Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

шэпшаль 1123 шкарпэткі ш эпш аль-лл, м.— дряхлы й старичок. Ксл. Выстарэуся ён i стаў чысты шэпшаль. Баравыя Куз. (Ксл.). ш эп т -л т у, м.— т о п о т, ш ептание. Гсл. ш эр, шэры; мн. ч., род. шэраў, ж.—серая ткань. НК.: Очерки, Но. 334. ш э р а н ь -ш, ж. — и зм о р о зь, и ней. Гсл. Патура кабылкі зь белымі ад шэрані бакамі. Гарэцкі: Песьні, 8. Ксл. Пераз у СЮ ЗІму шэрань была, мабыць будзе ўрадлівы год. Шаркі Куз. (Ксл.). Стаяць густа старыя яліны, прыбраныя шэраньню ў белых шапках i гнуцца ад іх цяжару. Каласкі, 1955, Но. 29-30, стр. 3. ш эрась-с/, ж. — шэрань. Ксл. Калі ўзімку на дрэвах шэрасі шмат, тады ўвесну трэда сеяцъ ячмень. Грэбяні Сян. (Ксл.). ш эрсьць-ці, ж.—щетина. Ар. ш эрхці {шэрхнущвуну-неш-не, не соверил., перех. о снеге— леденеть. С к у р а н к а па к р ы с е б я л е л а: с п а ч а т к у с ь н ег р а с т а в а ў н а г л е н ц а в і т а й с к у р ы, а п о т ы м п а ч ы н а ў Ш Э р х н у ц ь. К улакоўскі: Д абраселцы. Ср. Ш Э р а н ь. Соверш. падш эрхнуць, падш эрхці, о снеге— покры ться н а ст о м, сл егк а за л еденеть по верху псле оттепели. Шсл. З а ноч п а д ш э р х л а — д о б р а б у д з е й с ь ц і. Ст. Одна шарсьціна-ны. Собир. ш арсы цньне-ня. Ксл. Ш а р с ь ц і н ь н е на д а б е на ш ч о т к і. Вішкавічы Чаш. (Ксл.). шэршань-шшг, м.— р од н асек ом ого, пнз. тэ\ъ\-рая-рае—серый. Гсл.; Ар. ш эеьцерка-ркг, ж.— ш естеро. Гсл. ш эш ка, шэшкі—имя черта, нк.. П асоб., Но. 63. шэут-лі-лі, ж.— клячонка. Ксл. За гэтую шэўлю нічога не дадуць. Даўгое Беш. (Ксл.). ш эучы к,—см. под шавец. шкода-)ь/-дзе, ж. 1. потеря от стравежа, Н К.: О черки, Н о. 548. ПОТрава. Ш сл.; А р.; В іш кавічы Ч аш. (К с л.). Каня забралі ў шкодзе. Ст. 2. вред, убыток, Растсл.; Ар. вред. Крывое Беш. (Ксл.); Шсл.; М Гсл. Кот нарабіў у хаце шкоды. Ст. 3. нареч. каму, каго-чаго—жаль, ж алко. Ар.; Шсл.; Ксл. Як мне яго шкода! Вішкавічы Чаш. (Ксл.). Мне стала яго шкода. Ар. Шкода часу. Ар. См. шкада. 4. ущ ерб, трата вообщ е. НК.: Очерки, Но. 548. 5. каму с союзами што, калі или без них — п р иходи ться п ож ал еть, п р и ск ор бн о. Шкода, што ты зь ёй не ажаніўся. Шкода, калі гэта праўда. Як шкода, такая згуба! ШКОДНІК л і, шкодніца-гб/, ж. врс* ДИТелЬ-НИЦа. Ар.; Навікі Віц. (Ксл.); Ст. В о сь т а к і ш к о д н і к: л е з е ды л е з е ў с а д о к. Тм. К р ы к н у ць н а ц я б е п а н о ў е, ш т о т ы Ш К о д н І К І МІСЬЦЮК. Из альбома А. Вярыгі (Васілеўскі: Полымя, 1929, УІ, 184). ш к одны -ная-нае—вредный. М Гсл. Ш К О Д З ІЦ Ь -д ж у -д з ІШ -д з е, несоверш., камучаму—вредить. Гсл.; Ар.; Шсл.; Нел.; Вят., Воет. (Даль). Дзе непавернешея, усюдых шкодзіш. Н ел. Глядзі, каб там кот не пашкодзіў у каморы. Ст. пашкодзіць, соверш.— навредить. Гсл.; Ар.; Шсл. шкодзе, соверш. зашкодзіла(пашкодзіла, Ар.), безлич.— Вредить. Нел.; Ар. Ня ПІ, КалІ таде шкодзіць піць. Нел. Яму ад сырой капусты зашкодзіла. Нел. Гарэлка мне шкодзіць. Ст. Соверш. пашкодзіць—повредить. Гсл.; Ар. ня шкодзе, безлич. каму—так и следует. Ар. Ня шкодзе — ня трэ ' было чапацца. Ар. шкада, нареч.— жаль, НК: Очерки, Но. 548; М Гсл. жалко. Войш. Не бяруць Корзюка, — мусіць, не падабаюць. Шкада! Я иду да іх, а яны адступаюць. К орзю к. шкадаваць-дую-дуеш -дуе-дуе; повел.дуй-дуйма, несоверш., перех. 1.—жалеть. Ар. На працу не шкадуюць сіл... Е. Лось: Д ома. Нашто ў жыцьцю такая праца, нашто дарма так працаваць, каб хлеба зьесьці ўзяць баяцца, каб выпіць чарку шкадаваць? Кліш.: В. Каліна. Соверш. пашкадаваць —пожалеть. Ар. 2. каму—вредить. НК: Очерки, 52. Ды вырві таму абодва бокі, хто мне шкадуе. НК: Очерки, 52. адшкадоваваць-ву-?уеш-вуе; повел.-вуйвуйма, несоверш., перех.—предавать забвению. Нел. 385. Адшкадову, адшкадуй ужо тое, што перадаў, ня вернеш. Нел. Соверш. адшкадаваць. Нел. 385. Прич. адшкадаваны —преданный забвению. Нел. 385. Гэта ўжо адшкадаваныя грошы, няма чаго іх шкадаваць. Нел. шкадавацца, -дуюся-дуеш ся—сожалеть. Войш. Шкадуюся, што гэта зрабіў. Войш. шкадлівасьць-ц/, ж.— вредность. Н К: Очерки, Но. 548. ШКадлГвЫ-вая-вае—вредный. НК: Очерки, Но. 548. шкаліць— школить, мустровать. Гсл. шкалічная-нде, в зн. сущ.— трактир. Ксл. Мы дзяржалі шкалічную. Санікі Беш. (Ксл.). шкапёц— холощенный баран. Гсл. шкаплёрнік-/к77, предл.-іку, зватАча, м. —продавец шкаплер". Аш. шкаролюшча,—см. под скаралушча. шкарлат-my, предл.-це, зват.-це, м.—пурпур. шкарлятына-ны-we, ж.—скарлатина. Ар.; Ксл.; Ст. На еяле ўсе дзеці хварэюць на шкарлятыну. Ст. Гэтай зімой у нас была шкарлятына. Кузьміно Сян. (Ксл.). шкарпэткі( одна шкарпэтка)-н?ак, 1. — НОСКИ. Гсл.; Ар.; Вішкавічы Чаш. (Ксл.); Шсл.; М Гсл. Надзеў шкарпэткі й анучы яшчэ паабкручаваў. Ст. Хай сабе мужык, як шкарпэтка, абы я была як кветка. Послов. Рапан