Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 187
 ◀  / 1324  ▶ 
го-о-о 169 годны го-о-о!—восклицание для остановки лошадей при молотилке. Шсл. Го-о-о!... стой. Ст. ГОГаЛЬ-ЛЛ, предл. и зват.-ЛЮ,' мн. ч.. р о д.-л ёў, вин. гогалі, м. 1.—гоголь. 2. перен. мн. ч., в ш.-л ё ў—смелый, отважный человек, молодец. Нел. 115. Гогаль твой мужык, на усе адважны. Нел. Гогалям ходзе, нікому ня спусъце. Нел. Жонка твая гогаль баба. Тм. 3. франт, Растсл. щеголь. Уменыи. гагалёкЛЬКа; мн. ч., д а т.-Л Ъ К О М, м н. ч., предл.лькох—щеголь. Нел. 115. Паніч гагалёк. Нел. гагалёчак-ч/ся, ум ены и.—голубчик. Нел. 115. Гагалёчак мой малёнькі. Нел. Твае дзеці як гагалёчкі. гогат-ату, пр едл.-ац е, м. 1. тихое ржание, Гсл. ржание лошади на призыв или при приходе человека, которого она знает. Нел. 115. 2. хохот на все горло, Нел. 115 неумеренный хохот. Ксл.; Гсл. Во! падням гогат наўсю хату. Нел. Гогат падням зь яго за гэта. Замшына Лёз. (Ксл.). гогаць-аю-аеш-ае; по ее л.-ай-ай ма, несоверш.. перех.— биТЬ ОДНО О Д р у г о е, ОСОбеННО и з д а ю щ е е гу л. Нел. 115. Гогаць гарлячы. Нел. О т гл. имя сущ. ГОГаНЬНе-Ш7, предл.-НЮ,' мн. Ч.-Н І-Н Я Ў — ТОЛЧОК ОДНОГО ЗВОНКОГО предмета о другой. Нел. 115. Гоганьне гаршкоў. Нел. С оверш. ГОГНуЦЬ-Н У -Н в Ш не— стукнуть(особенно о что-либо издающее гул, С.) Нел. 115. Гогнуцъ па гаршку. Нел. Гогнуцъ кулаком у сыпну. Тм. Гогні яго па галаве! Тм. разгогаць—разбить(особенно что-либо издающее гул, С.) Нел. 115. Разгогаць гаршчок. Нел. Коўзаючыся, галаву сабе разгогаў аб лёд. Нел. гогнуцца-нуся-нешея, н е с о в е р ш., в о зв р. —удариться. Нел. 115. Гогнуся галавою аб стол. Нел. С о в е р ш. разгогацца—разбиться(чему-либо издающему гул, С.) Нел. 547. Міска разгогалася, зьляцеўшы з паліцы. Нел. год-dv, зват. годзе; мн. ч. гады, год—го д. Ар.: МГсл. Пяць год яму служыці меу. Гордз. А к., х у н, 4. Шасьцьдзясят год Богу маліўся. Кіт. 1361. Куковала зязю ля людзём даўгіх-даўгіх год. Лойка: л. песьня. Гады йдуць. Гарун(ст. 'Чдуць гады"). Мінула ўжо К О Л Ь К І год. Сяднёу(Бацьк., Но. 46-47/ 530531). А ты ведаеш, колькі год расъцець дзерва? Сто год! Гамолка. пераступны год—в и со к о сн ы й го д. гады У рады— оч ен ь р ед к о. НК: Очерки, 530; Нел. 116. Гады V рады бывав ў нас. Нел. Да цёткі прыяжджала гады ў рады, як кажуць, i то на які дзень-два. Ю. ЖышцаГПрыйсьце", Но. 1). Уменьш. гаДОК-дю), пред.і.-дку;мн. ч.. дат.дком, мн. ч., предл.-дкох— ГОДИК. Нел. 116; Шел.; БНсл. Ня чуць сына год, ня чуць І другі, на трэйці гадок едзе сынок. Барадзінка Імгл. (Косіч 49). ДзяЎЧЫНЦЫ ПОШОў шосты гадок. Ст. Трэйцім гадком застаўся сіратою. гадочак-чкя, п р е д л.-ч к у, ум еньш. к гадок. Хоць бы яна яшчэ гадочак пакрасавалася ў дзеўках. Косіч, 233. I гадочку разам не пажылі. Ст. годна, нареч. 1. ХОрОШО, ВЫГОДНО, Нсл. 116. надлежащим образом. Годна зроблена. Нсл. 2. достойно, подобающим образом; так, как следует. 3. в знач. безличн. г лаг.—СТОИТ. Нсл. 116. Годна цябе выбіць за гэта. годнасьць-ц/; м н. ч., р о д. - ц я ў, ж. 1. ДОСТОИНСТВО. Нсл. 116; Ксл. То ё міласьць, то ё i годнасьць. Ют. 11169. Чым узьвялічаць твою годнасьць? Нсл. Не вялікая годнасьць ватага брата. Нсл. людзкая годнасьць—человеческое достоинство. 2. стоимость. Нсл. 116. Годнасьць каня твайго не аднолькавая з маім. Нсл. 3. способность, выгодность. Нсл. 116. Подле годнасьці твае работы ты й хлеба кавалка ня варт. Нсл. годні-няя-няе—годовой. Нсл. 116. Годні работнік. Нсл. Годняя служба, плата. Нсл. Как частица, годні сочиняет слова, как: двугодні, трыгодні и т.п. Мелі за сабой тысячагоднія гісторы. Бацьк", Но. 3(439). гоццы-няа-нае, 1. достойный. Нсл. 116; Ксл.; Стт. 1529. Годны сьці чалавек. Нсл. Хіба пакаецца, то да ласкі Божай i да моей прычыны годны будуць, а не пакаецца, то ня будзе годны. Ют. 29а11, 12. Чатыры рэчы чалавеку добрыя, за каторымі ласкі Божай годзен будзе. Ют. Збаі l, Калі хто того пытаньня ня ўмее пытаць i адказаць, той чалавек імамам быць ня годзен. Кіт. 4al0. Ласкі Божай годзен будзе. Ют. 8561. Ты Пан Бог адзіны, Ўсемагучы й годзен ад усёга стварэньня кланеньня. Ют. 13569. Суннэт то ест: хто чыніць... ласкі Божай годзен будзе. Ют. 4ба8,9. Вёдама, яна годна яго. Жукаўка Лёз. (Ксл.). 2. достойный (заслуженный, справедливый. С.) Нсл. 116. Ты годны, каб цябе ў маскалі здаць за твае штукі. Нсл. годны павагі—достойный уважения
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гогнўся, пред.і.-дкў;мн, чіся
7 👁
 ◀  / 1324  ▶