Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

біньдзюк 130 біць разьбіндзю гацца, соверш.—предаться лености и шалостям. Нел. 545. Дзеці meae разьбіндзюгаліся, ні на пса ня годны. Нсл. бІНЬДЗЮК-КЖЯ, предл.-ю ку; мн. ч.-КІ-КОўком, мн. ч., предл.-кох, м. 1. телега на железных осях, верх, коробка телеги, Ксл. большая глубокая телега. Растсл. Запражы некалёсы, абіньдзюк. СпаскаяСір.(Ксл.). 2. бранное—мальчишка ленивец и шалун. Нсл. 26. Біндзюка гэтага пара вучыць. Нсл. бірки-ркі~рцы, ж. 1. палочка для нанесения нарезов, отмечающих счет, Ар.; Гсл.; Нсл. 26; Ксл. палочка с нарезами вместо цифровых обозначений даты, количества денег или вообще с заметкой на память. Шсл. Бірка твая ня верная. Нсл. Татарын імне даў бірку ад аўчыны. Ст. 2. плашечка вершковой длины из расколотых чурок, не превышающих толщины мизинца, служит для игры у біркі". НК: Очерки, Но. 274. 3. палочка, употребляемая вместо пуговицы. Юрсл. Я, як малая была, дык гузікаў i ня знала: бірку прычэпіш — i добра. Юрсл. 4. бранное СЛОВО О рябом. Нсл. 26. С м. насяканік. біркаваць-кую-куеш-куе; п о в е л.- ў й - ў й -ма, несоверш. 1. делать на палке нарезы вместо цифровых записей. Я буду лічыць, а ты біркуй. Нсл. 26. С оверш. забіркаваць, т р е х.—сделать зарубку, заметить (Нсл. 26). Забіркую табе гэта на сътне тваей. Нсл. зьбіркаваць, соверш., п ерех. а) наделать много знаков на палке вместо цифровых записей. б) (т р е н.)—наделать много знаков ударами плетью или розгами. Нсл. 2. замечать что-л. на стене мелом или углем. Нсл. 26. Шмат ты штось біркуеш на мяне. Нсл. С о в ер ш. убіркаваць-кую —открыть начет на ком. Нсл. 45. Войта пан убіркаваў. Нсл. набірковаваць-яу/о-ўеш-вуе; п о в е л.-в у й вуйма, н есо в ер ш., п е р е х. 1. Насчитывать (считая, прибавить лишнее, сверх нормы, С.). Нсл. 298. Карчміт заўсёды лішняе набірковуе на нашага брата, ня жыў, калі не набіркуе. Нсл. 1.(п е р е н.)—ПОРЯДОЧНО СеЧЬ. Нсл. ГлядзІ, ЯК нашаму брату набірковуюць, набіркавалі старую, будзе ŭ табе знак. Нсл. набіркаваць-кую-кусш-кге, соверш. к набіркаваць" в обоих знач. &\рк&в?іцц2і-куюся-куешея-куецца, несоверш.—браться на палке, кому падет жребий. Нсл. 26. Будзем біркавацца, камуў дарозе дзяржаць перад. Нсл. Соверш. убіркавацца—подвергнуться начету. Нсл. 45. Войт наш убіркаваўся. Нсл. бГрма, н ареч., ук р еп л я ет зн ач ен и е дей ст ви я (берці, С.)—грабительски. Нсл. 26. Бірма бярэць. Нсл. ЫруЬопкь-лкі-лцы, ж.—пуговица. Ксл. Ушый біруболку Ў сарочку. Гарнакі Сян. (Ксл.). бІрук-JTCtf, предл.-уку, зват.-ўча; мн. ч.-К1коў-ком-кі-камі-кох, м. 1. ВОЛК, Нсл. 20. волк-одиночка. 2. мн. ч., вин.-коу—бранное слово, вор, подозреваемый в хищничестве. Нсл. 26. Бірук з катніх рук. Нсл. 3. угрюмый человек. Зьверавічы Красьн.(Дсл. 27). бірЫЧ-ЧЯ, п р е д л.- ч у; мн. ч., р о д.- ч а у, 1. глашатай. Гсл. 2. полицейский чиновник, объявлявший народу распоряжение властей. Гсл. біскуп-ля, п р е д л.-n y, зва т.-п е, м.—епископ (особенно римско-католический, Нсл.) Гсл.; Нсл. 26; Ар Сам біскуп будзе імшыць у касьцеле. Ст. біскупаў-авя-аяя—принадлежащий к "біскупу ". Нсл. 26. біскупскі(біскупскі, Нсл.укая-кае—относящийся к 'біскупу". Нсл. 26. Біскупскія людзі. Нсл. бГскупства(біскупства, Нсл.)-#я, ср. 1. епископство римскокатолическое. Нсл. 26. 2. имение, принадлежащее епископу или епископской кафедре римско-католической. Нсл. 26. Ыскуптчыш-ны-не, —имение, принадлежащее римско-католическому епископу. Нсл. 26. бітка-ткі-тцы, ж. 1. яйцо, разбитое о Другое ЯЙЦО В Игре "у бІтКІ". С.;Янк.І; Ар. Ар. Ён бітак прыносіў на Вялікдзень па капе. Янк. I. Хт о еыгуляе яйцо на Вялікдзень, дык гэта бітка. Тм. Бітка борзда ПСуецца. Дварэцк, Чаш. (Ксл.). 2. палка, которой играют в пігара"Янк. I. біткі-кая-кае—расторопный, бойкий. 1г. бітма, нареч.—битком. Гсл.; Нсл. 26. БІтма набіта царкеа людзёў. Нсл. бітва-еы-её; мн. ч. бітеы-еаў, 1. битва, мгсл.; Ар.; Шсл. Зараз бітеа будзе. Ст. 2. драка. Янк.і; Ap. Даўней ня было ў Барбораве кірмашу, каб ня была бітеа! Янк.і. Будзе ў нас бітеа. Лупекі Стдуб.(Косіч 247). бітуха-ухі-усе, ж. к бітун. Аш. бітун-уна, предл.-уну, зват.-ўне; мн. ч.-НЫноў-ном, мн. ч., предл.-НОХ, м.—драчун, Гсл.; мгсл.; Нсл. 26. драчливый. Ксл. Зьеязаць гэтага бітуна. Раманаўка Сян. (Ксл.). Трэба ўняць гэтага бітуна, каб ня біўся. Нсл. біты-т ая-т ае,—см. под біць. бітыва, біцьцева: біцьцееа, бітыеа шукае—лезет в драку, старается поссориться. Дел. 27. Ён проста бщьцееа шукае. Дел. Ах, ты бэстыя, гад, кроў маюсьсеш. — А ты бгтыеа шукаеш. Дел. біваць,—см. п од біць. біць, б'ю, б'еш, бёць, б 'ем, б 'іцё, б 'юць; п о в е л.-б і, несоверш., перех. 1. бить, КОЛОТИТЬ. Ар. Ё каго біць, але няма каму. П ослов. Забалоцьце Сьміл. (Шсл