Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

дамяняцца 302 дарога аба мне не дамяніў? Нел. П рич. даменены —напомятный. дамяняцца—напоминать о себе или о своем деле. Нел. 139. Дамяняцца а сваім доўгу, а сваім пры езъдзе. Нел. С оверш. дамяшцца. дамяні'ць,—см. под дамяняць. даміна-ны-нв, ж.—гроб. Ксл. П рыгож ая даміна была зроблена я го пам ерлам у сыну. Княжыца Куз. (Ксл.). дамінкі-нак, единст в, ч. нет.—окончание мятья пеньки или льна. Дел. 176. Сядні дамінкі: лён дамінае. Дел. дамсьліва, нареч.—догадливо. Гсл. дамур-ўрд предл.-уру, зват.-уру; м н. ч., дат.-ром, мн. ч., предл.-pox, м.— ДОМОСеД. Сьп. Нейкі дамур, сядзіць усё ў хаце. Сьп. дамысълены-ная-нае—хитрый, предусмотрительный, находчивый. Дел. Гэты дамысълены чалавек. Смал. (Дел.), дамысьляцца, -яю ся-яеш ся—догадываться, Нел. 140. додумываться. Дамысъляйся, як хочаш, чаго ям у хочацца. Соверш. дамысьліцца-люся-л/шея—догадаться, Нел. 140; Гсл. додуматься. Бяльсл. Гэта ты сам дамысьліўся, ці т абе хт о падказаў? Бяльсл. Дамысьліўся, ьито зь яго съмяюцца. Нел. Н еяк дам ы сьліўся зрабіць так штучно. \\сп.34Ъ.(поднеяк). Ср. мысьліць. дамысьліва, нареч.—догадливо. Нел. 140; Гсл. Дамысьліва зрабіў. Нел. дамысьлівы-вая-ва?—догадливый. Нел. 140. Дамысьлівы хлапец. Нел. дан-осіць-сгыр',— см. п од несьці. дан-ошаваць-tfcfyb,— см. п од несьці. дан-ошавацца-япіўя,— см. п од несьціся. да налецьця—до будущего года. Давядзецца чакацъ да налецьця, а сё лета таксяк даставацъ за грошы. ЗСД. 98. данар-аўляць-ав\цъ,—см. п од наравіць. даніна-«ы, и с т.— жалование(землёй, имением, С.). Ст. 1529. даньнікі(ўдш даньнік), ист. 1. плательщики дани. 2. крестьяне, выполнявшие феодальные повинности в форме оброка(дани) деньгами, медом или пушниной. Ст. 1529. дап-оўніць- а ў н я ц ь,— см. п од п а ў н іц ь. щ п - ъ д & ц ъ - а с ъ ц 1 ( - а с ъ ц ъ),— см. п од п а д а ц ъ. Д 2я л & д & ц ц & -а с ц а (-с ь ц іс я),— см. п о д па д а ц ц а. дапазна, нареч.—до позднего времени. Ар.; Шел. Дапазна ня т рэба одному быць у полю. Ст. дапалГць,—см. п од паліць. дап-аузаць-ярзьщ. — см. п од паўзьці дапэўніцца,—см. п од пэўніцца. дапх-ацца, -н уц ц а,—см. п од пхацца, пхнуцца. дапхнуць,—см. п од п х а ц ъ, п х н у ц ъ. дап-ёрці- і р а ц ь,— см. под п е р ц і. дап-ёрціся- ір а ц ц а, — см. п од п е р ц іс я. дап-ёць- п я в а ц ъ.— см. п од п е ц ъ. дап-якаць-ЯЧЫ,—см. п од пячы. дап-якацца-ячыся, — см. п од пячыся. дап-яць-гнацъ, — см. п од пяцъ 1. дап-ікаць-ікнуць,—см. п од пікаць. *Д2СШК\-каў, единст в, ч. н ет.—упрёки. БНсл. дапіл-оваваць-я в —см. п од пілаваць. дап-інацца-wyiўfl, —см. п од пяцца. дапінкі-tttf/ć, единст в, ч. нет.—упрёки. Гсл.; Нел. 140; БНсл. Дапінак ніхт о ня любе, а ты за маёю хлеб-сольлю i мне дапінкі робіш. Нел. дапГс-аваць-ацъ,—см. п од пісаць. дапГс-авацца-ацца,—см. под пісацца. даПЩЬ,—см. п од піць. цупл-оч2саы-ац1цъ,—см. под плаціць. Д Д П Л -Ь 1 С Ь Щ -Ы ва Ц Ъ,— см. под плысьці. дапрыкладу—например. Гсл.; МГсл. дапускаць,—см. под пусьціць. дап-усьці'ць-уш чаць,—см. п од пусьціць. дапу-сьціцца-шчацца.—см. под пусьціцца. дапушчальны, -ная-нае—допустимый, предположительный, гипотетический. НТЦ. (БНсл.). дапыт-авацца-ацца,—см. п од пытацца. дапытлівы-вяя-вяс—любопытный, любящий расспрашивать. Я кі ты дапытлівы. Ст. дар, дару, предл. и зват. дару; мн. ч.-ры-роўром, мн. ч., предл.- p o x, м. 1. дар, приношение. Едзе хлопчычак па свой дар. А яго ж т о дар — дарагі тавар. (Косіч 240). 2. лепта(вклад в какое-л. общее дело, С.). МГсл. даробачны-«яя-«яс—относящийся к коробке (даробцы"). Даробачны майстра. Нел. даробіць-блю-б/ш-бс, н есо вер ш.— КОрОбить. Нел. 141. Наш то ты луб на сонцу даробіш, здаробіў? Нел. С оверш. здаробіць. Нел. 141. даробіцца-/гуя, н есо в ер ш.—коробиться. Нел. 141. На сонцу луб даробіцца. Нел. Соверш. здаробіцца. Нел. 141. Дно здаробілас Я. Нел. даробка-бк7-#Щ/, ж.— коробка. Нел. 141; БНсл.; Бяльсл. Адна д а р о б к а б ы л а ў я г о з ц у к е р к а м і, а д р у г а я пу с т а я. Бяльсл. П р ы Н Я С І да р о б к у Ж Ы т а. Нел. У м ен ьш. даробачка- ч к і - ч ц ы. Нел. 142. І д з і ц е з д а р о б а ч к а м і ў гр ы б ы. Нел. даробкавы-вая-вае—коробовый. Нел. 141. Даробкавы лубок. Нел. даробны-ная-нае—додельный, которого доделать можно. Нел. 141. Д аробная работ а. Нел. дарога-ог/-озс, ж. 1. дорога, путь. / Бож а мой, м яне управадзъ у да р о гу праўдзівую! Кіт. 464. 2. путешествие, поездка. Ар. С м. падарож ж а. 3. место для прохода, проезда. Ар. Не заст упай дарогі. Ар. Ня стой на дарозе. Ар. 4. средство. Нел. 142. Я ведаю да гэт ага дарогу. Нел