бязрадна 121 бязуля бязрадна, нареч.(к бязрадны)—б е с п о м о щ н о. Бязрадна растапырыла рукі. Цялеш: Дзесяць, 64. бязрадасны, -ная-нае—б е з о т р а д н ы й, мгсл. б езр а д о ст н ы й. бязрадны-няя-нас—беспомощный, бязрэйкавы-вдя-вд?—безрельсовый. бязрукаўкл-ўкі-ўцы, ж.—жилетка. Прышчапак в. Росл. бязрукі-кая-кае—безрукий. Ap. бязрупатлівы, -вая-вае—беззаботный, беспечный, нестарательный. Нсл. 24. Бязрупатлівая галава. Нсл. Нареч. бязрупатліва—беззаботно, Гсл. беспечно. Нсл. 24. Жывець бязрупатліва. Нсл. бязрупатны, -ная-нае—беззаботный, беспечный. Юрсл. Ён прывык бачыць яе заўсёды вясёлай, бязрупатнай. зсд. 37. Як ты будзеш жыць такім бярупатным? Юрсл. Нареч. бязрупатна— беспечно, Гсл. беззаботно. бязрупацьце-іўя, предл.-цю, cp. 1. беззаботность, беспечность. Бацька не з гультаёў, i матка працаўлівая, — адкуль жа ў цябе такое бязрупацьце? Юрсл. 2. общ. — бязрупатны-ная(мужчына, жонка). Юрсл. бязводнік-/кя, предл.-іку, м.— ангидрид. БНсл. бязводны-ная-нае—б езв о д н ы й. БНсл. бязводзіца-ўы-ўы, ж.— б е з в о д ь е, н е д о с т а т о к в оды. Нсл. 18. Ня ўзяў у поле вады, будзем цярпецъ бязводзіцу. Нсл. бязвокі-кая-кае, 1. безглазый. Ксл. Лети бы бязвокаму ня ЖЫЦЬ. Лятоўшчына Куз. (Ксл.) 2. одноглазый. Нсл. 18. Бязвокую кабылу купіў. Нсл. Ён бязвокі. — Не грашы Богу, ён i на абодва вокі нявісны. Нсл. бязвольны-ная-нае, 1. сделанный противу желания, Нсл. 18. невольный, непроизвольный. Бязвольны выступак i Бог даруе. Нсл. Нареч. бязвольна—противу желания, невольно. Нсл. 18. Бязвольна зав Шуе я. 2. несвободный. Нсл. 18. Бязвольнае жыцъцё. Нсл. Я ў вусім бязвольны чалавек. Нсл. бязвосьцевы-вяя-?яе—безостный. БНсл. бязваднасьць-щ, ж.— безвредность. Ср. бязвадны 1. бяъъяцщл-ная-нае, 1. б езв р ед н ы й. Нсл. 18; БНсл. Бязваднае зельле. Нсл. См. беззавадны. 2. не ссорящийся ни с кем. Нсл. 18. У важны й бязвадны чалавек, i вады не замуце нікому. Нсл. бязвадна, нареч. 1. не причиняя в р ед а, б е зв р е д н о. Нсл. 18; БНсл. 2. не ссор я сь. Гсл.; Нсл. 18. Жывецъ ціха, бязвадна, нікому ня вадзе i ні зь кім ня вадзіцца. Нсл. бязвартасьць-щ, ж.— НИСТОЖНОСТЬ. Нсл. 18. Кінуў, як бязвартасьць якую. Нсл. бязварты-тая-тае—н и ч е г о не с т о ю щ ий, Нсл. 18. н еценны й, н естоя щ и й. Хіба ж мая работа бязвартая? Нсл. бязвыгада-дб/-дзе, ж.— н ев ы года, Нсл. 18. н е у д о б с т в о. Табе добра, а мнебязвыгада. Нсл. Зрабіў імне вялікую бязвыгаду. Нсл. бязвыгадзьдзе-дзя, п р е д л.- д з ю, ср.— о т сутств и е в ы г о д (у д о б ст в, С.) Нсл. 19. Цяжка жыць пры бязвыгадзьдзю такім, што ні лесу, ні вады. Нсл. бязвыгляднасьць-ф, ж.— б е с п е р с п е к ти в н ость. бязвыглядны. -ная-нае—б е с п е р с п е к тивны й. бязвызвалу, нареч.— не и м ея о с в о б о ж ден и я. Нсл. 19. Служа бязвызвалу. Нсл. бязвылазу, нареч.— б еЗ В Ы Х О Д Н О. Нсл. 19; Гсл. Сядзіць там бязвылазу. Нсл. бязвылазны-ная-нае— б е з в ы х о д а или в ы езда (о пр еб ы в а н и ю гд е-л.) бязвымоўны-ная-нае, 1. н ег о в о р я щ и й ни сл о в а. Нсл. 19. Жывёла бязвымоўная, ня скажа, што есьці хоча. Нсл. 2. бесп р ек о сл о в н ы й, Нсл. 19. т о т, к оторы й не о т г о в а р и в а е т с я, б е з о т г о в о р о ч н ы й. Бязвымоўны дзяцюк, робе, што ні загадаеш. Нсл. 3. д а в а ем ы й св ерх усл ов и я, н аградны й. Нсл. 19. Вось табе бязвымоўныя боты, рукавіцы за праўдзівую службу. Нсл. Ср. вымаўляцца. Нареч. бязвымоўна, а] не г о в о р я ни с л о в а, б е з м о л в н о. Нсл. 19. Церпіць бязвымоўна. Нсл. б] не дел ая о т г о в о р о к, б есп р ек о сл о в н о. Нсл. 19. в] не д е л а я у с л о в и й. Нсл. 19. Год служыў бязвымоўна, а на другі валёй умовімся. Нсл. бязужыўны-ная-нае, 1. н еуж и в ч и в ы й. Нсл. 24; БНсл. Ня дай Божа бязужыўнага су седа! Нсл. 2. н еуп о тр еб и тел ь н ы й. Нсл. 24. Бязужыўная каса, сякіра. Нсл. бязуломны-ная-нае, 1. н е п о в р е ж д е н н ы й, з д о р о в ы й. Нсл. 24. Бязуломны дзяціна. Нсл. 2. уп р я м ы й, н еи сп р ав и м ы й. Нсл. 24. Бязуломнага не пераломіш на свой лад. Нсл. бязула-лы, общ.— б е з д е л ь н и к (б р а н., о д р я н о м, н е г о д н о м чел о в ек е? С.) Ксл. Пашоў ты ад нас вон, бязула! Ст. Беліца Сян. (Ксл.). бязуладны-ная-нае— безв л астн ы й; ан ар хи ч еск и й. БНсл. бязуладзьдзе-дзя, п р е д л.- д з ю, ср.— б е з в л асти е, а н а р х и я. БНсл. бязулець-лею-лееш-лее, несоверш.— ш а л и ть, п о сту п а ть б е з приличия. Нсл. 24. Нічога добрага ня робіш, толькі бязулееш. Нсл. Ср. бязула. бязуля-лі-лі, общ. 1. ш а л у н -н ь я, с в о е в о л ь н и к -н и ц а. Нсл. 24. 2. развратник-ница. Нсл. 24. Зьдзяржаць цяжка гэтую бязулю. Нсл
Дадатковыя словы
бязводзіца-^ы-^ы, бязвосьцевы-вяя-<?яе—безостный, бязрў, бязрўкі-кая-кае—безрукий, бязрўпатліва, бязрўпатлівая, бязрўпатлівы, бязрўпатна, бязрўпатны, бязрўпацьце, бязрўпацьце-і^я, бязўлець-лею-лееш-лее, бязўля, бязўля-лі-лі, дбі, ікя
12 👁