дралам 320 драпнуцца дралам, н а р еч.—бегом(убегая, C.). Нсл. 145; БНсл. Дралам пабег, уцёк. Нсл. драма-лш-л*е, ж.—драма. драма, (облает. п роизнош ение дрыма, С.мы, ж. 1. дремота. Дел. 185; Бяльсл. Пачаў сон малайца таміць, i з ног драма валіць. Дел. См. дрымота. 2. растение, служащее лекарством для сна. Дел. 186. На гэтым лузе найболыиы (замест найболей, С.) дрымы. Смал. (Дел.). драматург-у/?гя, предл.-ўргу, зват.-ўржа —драматург. драматургія-н-п, ж.—драматургия, драматургічны, -ная-нае—драматургический. драматызаваць-зу/о-зуўш- зуе, несоверш., перех.—драматизировать. драматызаца-цы-цы, ж.—драматизация. драматызма-л*ы-л*е, ж.—драматизм, драматычны, -ная-нае—драматический, драматичный. драмаваць, -мую-уеш-муе, н есо в ер ш. —дремать, подремывать. Гсл. С о вер ш. задрамаць-л*лю, задрэмеш-ме. Ар. драмлГвы-вая-вае—наклонный ко сну, к дремоте. Дел. 185. Санліва поле, драмліва. Смал. (Дел.). драмлюг, м.—хищная птица из семейства соколиных, содержалась для охоты. Ст. 1529, ел. драмутка-галт-тцы, ж.—легко поддающаяся дремоте. Гсл. дрангі'ль, междометие означающее мгновенное колебание. Нсл. 145. Стол дрангіль, i зь місы плісь. Нсл. драніца-ць/-цб*, ж. 1. дранка( до щечка). Ар.; БНсл.; Варел. 2. т о л ьк о в мн. ч. драніцы — кровельный материал из длинных узких дощечек, Ар.; Шсл.; Ксл.; Гсл. дранка. Дауна крылі стрэхі драніцамі. Варел. На істопку дастаў драніц. Ст. Хата накрыта драніцамі. Мікалаёва Куз. (Ксл.). Дзерава й драніцы сабе браў i дом збудаваў. Гордз. А к. ХУП, 2. драш чн ік-/кя, п р е д л.- ік у, з в а т.- іч а, м. —мастер изготовляющий дранку. Варел. дранічны-ная-нае—дранковый. БНсл. дранкулі(одна дранкуля)-л&—ружейная картечь(крупная дробь, С.). НК: Игры, Но. 39. Уменьш. ДраНКуЛЬКІ-Л,ду(-ЛЯ/с),(о)но дранкулька)—ружейная картечь, НК: Очерки, 528; Ар. вид дроби, небольшие пули. Ксл. Аддай мне гэтыя дранкулькі, а я табе дам ПОраху. Баравыя Куз. (Ксл.). дрань-н/, соби р.—кровельный материал из длинных узких дощечек. Шсл. Хата накрыта драньню. Рудзенск Сьміл. (Шсл). драньнё-нл, у драньню—Дор, Дел. 184. ГОНТ. Юрсл. драньнік-/яд, п р е д л.- ік у, м.—блин из тертого картофеля. Кажны дзень драньНІКІ. Хведараўка Краснап.(Бяльсл.). дранчук-ўкд, м., о б л а е т.—яичница на Сковороде. Ц. с. Барада Пар. (Дел.). драп-Ну, п редл. и зват.-пе, м.—болезнь, более собачья, зуд. Нсл. 145; БНсл. Хварэць на драп. Нсл. Сабака драпу набраўся. Нсл. См. сьверб, драная. драпак-кя, м., облает.—пружинная борона. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). См. дзярбак. драпала-лы, общ. 1. царапающий-щая. Нсл. 145. Драпала гэты падрапаў рукі. Нсл. 2. выдирающийся откуда-л. Нсл. 145. Ня ўседзе драпала гэты, дзярэцца з улонъня далоў. Нсл. драп-ануць-нучь»— см. п од драпаць. драпаНЬНе-НЯ, предл.-Н Ю, от гл. им я сущ. (к драпаць, драпацца)—царапание когтяМИ(вСЯКОе, С.). Нсл. 145., царапание. Воет. (Даль); БНсл. Зьвера няма, толькі драпаньне відаць. Нсл. щь&п&цъ-аю-аеш-ае; п о в е л.-а й -а й м а, несоверш. 1. царапать. МГсл.; ПНЗ; Нсл. 145; Воет. (Даль); БНсл. Кот драпае падушку. Нсл. Сялак, нешта думаючы, драпаў патыліцу. Варел. Прим, драпаны—царапанный, имеющий царапины, Нсл. 145. оцарапанный. БНсл. Пакажы драпаную руку. Нсл. С о в ер ш. задрапаць—схватив когтями, растерзать. Нсл. 164. Ліс задрапаў зайца. Нсл. П р ш. задрапаны—разорванный(растерзанный, С.) когтями. Нсл. 167. Курыца задрапаная каршуном. Нсл. С оверш. падрапаць—поцарапать. Нсл. 446; БНсл. Надрапаць цела, скуру. Нсл. П рич. падрапаны —поцарапанный. Нсл. 446; Растсл.; БНсл. УсІ рукі падрапаны катом да крыві. Нсл. 2. драть. Нсл. 145; Воет. (Даль). ГрэбенчЫК драпае галаву. Нсл. 3. тихонько уходить, Нсл. 145. поспешно уходить. Куды ты ўсё драпаеш? Нсл., —старательно идти. Шсл. Драпаў, драпаў, ледзь прышоў парою дамоў. Ст. драпануць, драпнуць, одн кр. 1. {к драпаць 1,2). Кот драпануў руку. Нсл. 145. 2. (к драпаць 3). Нсл. 145, улепетнуть. Дзеўка драпанула двору. Маластоўка Краснап.(Бяльсл.). Наша цешча нёкуды драппула, драпанула. Нсл. Адам, якуцякаў ад паліцы, дык драпануў раўком у балота. Варел. Вырваўся ды як драпанець — толькі й бачылі яго. Ст. абдрапаць, соверш. (к драпаць 1,2). Кот абдрапаў рукі. Нсл. 346. Кот капцюрамі абдрапаў імне палец. Бяльсл. П рич. абдрапаны—оцарапанный. Нсл. 346; Бяльсл. Абдрапаны від. Нсл. Не магу курдопы чысьціць: палец абдрапаны, баліць. Арцёмаўка Міласл.(Бяльсл.). адрапаць, соверш. к драпаць 1,2. Кот адрапаў руку. Нсл. 360. П ри ч. адрапаны —оцарапанный. Нсл. 360. Адрапаная рука разбалелася. Нсл. О днкр. адрапнуць—оцарапнуть. Нсл. 360. Кот адрапнуў від. Нсл. драпацца-я/ося-яешся, несоверш. 1. царапаться. Нсл. 145; Вост.(Даль); Дел. 189. Кот драпаецца лапамі. Нсл. Грэбенчык драпаецца. Нсл. Як каты, драпаюцца. Дел. О днкр. драпнуцца—царапнуться. Нсл. 145. Драп
Дадатковыя словы
драматызаваць-зу/о-зу^ш, драматўрг-у/?гя, драматўргія-н-п, дранкулькі-л,ду(-ля/с),(о<)но, дранкўлі(одна, дранчук-^кд, драп-ануць-н^чь, драпанўць, зуіо, ляіс, рукў, цьі, яіося, ікя, іяд
3 👁