бровар 142 брахлі'вы бровар-ру, п р е д л.-p y, м., облает. 1. ВОДОЧНЫЙ ИЛИ пивоваренный завод. Ар.; Ксл. См. провар. Тады кажны пан меў свой бровар. Навікі Віц. (Ксл.). 2. (род.-ра)—пивовар. Нел. 34. Папрасі ў бровара брагі. Нел. брага, брагі, бразе, ж. 1. барда. Нел. 32. Ад брагі статак сыцее. Нел. Брагі бы ты хапіў, а не гарэлкі. Тм. Укарміў парсюка брагаю. Ст. 2. (перен.)—прокислое кушанье. Нел. 32. Мы ня сьвіньні, што ты нам брагі падала. Нел. браха-ахі-асё, ж.—лай. Нел. зз. Сабачая браха мутна. Нел. См. брэх. брахала-ль/, общ.—ругатель, Ксл. клеветник, доносчик. Дел. 40. Які ж ты стаў брахала! Рыбчына Cip. (Ксл.). Брахалам, войтам быць не хаму. Дел. брахатня-ш-н/, ж.—клевета. Нел. зз. Ня слухай ты брахатні благіх людзёў. Нел. брахаць, брату, брэшаш, брэша, несоверш. 1. лаять. Ар.; Шел.; Гсл.; Нел. 33; Вят., Воет. (Даль); Дел. 40; Ксл. I сабакі не брахалі, І піпку ўкралі. П о с л о в. Демид: Веров. ПО. Сабака брэша, вецер носе. П о сл о в. Ст. Сабакі не брахалі. Кіт. 108а5. Сабака брэша, а дваранін едзе. П ослов. Нел. С оверш. забрахаць—залаять. Ар.; Нел. 729. Забрахаў сабака. Ар. У кустох забрахаў дзікі казёл. Шакун: Сьлед, ю. Прыданкі запяялі, як сучкі забрахалі. Из свад. песни, Нел. 2. говорить неправду, Шсл. врать. Дел.; Глядзі, ці ня брэшаш. Нел. 33. Слухай, што людзі брэшуць. Ст. Мала што людзі брэшуць. Ст. (Шел. п од мала што). Калі ня брэша, дык праўду кажа. П ослов. Рапан. 146. Ну й прокляты ж сядні мароз! Новы кажух прабірае. Брэша, ня зломе старого жаўнера. Гарун: Варажба. Няхай людзі брэшуць. Дел. 40. А ты не брашы. Шм. брахана, безл и ч.—врано. Нел. 33. С оверш. зорахаць—сказать неправду, соврать. Ксл. Можа зорахаў, як сабака. Нел. 33. Збрахала Іванішка праз у сё гэта. Андру кі Беш. (Ксл.). 3. говорить вздор, пустяки; болтать. Ар. 4. (каму, на каго)—клеветать. Нел. 33. Мала што людзі брэшуць, набрахсьлі табе. Нел. Няхай людзі брэшуць, няхай пагавораць, дажджэм тыя гадзіначкі, што ІХ пераломе. Красновічы Сур.(Сержп: Отчет, 13). аборахаць, (Шел.; Дел), абрахаць, (Ар.) 1. облаять. Дел. Калі стары ўдварэ, ня надабе сабакі дзяржацъ — ён усіх аборэша. Дел. 2. оговорить, оклеветать. Шел.; Ар. За маё доброе ды ён яшчэ мяне абрахаў. Ар. Ужо ўсьпеў аборахаць ты мяне. Ст. аборэхаваць-хую-хус; повел.-хуй-хуйма, 1. лаять вокруг кого-л. Дел. Сабакі медзьвядзя аборэхуюць. Дел. 2. оговаривать, возводить клевету. Шел. Давай яны, бабы, нявестку аборэхаваць. Дел. Толькі бегае па еяле ды аборэхуе суседзяў. Ст. адорахаць—выругать в ответ на ругню. Ксл. Адорашы за мяне ёй. Княжыцы Куз. (Ксл.). Н есоверш. адорэхаваць. набрахана, безл ич.—наврано. Нел. зз. набрахаць, соверш. 1. налгать(наврать, С.). Сёмка набрахаў, а ты яму веры дала. Лукьянова Сян. (Ксл.). 2. насплетничать. Шсл.; Ар. Чаго толькі не набрэшуць людзі! Ст. Нічога б ня было, калі б ты не набрахаў на мяне. Нел. 3. наклеветать. Нел. 299. П рич. набраханы, а) навранный. Нел. 298. Гэта ўсё набрахана на мяне табе. Нел. б) наклеветанный. набрахаць, соверш. на каго,и без доп. 1. полаять. Ар.; Шсл. Сабака пабрэша ды сьціхне. Ст. 2. наговорить ругательств, Нел.; Шсл. побранить, поругать. Ты маўчы валёй; ён пабрэша ды пойдзе. Ст. перабрахаць, соверш., перен. 1. превзойти в лаянии. Нел. 398. 2. превзойти в ругательстве. Нел. 398. Зьбяру ўсі ізь еяла сучкі, ты й тых перабрэшаш. Нел. 3. ябеднически пересказать, передать. Нел. 398; Дел. 580. Ты ўсе гэт а пану перабрэшаш. Нел. брахацца, брашуся, брэшашея, несоверш. зь кім—ругаться между собою. Нел. 33; Ксл. Няхай сабе яны брэшуцца мяжсобку, не мяшайся да іх. Нел. С оверш. адорахацца(а3 каго, НК: Старцы, 74,—на сьмех)—отбиться от нападающих с ругательством или упреками, Нел. 371. дать ответ(отпор, Дел.) в споре с кем-л. Ксл.; Ар. Ледзь адорахаўся ад іх. Нел. Баба зубатая, ад усіх сучак на с яле адорэшацца. Нел. А ўсё-ткі ён зумеў адорахацца. Вейна Сян. (Ксл.). С оверш. перабрахацца—перессориться. Нел. 398. набрахацца, набрашуся, набрэшашея, 1. полаять вдоволь. 2. налгаться. (наврать вдоволь, наговорить неправды, С.) Нел. 299. Шмат людзі ліхія набрахаліся на мяне. Нел. 3. набраниться(вдоволь побранить, С.) Нел. 299. Яшчэ ты не набрахалася? Нел. Пакінь іх, няхай набрэшуцца. Нел. брахло-ля, общ.—болтун, пустомеля. Ар. Брахло, што ты ўсё брэшаш бесьперастанку! Ар. брахлГвасьць-щ, ж. (Гсл.)— свойство 'брахлівага " во всех значениях. Ар. брахлівы-#яя-вя£, 1. склонный лаять. Ар. Брахлівага сабаку здалеку пачуеш. П ослов. Рапан. 138. 2. болтливый, пустобайливый. Ар. Брахлівы нікому ня спускае. Нел
Дадатковыя словы
аббрахаць, аббрэхаваць, аббрэхаваць-хую-хус, аббрэхуе, аббрэхуюць, аббрэша, адбрахацца, адбрахацца(а, адбрахаць—выругать, адбрахаўся, адбрашы, адбрэхаваць, адбрэшацца, збрахаць—сказать, збрахаў, льі
7 👁