Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 1144
 ◀  / 1324  ▶ 
шкурлёпка 1125 шманаць н а ш к у м а ц іц ь, соверш. к шкумаціць 1, 2.1. надрать на волоса. Нсл. 2. натаскать за шерсть. Н сл. Сабакі нашкумацілі сьвіньню. Нсл. ш к у р л ё п к а -к /, ж.— невзрачная старуха. К сл. Гэта баба ўж о с у с ім ст арая шкур лепка. Вешан ковічы (Ксл.). ш к ы р! — возглас, которым отгоняют овец. НК: Очерки, Но. 712; Нсл. Шкыр у ПОЛв! Нсл. ш к ы р а!, междомет.— окрик на овец. Шсл.; Вят., Воет. (Даль). Шкыра ў хлеў! Ст. См. шкыр! ш к у р а ц я н ы — кожаный. Гсл. ш к ы р а ц ь -аю-аеш-ае, однр. ш к ы р н ў ц ь, каго-што—гонять, журить, Нсл. турить. Йяхай шкыраюцъ, я б ня гэтак яго шкырнуў. Нсл. Соверш. н а ш к ы р а ц ь. Нсл. Нашкыралі добра, дык i перастаў дурэць. Нсл. ш к ы р к а -ркі-рцы, ж., детск.— О В Ц а, Нсл. ласкательное название овцы, нк.- Очерки, 357. Уменьш. ш к ы р а ч к а -ч к /. Нсл. Шкыркі, шкырачкі пагналі ў поле. Нсл. ш л а г а н - н у, м.— пища из картофеля с подсолнечным маслом. К сл. Шлагану пад'еў І до. Селішча Гар. (Ксл.). шллплкі-коў-ком,-кох, м.—туфли. Сурынка Слн. ш л ё у д р а ц ц а - р я ю с л — медленно переступать в больших не по ноге сапогах. Ар. ш л я х - х у, м.— дорога, Растсл. большая проезжая дорога, путь. пнз. шляхоцкі-кая-кае—шляхетский, дворянский. Ар. ш л я х о ц т в а - e a, ср.— ш ляхетство; дворянство. Ар. ш л я х а т а ц ь — клокотать. ш л я х т а -хты-хце, ж., собир. 1. шляхта. Ар. 2. дворянство. Ар.; Гсл. шляхцянкл-нкі-нцы, ж.—дворянка. Гсл. ШЛЯХЩЧ-ШЯ, предл.-Ічу; мн. ч., род.-чаў, м. 1. ШЛЯХТИЧ. Ар. 2. дворянин. Ар. ш л я х ц ю к -к а, м.— презрительное название шляхтича. Ар. ш л й к і— бабки в детской игре. Гсл. ш л 1 п а р -/? а — тесанный брус. К сл. Шліпарам хату пакрылі. Нсл. См. шніпар. ш л у б н ік, м.— отвертка, мгел. ш л ў н ь н е — внутренности, желудок. Гсл. Ш ЛупаВ1На-/Ш — шалавіна. Гарадок (Ксл.). ш л ы г і-гаў, мн. ч.— обш лага. К сл. Да кулька надабе прышыць шлыгі. Сухарукава Аз. (Ксл.). ш л ы к — войлочный колпак. Гсл. ш л ы н д а - д ы, общ.— бродяга, любящий шляться. Нсл. Шлында ня ўседзе на адным месцу, i работы толькі, што шлындацъ. Нсл. шльіндаць-аю-аеш-ае, песо верш.—-шляться, бродить, Нсл. шляться, ходить без дела, Ксл. шляться, мгел. Дай яму якую работу, няхай ня шлындае. Нсл. Ляпей шлындацъ па старцах, чымсярабіць. Нсл. Чый гэта конь на вуліцы шлындае. Вядрэнь Чаш. (Ксл.). Соверш. абшльіндаць—обойти (шляясь без дела, С.) Нсл. 355; Дел. Абшлындаў усіх суседзяў, yće сяло, увесь сьвет. Нсл. Абшлындаў усіх суседзяў. Дсл. шльіндацца, -аюся-аешся, несоверш. —шляться. Соверш. абшлындацца—обноситься(шляясь, С.)- Н сл., оборваться (бродя без дела, С.) Дел. Абшлындаўся сусім, рызъзё вісіць. Нсл. Абшлындалася сусім — ходзе як старчоўка. Дел. шльіндзік, -ка—мальчик бегающий, шляющийся. Пасадзі ты гэтага шлындзіка за работу. Нсл. 713. шлюб - б у, пр е д л. - б е, зват.-бе, м.—венчание(бракосочетание, А р.) мгел.; Ар.; Гсл. ш т б п к л - п к і - п ц ы, ж.—варенное битое (при игре у б і т к і ", С.) яйцо. Ксл. Д а в а й ШЛЮПКу з а С в о й к а Ц І К. Спаская Cip. (Ксл.). шморгаць- а ю - а е ш - а е, несоверш. 1. тереть. Шсл. Ш м о р г а е на г а м і па мо с ъ ц е, я к ня м а я м у ч а г о ра б і ц ь. Ст. Соверш. абшморгаць —обтереть. Шсл. А б ш м о р г а ў ру к а в ы а б с т о л. Ст. 2. втягивать носом сопли. Шсл. Шморгае сабе ў нос. Ст. шмаргануць, 1. однкр. к шморгаць 1. Шсл. Як шмаргануў нітку, дык яна й парвалася. Ст. 2. однкр. к шморгаць 2. Шсл. 3. быстро побежать. Шсл. Як шмаргануў — i канём ня ўгоніш яго! Ст. шмоткя-ткі-тцы; мн. ч., род.-так(-ткаў), ж. 1. полотняный платок. Ксл. Набітае палатно йшло на хуст кі(шмоткі"). Ф урман: К раш аніна, 20. Дарачка, куды ты дзявала маю шмотку. М акеени Аз. (Ксл.). 2. небольшой кусок чего-л. холстяного. Нсл. 714. На шмоткі падзер. Нсл. Ня даў добрае што, але даў шмотку. Нсл. Собир. шмоцьце-ч-я, предл.-цю—лохмотье. Нсл. 714. Шмоцьце вісіць адзаду. Нсл. Уменьш. шмотачка-ч/а-чцы. Нсл. 714. Дай шмотачку на грошы. Нсл. з. тряпка. Ксл. Затры шмоткаю пол. Прусаўкі Аз. (Ксл.). 4. перен.—женщина без самолюбия. Гэта б показала, што ў мяне няма ніякага асабістага гонару, што я нейкая шмотка й болей нічога. зед 272. шмалец-лчу, м.—гусиный жир. мгел.; Ар. ШМаНИЦЬ-аю-аеш-ае, несоверш., упот ребляют с отрицанием не—не обращать малейше г о внимания, Ар. в ус не дуть. А мой дзядзька піпку кура, а ўсё вочы не зажмура; ён на гэта не шманае, па тры чаркі выпівае. Кульнева імгл. Мой чытар чытаць — чытае, а плаціць ён не шманае, — што рабіць? в. А дваж ны (Б. Ш ляхам, Но. 5, 1965, стр. 21). Пазіраў на пана
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акеенй, падеў, чіа, шманйць-аю-аеш-ае, шмарганўць
3 👁
 ◀  / 1324  ▶