Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 125
 ◀  / 1324  ▶ 
бёгаць 107 убёгчыся Бягучага ваўка ногі кормяць. П ослов. Дукора Сьміл. (Шсл.). Бягучага ваўка добра ŭ за ХвОСГП злавіць. П ослов. Нсл. Д ееп р.н аст.вр. бягучы. Бягучы ня йдучы, барджэй стомішся. Дайнава Пух. (Шсл.). 2. кипя, литься через край, бежать. Ар. Гаршчок бяжыць. Ар. бёг&иь-аю-аеш-ае, м н о го к р а т ен бегчы) 1. бегать. Янк.1; Шсл.; Дел. Па лузе бегае авечка. Чараўкі Сян. (Ксл.). Бегае баба тудысюды. Ст. С оверш. забёгаць—начать бегать, Забегать засуетиться. Дел.; Ар. С оверш. зьбегаць— сходить бегом, вообще скоро, спешно; сбегать. (Ксл.). Адвечаркам зъбегаю па зельле. Кавалеўшчына Беш. (Ксл.). Зьбегацъ на аднэй ножцы (назе, Ар.)—сбегать куда-л. очень быстро. НК: Пит.70; Ар. С оверш. НабёгаЦЬ, перех.—Приобрести, получить, благодаря беготне, хождению. Гсл. Набегаў сабе хваробу. Гсл. 2. (о коровах): иметь случку, (Янк.і)быть в периоде случки. Ар. Наша карова йшчэ ня бегала, позна ацеліцца. Янк.1. пабёгаць, 1. соверш.(к бегаць) Ар. Карова набегала. Ар. 2. бегать некоторое время. аббегчы, -бягу-бяжыш-жыцъ-жым -ЖЫцё, со в ер ш.—обежать. С оверш. Трэба навокал аббегчы. Ст. Н есоверш. аббягаць —обегать. Шсл. Конь уцякаў а я стаў яго аббягаць. Ст. адбегчы, соверш.—отбежать. Шсл. Трэба было ў бок адбегчы. Ст. Н есоверш. адбягаць. забёгчы, со вер ш.{к бегчы, забегаць), 1. забежать. 2. забёгчы(чешусь), со в ер ш.(к забягаць чамусь)—предупредить, предотвратить что-л. забегчы напёрад—быстро очутиться впереди кого-л. Н есоверш. забягаць, 1.—забегать. 2. (чамусь): предупреждать, предовращать что-л., принимать меры вперед. Забягаючы затрудненьню й абцяжараньню справядлівасьці, уставуем, чтож yci Панове рады нашы маюцъ ся захаваці ў браньню перасудаў подле таеж уставы. Стт.132. Розьніцам забягаючы.... уставуем. Стт.147. 3. заискивать. Дсл.231; Нсл.161. Забягаць, забегчы пана. Нсл. Я яго не забягаю. Дел. забягаць наперад, н есо вер ш.(к забегчы наперад). О т гл. имя сущ. забяганьне-ня, п р е д л.-н ю; мн. ч.мп.-ні-няў, 1. забегание. Ар. 2. заискивание. Нсл.161. Не спадзявайся на сваё забяганьне. Нсл. зьбегчы, зьбягу, зьбяжыш, зьбягуць, соверш.—бегом спуститься вниз, сбежать ВНИЗ. Н есоверш. ЗЬбягаЦЬ. набёгчы, соверш. 1. набежать на кого. Шсл. Собіла яму набегчы на дзяцё. Ст. 2. перепасть в руку чему: деньгам и пр. Шсл. Калі-нёкалі й набяжыць якая капейка. Ст. Н есоверш. набягаЦЬ. пабёгчы, соверш.—1. (к бегчы 1.)—побежать. Ксл.; Шсл. Куды дзеўкі пабеглі? Пяцігорск Беш. (Ксл.). Надзеўся, аж не пабегчы. Ст. Дзяўчаты пабеглі ў грыбы. Ст. 2. (к бегчы 2.). Ар. Гаршчок пабег. Ар. пазьбёгці, соверш.—избежать чего, избавиться от чего исподволь. Нсл.454. Пазьбег я ад бяды. Нсл. Н есоверш. пазьбягаць—избегать. прыбёгчы, соверш.—прибежать. Шсл. Ня можа ён барджэй прыбегчы назад. Ст. Н есоверш. прыбягаць—прибегать, убёгчы, у б ягу, убяжыш, куды, у што, соверш.—вбежать. Трус убег У пуню. Н есоверш. убягаць, куды, у што, 1. вбегать. Убягацъ у хату. 2. (за кім, каля, каго),—ухаживать. Гсл.; Нсл.648. Ня просяць цябе, каб ты ўбягаў за імною. Нсл. Што ты каля ягоўбягаеш? Нсл. убяганьне-ня, предл.-ню; мн. ч. -ні-няў, о т гл. и м я с у щ.(к убягаць, убягацца) 1. вбегание. 2. (за кім-чым, каля каго)—ухаживание, Нс л.648. влечение. Убяганьне за дзяўчатамі, за багацьцям. Нсл. бегчы ся, ст р а д, к бегаць. Тут добра бяжыцца. бёгац ц а, бегаецца, н есоверш. (о ко р о ва х, о вц а х)—требовать случки, (Ксл). быть в периоде случки. Ар. Ваша авечка бегаецца. Чараўкі Сян. (Ксл.). Соверш. зьбёгаццааецца—похудеть от беготни. Сусім зьбегаўся бугай за каровамі. Ст. нябёгяцця-аюся-аешся, соверш.—вдоволь побегать. Ар. С о в ер ш. п а б ёга ц ц а -а іц ц а—(° коровах, овцах):—иметь случку. Ксл. Добра, калі карова пабегаецца ўвосены на ўсю зіму малака будзе. Ходцы Сян. (Ксл.). адбёгчыся, соверш.—отбежать куда л. по близости. Ар. Надта ужо далёка адбегся. Ст. Н есоверш. адбягацца. забёгчы ся-бягуся, 2 -о е лиц о мн. ч.-забяжыцёся, несоверш.—забежать по пути на короткое время куда-л. Н есоверш. забягацца-аюся-аешся. зь б ёгч ы ся, 2 - о е ли ц о мн. ч.-Ж Ы Ц ё с Я, зъбягуцца, со вер ш.—сбежаться быстро, бегом собраться в одно место. зьбягяиця-аецеся-аюцца, несоверш. к зьбегчыся. пазьбегчыся, соверш.—сбежаться с многих сторон. Нсл.454. Як на дзіва якое, yci суседзі пазьбегліся. Нек. Соверш. пазьбягацца—сбегаться с многих сторон. Нсл. 454. Людзі пазьбягаліся на гэта дзіва, на крык. Нсл. убёгчы ся, убягуся, убяжышея-ыцца —увлечься. Нсл.648. Убегшыся злосьцю, удырыў. Нсл. Не сказаў бы гэтага слова, калі б НЯ ўбегся гневам. Нсл. Н есоверш. убягацца—увлекаться. Нсл.648. Не ўбягайся так за пажыткамі. Нсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зьбягў, зьбягўць, зімў, убягўся
8 👁
 ◀  / 1324  ▶