цёсьля 1260 ЦЯГЦ1 уцёрціся, утруся, утрэшся—утереться. Ручніком уцерся. П ісараўка Ім гл. (Серж п. Отчет, 8). цёсьля-ЛІ-ЛІ, м.— ПЛОТНИК. Гсл. цесьць, сьця, сьцю, сьця, сьцём, сьцю, зват. цесьцю; мн. ч. сьці, сьцёў, сьцём, сьцёў, СЬЦЯМІ, СЬЦёх, м.— тесть. НК.: Пособ,, Но. 28; Дудар, Но. 37. Ёсьць у мяне сядзелачка, шчэ ŭ вароны конь, толькі сесьць паехаць к свайму сьцю на двор. Ласкат. цешчухна. Н яўзорава (Раст.: Северск. 37). Здароў, здароў, цешчухна! Цешча добры дзень! Севершч. (Косіч 52). сьцёў, сьцёва, сьцёва—тестев. Узьехаў на СЬЦёў двор. Сакуны, стр. ІУ. цёшча-чы-чы; мн. ч., род.-чаў, ж.—тёща. Ap.; Н яўзорава Север. (РС Б 37); Горцава, Загорская в. Х ош скага пав. П скоўш чыны (Труды, Но. 12, 135); Семяш кова Стдуб.(Косіч 234); Раст.: Северск. 37. Цешча мне міла. Косіч 69. цёшчухна, ласкат. к цешча. Н яўзорава Север. (Раст.: Северск. 37); Семяш кова Стдуб. (Косіч 234); Ар. Малады ты Іванечка, ці быў ты у Сваёй цешчухны? Семяш кова Стдуб. (Косіч 234). иушъщъ-шу-шыш-ша каго, несоверш., перех.—утешать, Нел. 693. радовать. Гсл. Сын цеша айца, калі добры. Нел. Жаба квокча, Сваю Хваробу цеша. Послов. Нсол. Ізноў мы пойдзем па тых и ъцежках узьлескам, полях, паплавох, каб свае сэрцы родным цешыцъ, каб захапляцца хараством. Крушына: Эрот, іскрыпка. Соверш. пацешЫЦЬшу-шыш-ша, перех.—утешить. БНсл. Там пабачу я сьвет новы, там пацешу свае вочкі. С. М узыка, 117. Бог дазваляе абачыць СваІХ: пацяшала ЯНа. Гарун: Сьвята. пацяшэньне-ня, п р е д л.-н ю; мн. ч.-ні-няў, ср.—утешение. Нел. 488. Пацяшэньня ад дзяцей ніякага ня відаць. Нел. суцяшаць-а/о-аеш—утешать. Лясьніцкі неяк яе суцяшаў. ЗСД 64. Суцяшаў наіўна ласкавымі словами Тм. 214. Суцяшаў яе. Гарун: Белр. М арш. Соверш. суцёшыць—утешить. Здолеў бы яе суцешыць. ЗСД. 136. цёшыцца, возвр.—радоваться, Ар.; Ксл. утешаться. Дарма цешышея, ня возьмеш. Нел. Цешыўся старац, што перажыў марац; ажно ў маю панесьлі яго да гаю. Послов. Нел. Цешыўся гаспадар із добрага збожжа. К узьміно Сян. (Ксл.). Да суднага дня цешыціся ізь яго будуць. к іт. 5265. Будуць СЯ цешыці. М алітвы 1695 г.(Б. Ш ляхам, Но. 125). цешыцца нязвычайна—ликовать, мгел. Соверш. суцешыцца—утешиться. I суцеШЫЛІСЯ. Ю хнавец (Б. Ускалось, Но. 11, стр. 7). це-це-це!—возглас, которым призывают гусей. Ар. Це-цеце, цежычкі. Дел.; Ар. цецянёхаць-яю-яеш-яе—няньчить, подорасывать. Ксл. До табе яго цецянёхаць! Горбава Лёз. (Ксл.). цецярлюк-кя, м.—тетерев, мгел. цецярук-укд, пр едл.-уку, зват.-уча; мн. ч укі-коў-ком-кі-камі-кох, м.—тетерев. Гсл.; Ар.; Ксл. Я цецярука бачыў. Касачы Лёз. (Ксл.). Тата забіў цецярука ў лесе. Л ук'янова Сян. (Ксл.). цецява-вы, ж.—стебель корнеплодниКОВ. НК.: Очерки, Но. 782. Ср. Ц Я Ц Іўн ІК. Одна Цецявша-Н6/-Н£, ж. Н К.: Очерки, 419. цёча-чы, дат., п р е д л.-ч ы, ж.—течение, мгел. течение, течь. Ксл. На самой цечы дубіцу перавярнула. Гунчанкі Сур. (Ксл.). цёмінка-нкі-нцы, ж.—канава, соединяющая болото С озером. Астроўна Віц. (Ксл.). цёпкацца-аюся-аешся—шлепаться. Ксл. Досіць табе па дажджу цёпкацца. Шарыпіна Беш. (Ксл.). цёплае-лдга, в знач. сущ.—чай. Ксл. Не НЯвОЛЬ мяне цёплым. Даўгое Беш. (Ксл.). ц е п л ы - лая-лае—теплый. Увелич. цяплюсенькі. Ар.; НК.: Очерки, Но. 426. цёпша-шь/—медлительная. Щ борзда, цёпша, памыеш? Д аргейкі Сян. (Ксл.). цёрла-ля, ср.—ставец для терки мака, конопли. Ксл.; Шсл. Пабілася цёрла, мак тручы. Рудзенск Сьміл. (Шсл.). Затры мак у цёрле. Спаская Cip. (Ксл.). Kyni новае цёрла, бо няма ў чым бабку сьпячы на Вялікдзень. Б еш а н к о в ічы (К с л.). Налівала й пералівала ваду зь вядра ў цёрла. Дудзіцкі. цёрніца-ць/, ж.—ставец для терки мака, конопли. Ар.; Ксл. Усып каноплі ў цёрніцу. Беш анковічы (Ксл.). См. церніца 3. цяготна, нареч.—ТЯГОСТНО. МГсл. цяга, цягі, цязе, ж. 1. сквозняк. Войш. См. пройма. 2. влечение. М Гсл. цягам, нареч.—вытягивая. Буракі, морхву, рэпу, рэдзьку а бручку выбіраюць ізь зямлі цягам", чаму шмат памагае сьцябло. Н К.: Очерки, 423. цягам, нареч.—равномерно, с выдержкой. Гсл. См. вагам. Гсл. цяганш а-ны, ж.— в о л о к и т а. Ар.; К сл.; М Гсл. / нашто такая цяганіна? Навікі в іц. (Ксл.). цягата-тб), ж.— тягость. МГсл. цягаць,—см. под цягці. цягло-ла, ж. 1. мера земли. Гсл. 2. лямка. Гсл. Накульгаваў, бо нагу падцягнула ў цяглах. Кулакоўскі: Дабраселцы. цягцт(цягнуць, Н ел)-ну-Неш-Не, несоверш., перех.— тащить, Ш сл.; Ар.; М Гсл.; Нел. 694. тянуть(, волочить, С.) Ар.; Ксл. Цягні к сабе вяроўку. Нел. Цягні гэту жэрдку к плоту. Ст. Трэ'цягці да конца. Сержп. и, 139. М ногократ. цягаць-аю-аеш-ае,—таскать. Нел. 694; Ксл.; Шсл.; Ар. За што ты так яго цягаеш? Нел. Нашто табе цягаць яго із сабою? Нел. Цягай яго за хахол. Новае Сяло Беш. (Ксл.). Ня ёмка цягаць ваду із студні. Ст. Соверш. зацягаць, 1. затаскать, заносить. Ш сл. Зацягаў пры рабоце новы жакет. Ст
Дадатковыя словы
аіо, брасывать, трэцягці, укянова, утрўся, цьі, шьі
2 👁