Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 1106
 ◀  / 1324  ▶ 
сватаў 1087 сугон 2. гости(на свадьбе, С.) со стороны жениха или невесты. Шсл. С в а т а ў я наехала на вяселъле вэнь колъкИ Ст. сваток-тка, сваточак-чкя, ум ены и. к сват 1. 2, 3. сватаў-ава-ава, р о д. сватавага-вае-вага, dam-аму-ай-аму и т.п.—принадлежащий свату. Нел. 574. Сватава т орба неьита стала пуста. Нел. сватні-няя-няе, п р ш а г. к сват—принадлежащий свату. А па чом пазналі сват ні двор? Гарэцкі: Песьні 36. Ср. СЫНЬНІ. съ&тъщь-аю-аеш-ае; п о в е л.-а й -а й м а, несоверш., каму, каго—предлагать жениха или невесту, сватать. С ват алі ей д обрага дзяцю ка. Ар. сватаньне да каго—сватовство за кого. Гсл. Соверш. пасватаць. Ар. П асват ай ям у харош ую дзяўчы ну. Ар. сватацца да каго—свататься к кому или за кого. Ар. О т гл. и м я сущ. сватаньнен я—сватовство. Ар.; Гсл. ИўЪ\СЪуТ20ЩЛ-туЮСЯ-туешСЯ, н есоверш. да каго( к каму), 1. п е р е н.-ш л ъ ч ъ притязание к кому-л., придираться. Нел. 510. Войт неш т а прысват уецца к імне. Нел. 2. перен.—подлаживаться, угодничать. Ксл. Бачыш як ён пры сват уецца да камісара. Пожынкі Сян. (Ксл.). 3. перен.—иметь, простирать виды на чтол., иметь вид на чужое. Ксл. Д арм а ты прысватуеш ся да м аіх заработ каў. Нел. П рысват уецца да чуж ы хконі. Сянно(Ксл.). прысватацца-т аю ся-т аеш ся, 1. соверш. к прысватацца 1. Нел. 510. П аст ой, я к т а б е прысватаюся! Нел. 2. соверш. к прысватавацца 2. Ксл. 3. соверш. к прысватавацца 3. Нел. 510. Прысватаўся да гасьцінца, што імне аднаму далі. Нел. сваволенства-до, ср.—своеволие. Паўсьцягаю чы мы гаспадар сваволенст ва... уст авуем. Стт. 445. Сам, сваволенст ва ўж ываючы, вуха вы цяў або ўрэзаў. Тм. 409. За віну т акога сваволенст ва будзець вінен за каж ны члонак па пяцьдзесяці коп грош ай плаціці. Тм. сваволя-лі, ж. 1. своеволие, произвол, Гсл. своеволя. Нел.; Гсл. За гэт кую сваволю караць трэба. Нел. 2. шалость. Гсл. 3. о б щ.—склонный-ная поступать по своему усмотрению. Гсл. 4. о б щ.— шалун-нья, — говорится на детей. Нел. П ерастань, сваволя, падаць! гарш чок зваліш. Нел. сваволіць-л ю -ліш -ле. Нел.—шалить, проказничать, не слушаться. Гсл. Н е свавольце, дзеці. Нел. С оверш. пасваволіць —попроказничать, не слушаясь. Гсл. Вы уж о т ут пасваволілі неш т а. Нел. насваволіць, соверш. к сваволіць—нашалить, наделать шалостей. Нел. Д зеці т ут насваволілі ш мат. Нел. св а в о л ст в а -д о, ср.—шалости, проказы в соединении с непослушанием. А д га ню я т абе сваволства твоё. Нел. св а в о л ь л ів ы -в а я -д о і—склонный к шалостям в соединении с непослушанием. Свавольлівыя т вае дзеці, чам у ты іх н я зьдзерж уеш? Нел. с в а в о л ь н ік -к д, м.—шалун, проказник. С вавольніка наш ага н ія к а я граза не бярэць. Нел. Уменъш. св ав ол ь н іч ак -ч к а. Нел. Біць будуць свавольнічка, не сваволь! Нел. с в а в о л ь н іц а -ц ы -ц ы, ж. ксвавольн ік, — проказница, шалунья. У нас была р а бот ищ а, а ў вас будзе свавольніца. Из свад. песни, Нел. с в а в о л ь н ы -ная-нае, п ри л аг. к сваволя. Свавольная дзяўчы нка, т ак i глядзіць, каб ш т о небудзь зысваволіць. Нел.; Кіт. 6668. Н ареч. СВавольна. Нел. с в а ц ь б а -бы, соби р.—приглашенные участники свадьбы. Ар.; Вішнева Вал. Свацьба едзе. Ар. св а ц ь ц я -ф, ж. 1. сваха. Ксл.; Ар. Сват свацьці паплёў лапці з т аўст ы х лык. Гуліна Сян. (Ксл.). 2. принимать жениха по отношению к родителям жены и наоборот. Свацьця пры ехала ў госьці, даведацца да свае дачкі. Ст. с в а ц ь ц е й к а, (Шсл.), л а ск а т. к сва ц ьц я —сватьюшка. Нел. 574; Шсл. Будзь здорова свацьцейка! Нел. Ч аст уйся свацьцейка! Ст. с у б о ж н ін а -н ы -н е, ж.—милостыня. С р. субож ны. с у б о ж н ы -н а я -н а е—имеющий Бога в сердце; милосердный. Нел. С убож ны чалавек! мае Бога ў сэрцу, аб каж ным паж алее. Нел. субор-pj, п р е д л.-p y, з в а т.-р у, м. 1. собрание. А шт о Д ух-Т р о й ц а — т о субор дзеўкам; ш т о Ільля сьвяты, т о ра зго н дзеўкам. Блр. пес. зборнік, 1, 45. 2. собор. 3. куча собранных камней. Ксл. Д зец і пасуць каля субору. Луб'ева Аз. (Ксл.). с ў б а р -ры, ж.—смесь хлебных семян. Нел. Субары дау каляды. Нел. су б а р н ін а -н ы -we, ж.—бессмыслица, кавадак. Ксл. В ядзеш ты нейкую субарніну. Беліца Сян. (Ксл.). с ў б а р н ы -н а га—состоящий из смеси хлебных семян. Нел. С убарная мука. Нел. Субарны м хлебам сям 'ю корм е. Нел. су б я р эзін а -н ы, ж.—нарост на березе. Ксл. Із субярэзіны мож но ладную місу зрабІЦЬ. Бяскатава Гар. (Ксл.). с у б р а ц ь,—см. п од берці. с у б р а ц ц а,—см. п од брацца. с у г о н -н у, п редл. и з в а т.-н е, м.— ПОГОНЯ. П яць к уляк пусьціў ям у я ў сугон, але абм ахнуўся: паш часьціла к н язю ўцячы. Дзьве Душы 89. с у г о н -п а г о н —погоня. Гсл. Сівы конь выбягае, а за ім Іванькаў сугон-пагон. Гсл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

и^ъ\съ^т20щл-туюся-туешся, лубева
4 👁
 ◀  / 1324  ▶