Старонка 1110
 ◀  / 1324  ▶ 
адсукавацца 1091 сумёсьніца 2. приставать к кому-л. с целью побить. Шсл. I давай сукацца да яго. Ст. адсукавацца-куіцца, н есоверш. 1. отсучиваться. Нел. 380. Я к ты сукала, ium os адна ніт ка адсукуецца, адсукалася? 2. п ер ен.,—отвязываться, отстать, прерывать связь. Нел. 380. Н яхай сабе адсукуюцца ад нашае кумпані. Нел. адсукацца-аю ся-аеш ся, соверш. к а д сукавацца 1,2. 1. отсучиться. 2. отвязаться. Нел. 380. А дсукайся ад мяне, наго ты прычапіўся? Нел. Соверш. прысукацца—придраться, привязаться. Нел. 512. Чаго ты пры сукаўся да мяне? Нел. П рысукаліся да м яне ўсі з карот кім і гужамі. Тм. сукніна-ны-не, ж.—материя из чистого сукна. Шел.; Навасілск. п.(Будде:Т.-Орл. слов.). М ой ж акет із аднае сукніны. Ст. сукромна, н а р еч.—...... Агню няма. У кухні цёмна. Сьпіць Я хім, а думкі-дым плывуць сукромна, я к i цьма. Н я сыгіць Сымон. К арчм а *арож а. С. Музыка 128. сукравіца-чы, ж. Кіт.—не красная часть Крови. Кіт. 64а12, 9163. сукруха-хі-ўсе, ж.—сокрушение сердца, покаяние, Смл. (Даль) сокрушение, сильное огорчение, печаль. Ц ераз усю мян е ночку ,лучыла сукруха, ці м не ж было гэт а добра, ш т о я ўсю но ч к у бачы ў у сьне варож ую бочку. Баршчэўскі. сукры-раў, ж.—ЛОКОНЫ, Ксл. кудры, вьющиеся волосы. С укры накруціла. Даўгое Беш. (Ксл.). сукрьісты-яя-яе—курчавый(о волосах, С.) Ксл., кудрявый(о волосах, С.) мгел. У Я нкі сукрыст ыя валасы. Сьвеча Беш. (Ксл.), — вьющийся(волос). Гсл. засукрыць ш т о, со в ер ш.—завить(волосы, С.) Ксл. Куды ты зьбіраеш ся, ш т о Засукрыла валасы? Стаішча Чаш. (Ксл.). насукрыць, ш т о, соверш.—завить(волоСЫ, С.) Ксл. Н асукры ла валасы. Даўгое Беш. (Ксл.). сукрыцца -руся-рыш ся, несоверш.—завиваться. Ксл. У яе ўсі калдункі сукрацца. Наваёлкі Сян. (Ксл.). сукрутка, сукруціна, сукуруціна, сукырытка—такое место в нитке, где она ссучилась,—что происходит от неравномерного прядения. НК: Очерки, Но. 331. суквёцьце-ч-ч, п р е д л.-н ю, ср.—соцветие. Я к вока схопе, у ж ывым калейдоскопе мазаічнае суквецьце. Крушына; Творы, 169. сукуруціць—ссучить. Г л а го л, о т веч. сущ. сукуруціна. НК: Очерки, Но. 331. сукуруціцца. суладна, нареч. 1. согласно, согласованно. Аш. 2. согласно, стройно, гармонично, суладны-ная-нае, 1. согласный, согласованный. 2. стройный, гармонический. Ё н(звон) зьліваўся Ў т он суладны. С. Музыка 31. суладзьдзе-дзл, п р е д л.- д з ю, с р.—гармония. П ры ш ло ж ыцьцё, п о ўнае р э з к іх конт раст аў i друж ны х суладзьдзяў. ЗСД 354. суляй—бутыль. Гсл. сулёйка-йкі-йцы, ж.—бутылка, НК: Очерки, 91. бутылка, полуштоф; плоская бутылка ИЛИ глячек. НК: Старцы, Но. 28. сулГць-лю, суліш, суле, каго-ш т о, несов ер ш.—предлагать. МГсл.; Ар.; Невел.(Наш Край, 1928, Но. 138, стр. 10); Гсл. Ц і суліў КО НЮ вады? Гсл. Щ шм ат сулілі за т авар? Гсл. Т ой ч а ла век, к а т о р а г а суле Е ўн ід а, мож а быць ейны м каханкам. Тат.: Кво вадыс 96. Ш то будзець ім суліў наіма, Чарас т о ІМ боле н я ўзя ц і. Смаленская праўда рэдакцы...(Янич: Крит. зам. 141). О т гл. им я сущ. сулёньне-ня, п р е д л.-н ю, ср.—предложение чего-л. МГсл. С оверш. засуліць—предложить более других. Нел. К алі засуліў, т о й к уп ляй сам. Нел. Засуліў ш мат, а даў мала. Тм. Засуліўм не болі ўсіх купцоў гэт ы Ж ыд. Дсл. засулены—поднятый высоко, говоря о цене. В ялікая засуленая цана. Тм. К ім з асу лена, т ы й няхай i плаціць. Тм. Н асуліў ш мат, н я даў нічога. Гсл. насулиць, соверш. насуліць—давать высшую против другим цену, подвышать цену. Нел. Гандляры насуляю цъ цану, а п о т ы м, н а суліўш ы, а д к ід а ю ц ц а. Н е насуляй ш мат. Нел. пасулщь—предположить. Л.; Ар.; Крупіна в іц. (Ксл.). П асулі ям у крупені бялёнай. Тм. За каня пасулілі ст о рублёў. Ар. Ш то ім пасуліш, т о дай, а боле НЯ дай. Смаленская праўда, рэдакцы АБЦ(?). Ягич: Крит. зам. 141. сум-л*у, п р е д л.-м е, м.—сомнение. Нел. 622. Рабі б я з усякага суму. Нел. сумарак-ркл, предл. и з в а т.-р к у, м.—Сумрак. сумёрна, нареч.—соразмерно. сумёсна, н а р еч.—совместно, вместе(сообща, С.) Нел. 622; Ксл. Ж ывуць сумесна. Нел. Сумесна вееялей рабіць. Тм. Сумесна пахалі, сумесна жылі. Навікі в іц. (Ксл.). сумёснасьць-щ, ж.—совместность, сумёсны, -н а я -н а е—принадлежащий нескольким, нераздельный, Нел. 622. совместный. С ум есны наш двор. Нел. С умесная работ а. Нел. У нас із т абою ўсё сумеснае. Тм. М елі йм еньне сумеснае — неразьдзельнае. Стт. 370. сумёсьнік-//ся, п р е д л.-ік у, зват.-ІЧи, м. —имеющий что-л. "с у м е с н а е " — совмести ое(соучастни к, Нел. 622). Ты с у м е с ъ н ік ам яго б ы ў. Нел. У м а ім да б р у не ха ч у с у м е с ь н ік а ў ме ц ь. Нел. Я з а д н ым с у м е с ь Н ІК аМ З р а б лю в ам пуНЮ. Амілянова Лёз. (Ксл.). сумёст, н а р еч.—в одно место, нераздельно. Нел. 622. К ладзі ўсё сумеет. Нел. сумёсьніца-цы-цы, ж. 1. имеющая что-л. совместное. / ты лучы ла т ут у сумесьніцы! Нел
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знакі націску, каб словы лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адсўкавацца, адсўкавацца-куіцца, засўкрыць, зват.-ічй, насулйць, насўкрыць, ночку,лучыла, рўся-рыш, сукрўціна, сўкравіца-чы, сўкры-раў, сўкрыцца, сўле, сўліш, ііся
17 👁
 ◀  / 1324  ▶