Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 231
 ◀  / 1324  ▶ 
гладкі' 213 гламазьдзщь гллдк\-кая-кое, 1. ровный без впадин и выступов, без шереховатостей; гладкий. Вял.; Мядзел.(Танк). 2. сытый, румяный, полный лицом и телом, Нел. 112. полный телом, Шел. жирный. Дел. Зачым казак гладак? — Пайдаушы дый на бак. П ослов. Нел. Такі cmav гладкі мужчына. Ст.—упитанный, откормленный, жирный. БНсл. гладзю сенькі, увелич. к гладкі 1, 2 у НК: Очерки, 456. гладчлцъ-аю-аеш-ае, н есо вер ш.—становиться жирным. Янк. II. глады ш -ыша, предл.-Ы Ш}\' мн. ч.-шы-шоўшом, мн. ч., п р е д л.-ш о х, м.—гладкий и без ручки кувшин. Гсл.; Шел.; Еўлічы; Ар. У гладышу крупы. Ст. Нацадзілі два гладышы малака. Застадольле Сян. (Ксл.). Уменыи. гладышык-ка. Шел. Андрэіха паставіла гладышык малака. Кулакоўскі: Дабрасельцы. Зьберла гладышык съмятаны. Ст. глады ш к а-шкі-шцы, ж.—небольшой куфшин без ручки, Шел. кринка. У пячурцы стаіць гладышка з малаком. Крамяні Пух. (Шел.). гладзёньн е-ня, предл.-Н Ю, отгл. и м я сущ. —ж прение. Юрсл. Паку ль у волю мукі не дасі, гладзёньня ня жджы. Юрсл. гладзёць-ёю-ёеш-ёе; п о в е л.-ё й -ё й м а, несоверш. 1. становиться гладким. Юрсл. Нябось, ад гэбля гладзее брусок. Юрсл. 2. жиреть. Юрсл. Сьвіньню, як корміш, тады й гладзее. Юрсл. Г Л Я іД З Х Ц Ь -д ж у -д зІШ -д зе, несоверш., перех. 1. проводить ладонью, пальцами и т.п., приглаживая что-л., гладить. Ар. 2. откармливать. Юрсл. Кабанчыка гладзілі, але надабе было яшчэ трошку падзяржацъ. Юрсл. С о вер ш., п ерех. агладзіць—(немного, С.) откормить (о животных). Шел. Жаробку троха агладзіў — сытая. Слопішча Шацк. (Шсл.) гладжаны, прич. 1. глаженный. 2. откармливаемый, откормленный. Юрсл. Твой ужо ладна гладжаны, а я свайго толькі пачынаю гладзіць. Юрсл. гладжаньне, отгл. им я сущ. 1. глажение. Ар. 2.—откармливание. Юрсл. Па гладжаньню кабанчык да кабанчыка подобны стаў. Юрсл. пагладзіць, соверш. 1. погладить, провести ладонью. Ар. 2.—откормить несколько. гламазда-дь/, общ. 1. неуклюжий. Ксл. Гламазда ты, гламазда — не павернешея. Віц. (Ксл.) 2. —бестолковый. Шсл., Нел. из. Вось дзе гламазда: гавора няма ведома што. Ст. Добрага нічога не пачуеш ад гэтага гламазды. Нел. 113. Чаго ты ўрадзіўся гэткім гламаздою? Юрсл. 3. бестолковщина. Нел. из. Гламазду гаворыш. Нел. Не хачу я гламазды твое слухаць. Нел. гл а м а зд а н ь н е-« я, п р е д л.-Н Ю, о т гл. им я с у щ.—неумелая работа. Юрсл. Твайго гламазданьня i ў рукі брацъ ня хочацца. Юрсл. *ГЛЪМЪЪД2Иуъ-аю-аеш-ае, н есоверш., перех. —неумело делать что-л. Юрсл. Гламаздаю сутнік, можа што йвыйдзе. Юрсл. Соверш. аглам аздаць—грубо, на скорую руку смастерить что-л. Ня майстра: агламаздае што — i ў рукі няма чаго ўзяць. Купала. А гламаздаў граблі. Янк. I. Соверш. зглам аздаць—сделать что-л.(сплести, сшить) грубо, неумело, кое-как. Юрсл. Згламаздаў кош, бульба ня высыпецца. Юрсл. П ри ч. зглам азданы — кое-как сделанный(сплетенный, сшитый). Юрсл. Троху згламаздана пляцёнка, можа не разваліцца. Юрсл. гл ам аздац ц а-аецца, н есоверш., зал. Юрсл. Сутнік троху гламаздаецца. Юрсл. С оверш. згламаздацца, ст рад, к згламаздаць ( — см. п од гламаздацъ). Юрсл. Нешта згламаздалася, у пастух надзець можно б у дзе, гэта не на вясельле. Юрсл. гламазнуць— см. п од гламазьдзіць. глам азьдзёнь-зьня,-дзеня; м н. ч.-нінёўнё м-нёў-нямі-нёх, м.—бестолковый мужчина. Нел. 113. 3 гламазьдзеням гэтым нічога добрага ня зробіш. Нел. Гламазьня гэтага няма чаго пасылаць. Нел. Гламазьню гэтаму, як незьясьняй, ён усе свае правіць. Тм. ГЛамаЗЬДЗЩЬ-джг-дз/Ш -д31Ц Ь, несоверш., перех. 1. набивать чем голову. Нел. ИЗ. Не гламазьдзі ты мае галавы. Нел. 2.—бить по голове. Нел. из. Гламазьдзіўшы так хлапца, апошнюю адаб ёш у яго памяць. Нел. О днократ. гламазнуць-н'нёш-нёць-нём-ніцё—ударить по голове. Нел. 118. Гламазнуў кабана даўонёю ў лоб, i юк яму. Нел. агламазьдзГць, соверш. 1. лишить присутствия, памяти или внимания, обеспамятить. Нел. 357. Агламазьдзіў мяне сваімі гаворкамі. Нел. 2.—одурить ударом по голове. Дел. Я яго сусім агламазьдзіў. Дел. П рич. агламажджоны—лишенный присутствия памяти. Нел. 357. Ад гэтага крыку галава мая агламажджона сусім. Нел. Н есоверш. агламажджаць-а/оа?ш -а?—лишать присутствия памяти или внимания. Нел. 357. Агламажджаеш ты мяне, ты маю галованьку сваім крыкам: пасядзі ты, дзетка, ціханька. Дел. загламазьдзГць, несоверш. 1.—занять чемл. громоздким, притом в беспорядке. А сам вунь увесь двор свой дрыўмі загламазьдзіў. Вышынскі: Хата пад ліпай( Бела рус, Но. 155). 2. (п е р е х.)—загромоздить. Нел. 164. Загламазьдзіў дорогу. Нел
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аіоа, гламазнўць, гламазнўць-н, даўбнёю, дзіш, дьі, ннёш
1 👁
 ◀  / 1324  ▶