Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

букі 159 бульма букі, м н. ч., д е т.—означает желание букацца". Шсл. H y, зрабі букі-букі! Ст. букІШ-ШД, предл.-шу; мн. ч.-шы-шоў-шом, мн. ч., предл.-ШОХ, м.—удар лбом. Нсл. 38. Бычок даў букіша. Нсл. буКЛаН-ЯНЯ, п р е д л.-н ў, з в а т - а н е; мн.ч., дат.н о м, м н. ч., п р е д л.- н о х, м.—человек c ПОЛНЫМ ЛИЦОМ. Ар. букнуць I, о д н к р.,—см. п од б ў к а Ц Ь. букнуць(букці) II-ну-неш-не, н есоверш. —болеть, толстеть, Нсл. 38. размокать. Лыкі ў вадзе букнуць. Нсл. С оверш. разбукнуць(разбукці). Нсл. 38. Лыкі ў вадзе разбуклі. Нсл. букнуцца, о д н к р.,—см. п од букацца. букса-сы-се, ж.—втулка(машинная деталь или деталь какого-л. устройства, имеющая осевое отверстие, в которое входит другая деталь, С.) Шсл. Моцна скрыгаталі буксы, рэжучы на няроўнай дарозе зялезныя загваздкі ў калёсах незнаёмых. Дудзіцкі(Бацьк. Но. 1-2/437-438). Выкінулася з кола букса. Ст. буквіца-ЦЫ-ЦЫ, ж., раст.-.—арника. Верас. лекарственная трава. Ксл. Ламота ў касьцёх — напар буквіцы. Жэрына Чаш. (Ксл.). буквіца белая—первоцвет. Ксл.; Гсл.; Ксл. Зазябіўся, дык п 'ю буквіцу белую, а не гарбату. Астроўна ВІЦ. (Ксл.). булак-жя, предл.-аку; мн. ч.-кі-коў-ком, мн. ч., предл.-КОХ, м.—облОКО. Ксл. Найшоў дажджавы булак. Гарадок (Ксл.). (Гром) ІЗ балакоў(абмыльна зам. булакоў, С.) бывае. Дел.(иод гром). буланы-ная-нае—светлогнедой, буланый. Шсл. Купіў буланага жарэбчыка. Ст. булава-вы, ж. 1. булава. Ар. 2. шар или яблоко на церковном куполе. Нсл. 38. Галубы на булаве селі. Нсл. 3. шар на одном конце палки, вместе набалдашника. Нсл. 38. Выцяў па галаве булавою. Нсл. См. булдава. 4. головка у швайкі". Нсл. 38. Швайку ўсадзіў па самую булаву. Нсл. булавёшка-шкі-шцы, ум ен и и, к булава 3,4. Нсл. 38. Палка з булавешкаю. Нсл. булавёшка,—см. п од булава, булавіцл-цы-цы, ж.—д убина(толстая тяжелая палка, С.). Шоптава Вельск, у. (Дел. 43). булдовішча,—см. п од булдава. буПДОуКЬ-ўкІ-ўцЫ, ж., раст. 1. кувшинка белая. Ксл. Па вад,зе плаваюць булдоўкі. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). 2.—см. п од булдава. булдавёшка,—см. п од булдава. булдава-яь), ж.—шар на одном конце палки, вместо набалдашника. Нсл. 38. У велич. булдовішча-чя; мн. ч.-шчы-шчаў —огромный круглый набалдашник. Нсл. 38. Ум енъш. булдавёшка-ш/v/, дат., п редл. булдавешцы, ж. 1. набалдашник, Гсл.; Ксл. круглый набалдашник на палке в роде нароста. Нсл. 38. Галава, як булдавешка. Нсл. 2. шишка на дубине. Нсл. 38. Булдавешкаю выцяў па галаве. Нсл. 3. толстая палка с головкой. Шсл. Папаў нейкую булдавешку й б 'ецца. Ст. Як даў булдавешкай па галаве, дык ён i захістаўСЯ. Азярэцк Сян. (Ксл.). булён-ну, предл.-не,м.— 1. картофельный суп. Ар.; Ксл.; НК: Очерки, 15. На вЯЧЭру булён ІЗЬ МЯСОМ. Кавалеўшчына Беш. (Ксл.). Зьеў ЧЬігуН булёну. Заставін(Бацьк., Но. 49-50/435436). 2. бульон. Шсл.; Ксл. Дайце булёну. Пайдзі К Лявону. шкелі, Ст. Зь МЯСОМ З в а р Ы Л І булёну. Ст. бульбоўнік-іку, предл.-іку, м. — КарТОфельная ботва, Ар.; Баркова Куз. (Ксл.) картофельные стебли. Нсл. 38. Прывязі бульбоўніку ў хлеў. Баркова Куз. (Ксл.). А крот з бульбоўнікаў у сад рые ход. Калачанскі: Лясная казка. бульба-бы, дат,ч предл.-бе, ж. —картофель. Ар.; ПНЗ; Невель(Бузук-Невель, 10);Горбава Лёз. (Ксл.); Турэц Сьміл. (Шсл.); Гсл.; НК: Очерки, 419; Нсл. 38; Арэхава Маларыцк. р.(Полесье 60). Урадзыа добрая бульба. Турэц Сьміл. (Шсл.). Уменъш. бульбачка-ЧКІ-ЧЦЫ. Ар.; Нсл. 38. Одна бульбіна-ны-не—картофелина. Ар.; Раўнапольле Сьміл. (Шсл.); Лятоўшчына Куз. (Ксл.); Нсл. 38. Голодному й бульбіна — маліна. П ослов. Рапан. 33. На бульбіне нагарэў вялікі гарэлік. Раўнапольле Сьміл. (Шсл.). Уменъш. бульбінка-нк7-«цы—картофелинка. Нсл. 38. Увелич. бульбішча-ча, cp. Нсл. 38. бульбёнішча-ча, cp.—поле, на котором рос(или растет, С.) картофель. Ксл. Бульбенішча доўга не скарадзі — яно й так МЯККОе. Сухарукава Аз. (Ксл.). бульбянік-гк-т, п р е д л А к у, м. 1. картофельный блин. Ксл. Вы цягні зь печы бульбянІКІ. Станіславава Cip. (Ксл.). 2. (род.-іка)—человек, питающийся одним картофелем. 1г. Там усе бульбянікі, бульбаю жываты напханыя. 1г. 3. картофельные стебли. Нсл. 38; Шсл. См. бульбоўнік. бульбяніна-ны, ж.—картофельный стебель. Нсл. 38. Бульбянінаю сьцебануў. Нсл. бульбянішча-ча, предл.-чу, ср — поле, находящееся или бывшее под картофелем. Ар. бульбяны-ная-ное—картофельный. Ар.; Лёзн. (Ксл.); НК: Очерки, 420. Дай ІМНе бульбяной кашы. Лёзна (Ксл.) Бульбяная гарэлка. Ар. бульдозэр-эра-эру, тэх., м.—бульдозер, булькатаць, -чу-чаш-ча—булькать. Растсл. А вадзіца ў цурочку то булькоча, то бурчыць. Тсп.(под бурчэць). бульма-мы-ме, облает. — бульба. Шсл. Насыпалі два скляпы бульмы. Турэц Сьміл. (Шсл