  / 1324  ▶ 
я 350 ягнячы Я, местоим. 1-ого лица единств, ч.; родств. МЯНв, дат. ІМНе, твор. ІМНОЮ. предл. ІМНв. ПНЗ. 20,1. К расачка м ая дж ан дж аровая, дзяўчы нка м ая чарн абровая, ім не т ы даст алася. Рылавічы нз (ПНЗ, 41). Ім не ў бацечкі дый ня лёт аваць. Крапіўное (ПНЗ. 44). Т а т у х н а мо й да ты р о д н е н ь к і, п а рад зь ім н е т ы п а р а д а ч к у. Водзыйнка Імгл. (Косіч 240). яблык-ы к а, предл.-ку; мн. ч.-к і-к а ў, м. —яблоко. Гсл.; Ар.; Шсл.; Яноўшчына Беш. (Ксл.); БНсл.; Варел. КІСЛЫ яблы к лучы ў. Ст. Чуеип м усіць яблы к п якн уў. Ст. яблына-ны -не, ж.—яблоня. Ар.; Імсьц.; Шел.; Варел. А б л а т а ш ы л і я б л ы н у пад раньне. Юрсл. Там ёсъцъ яблыны. I. г-кі: Лемантар, 59. Уменьш. я б л Ы Н К Я - Н К І - Н ЦЫ —яблонька. Ар.; Імсьц.; Шел.; БНсл.; Бяльсл. Я бл ы н ка яилчэ м а л а да я, але я б л ы к а ў ш мат ё. Ст. яблынавы-ва я -ва е— яблонный. Ар. Я б лынавае лісьцё. Ар. яблычны-ная-нае— яблочный. Я блы чны СОК. Ар. яграст, Ар., яграст, Гсл.-сту, предл.-съце, м.— крыжовник. Ар.; Гсл. яграсьнік-іку, м.— кусты крыжовника. Ар.; Бяльсл. За зім у сън егам я гр а сь н ік паламала. Зоры Чэр. (Бяльсл.). ЯГОМаСЬЦЬ-1{Я предл. и зват.-ЦЮ; мн. ч., род.цяў, м.— господин; милостивый государь, Гсл. сударь. Шсл.; БНсл. С ядайце, ягом асьцю! Ст. Яго МГласьць, Яго Міласыді—титулование (заочно или писменно) высокопоставленных лиц, соответствует русск. Его Сиятельство, Его Превосходительство, Его Преосвященство (по отношению к епископу). П р а р о к Я го Міласьц і плакаў. Кіт 20аб. Я го Міласьці Н айпачэсьліўш ам у М іт рап аліт у (т а к о м у а т акому). ягоны-ная-н ае, принадл. местоим.— его, ему принадлежащий. Ю ля — я го н а я дачка. Макаёнак: Каб людзі ня журыліся. Н а парозе хаты А н д р эя пераняла я го н а я суседка Л ук ера. Дудзіцкі (Бацькаўшчына", Но. 45-46/431-432). Ен ады ш оў ад у лады, п абачыўш ы, ш т о я го н ы я пе р а с ь ц я р о гі — гэт а голас на п уст ы м! Тм., Но. 1-2/437-438. Н ацанальны сх о д апрабаваў ягоны ўр а д. Тм. Вынік я го н а га біцьця. ю. Жывіца(Прыйсьце", Но. 1). Ш лЯХІ ягон ы я 6ЯЛІКІЯ. Крушына (Зьніч, 1953, Но. 23). ягада-ды -дзе, ж.— ягода. См. яда. ягады ваўковыя—крушина. Бяльсл. Гэта ягады ваўковыя, ня еж іх, бо жывот забалІЦЬ. Буглаі Краснап. (Бяльсл.). Уменьш. ягадка-дкі-дцы. Пашлі дзеўкі ў ягадкі. Косіч 17. ягадкі( одна ягадка)-дд **, 1. скулы лица. Гсл. 2. см. под ягада. ягаднік-ку, предл.-ку, м., собир. 1. стебли ягодных растений (земляники, черники и проч. ягод). Ар. Увясну каровы ядуцъ ягаднік. Ар. 2. родств. п.-ка— собиратель ягод. нк.-. Очерки, 88, Но. 190; Ксл. СяднІ шмат ягаднікаў было Ў лесе. Каверзіна Меж. (Ксл.). ягадніца-цы-цы, ж. к ягаднік 2. Яппет-пт у, у Я гіп це, м.— Египет. ят іпецкі-кая-кае— египетский. Ягіпцяне-чян ( один Егіпцянін)—Египтяне. ягіня-ш-ж; мн. ч., род.-н яў, ж.—злая женщина (баба яга). Шсл. Вось д зе я гін я: ад злосьці аж кіпіцьІСт. Раш чы рванелася, я к ягін я. Ст. П еч нагарэла, як ягін я. Ст. ягленьне-нл, предл.-н ю; мн. ч.-н і-н я ў — кипение желанием, нетерпливое, страстное хотение чего. Д а р м а тва ё ягленьне ехаць; не паедзеш i з намі. Нел. 726. Д а д зя еш толькі сваім ягленьням, калі ня м ож но т о го рабіць, ч аго т ы ягліш. Нел. я г п \ц ь -л ю -л іш -л е, несоверш. ч а го или с инфинитивом—кипеть, гореть желанием, нетерпеливо, страстно хотеть чего, Смл. (Даль) упорно желать чего с настойчивою просьбою. Нел. 726. Вось, т олькі ягліў, заягл іў м алака, а цяпер i ня хочаш, хвост адкін уў. Нел. 726. М ож а б лю біла, каб гэт а к ня ягліў, т ак не палохаў, з адказам н я н а гл іў, б ы ў да п а н ен ак ня гэ т а к панадліў. Гарун: Варажба. Соверш. заягліць— начать,,я гл іц ь,\ Нсл.726. ягліцца, я г л ю с я - л іш с я, несоверш. 1. усиливаться к достижению желания своего. Нел. 726. Х л а п ч ы н а я г л іц ц а, п а я гл іў с я к а н еч н е ехац ь із i м н о ю; ці б р а ц ь я го щне? Нел. А ян а(кабы ла) ня ловіцца i ўоры кн уц ь я го ягліцца. Гарэци: Песьні 59. 2. на к аго-ш т о— зариться. МГсл.; Нел. 726; БНсл. См. галіцца. Я гліш ся, п ая гл іўся т ы на чуж ое дабро. Нел. Ср. ягліць, яліць. паягліцца, соверш. ягнё -я ц і; мн. ч.-н я т ы, мн. ч., в и н.-н я т ы, ср.— ЯГНеНОК. Гсл.; Ар.; Варел. ягня-яці; мн. ч. ягн ят ы — детёныш овцы, ягненок. Вар., Тамб. (Даль). См. ягнё. ягнячы -чая-чае—принадлежащий или относящийся к ягненку, ягнячий
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гарэцй, жывіца("прый, лўчы, ўбры
1 👁
 ◀  / 1324  ▶