с кабы 1038 выскачыць 2. перен.—заскабіць 2. Юрсл. I сам заскабіўся, i б яз сына не абы ш лося. юрсл. склбы -бау—ребра, реберная часть туши. Гсл.; Ар. У м ен ъш. С К 2ібк\-бак,-бкаў —позвонковые и реберные части в порциях. НК: Очерки 36; Ар. скаголеньне-ня, предл.-Н Ю, от гл. им я сущ. к скаголіць—вопль, плач, особенно детский. Нел. 580. Ц і т ы глуха, ш т о н я чуеш скаголеньне дзяцяці? Нел. П акінь уж о ты сваё скаголеньне; скаголеньням ня вернеш. Нел. скаголіць-л/о-л/ш-ле, н есоверш.—вопеть. Нел. 580; Гсл. Д зя ц ё скаголе, есьці хоча. Нел. См. ськіголіць. С оверш. заскаголіць(заскуголіць, Дел.)—начать вопить, завопить, Нел. 580. звизжать, запищать жалобно. Дел. 252. Чаго ты скаголіш, заскаголіла на ўсю галаву, на ўсю хат у? Нел. Кінь работ у, бяж ы, неш т а дзеці заскаголілі ў хаце. Нел. скагатаць-чу, ска го ч а ш -ч а—вопить. МГсл. сказа, 1. порча. Гсл. 2. искажение. Гсл. сказана, безлич., соверш.—приказанно. Нел. 580. Табе сказана маучэцъ! Нел. сказаць,—см. п од казаць. сказіць,—см. п од казіць. скакальны-ная-нае—танцевальный, скакальная песьня—песня под которую танцуют. Сяло Трыкаўка, Карпачэўск. у., ц. с., Мужылава Акуліцкае вол. Бранск.(Будде: ТулаОрел, 85). скакаць, скачу, скачаш -ча; повел, скачы, 1. прыгать. Гсл.; Нел. 580; Ксл.; Ар. Скачы на аднэй назе. Рыбчына Cip. (Ксл.). К аза не дарма ваўку скача. П ослов. Нел. Н а пахілае дзерва Ŭ КОЗЫ скачуць. П ослов. Нел. Н у скачы здарова, з гусі вада, з Танькі худаба, ды не кракт аць у мяне больш. Север(Косіч 253). Г э т а к а з а л а б а б у л я лекарка(нявучаная). О днкр. скакануць-нунёш -н ёць-нём -н іц ё—прыгнуть с силою (сильно, С.). Нел. 580. С какануў i нагу зьвіхнуў. Нел. О днкр. скокнуць—прыгнуть. Ар. С оверш. прыскокнуць(прыскакнуць, Нел.)—припрыгнуть вдруг, неожиданно подбежать. Нел. 510. Ен пры скакнуў да мяне, дый вы цяў па ш чаццэ. Нел. С оверш. скочыць—прыгнуть. А дным разам скочыў ад мяне. Кіт. ніаі. С оверш. даскочыць —быстро доехать до какого-л. места с нарочитой и экстренной целью. Дел. 181. Н аш ы да лесу даскочылі, а злодзеяў не заскочылі. Дел. адскочыць, соверш. а) отскочить(скачком удалиться от кого-л., С.) Шел. К аб не адскочы ў, ды к i ям у лучы ла б. Ст. б) ударившись обо что-л., отлететь в обратном направлении, в сторону; отскочить. Камень адскочы ў ад дзерва. в) скоро отрости(о траве). Шел. П росьле даж дж у, т ак i адскочы ла трава. Ст. г) об отделении сливок от м о л о ў (с в е р нуться, С.) Дел. Малако начала парыцъ — а яно адскочыла — як цяпер крупеню бяліць? Дел. См. зорызгці( подоразгці). адскакаваць-ку/о-куеш -куе; п о в е л.-к у й куйма, несоверш. к адскочыць 1, 2, 3—отскакивать. Шел. Ды давай усе барзьдзей адскакаваць у бок. Ст. аскакаваць-ку-куеш-куе, несоверш., т рех. —нагонять со всех сторон. Дел. Аскакуюць ваўкі. Дел. С оверш. аскочыць. заскакаваць-кую, а) заставать. Гсл.; Нел. 184. Другі раз не заскакую, не заскочыў пана ў дварэ. Тм. б) забегать вперед, Нел. преграж дать путь. С оверш. заскокнуць, заскакнуць, а) по препятствовать, пом еш ать, Нел. выйти на перерез. Заскокнуў мне дарогу, съцежку. Нел. б) несоверш.— запасть. Нел. Клямка заскакнула сама. Нел. Нешта тут заскакнула, ня можно адчыніць. Тм. П рич. заскокнуты — нечаянно застигнуты й, открытый. Ксл. Злодзей заскокнуты ў клеці. Тм. Соверш. заскочыць, а) застигнуть, Мгсл. застать. Дел. 252. Заскочыў ледзь поезд. Дел. б) застигнуть на деле. Нел. 185. заскачы ць (кагось у клеці, на зладзейсьцьве). Нел. Цябе ў гаросе заскачылі. Тм. Дождж заскачыў нас у дарозе. Нел. 185. Прич. заскочаны, а) прегражденный. Нел. 185. Нам заскочана туды дорога. Тм. б) застигнуты й. Нел. Дзеці заскочаны ў гаросе. Тм. в ы с к а к а в а ц ь, -кую-куеш-куе—выпрыгивать. МГсл.; Ар. Соверш. ВЫ СКаЧЫ ЦЬ. Як скача рыба ў сеці, так выскачыў з рук маіх. Кіт. 111а2. 2. т р е х.— плясать, Ксл.; Гсл.; Нел. танцевать, ПНЗ; Растсл.; Косіч 17; Ар.; Гсл.; Горц(Кот. 203); Нел. 580. плясать. Арлоўск. п.(Будде:Т.-Орл. слов.); Гародна Давідгорадзк. п.(Полесье 64). Ня Я скачу, няволя; прынукаюць Панове. Нел. Дзеўкі панавучаваліся скакаць вальца. Ст. Яна дужа любе скакаць. Пустынкі Сян. (Ксл.). Во дзе гуляка! ніхто гэтак ня ўмее скакаць. Ст. Грайце, дудачкі, голасна — скачча, дзевачкі хороша. Нел. 121. Дзеўкі пайшлі скакаць мяцеліцу. Ст.(Шсл. 162). Узяўшы хустачку, Вэнэра пайшла мяцеліцу скакаць, — прыгожа, стройна церазь меру, пяром ня можно апісаць. Тарас На Парнасе. Скачы селядзенька, ЯК Маладыя скачуць. Гарцава Стдуб.(Косіч 2). Сталі дудкі іграці, іграці, сталі дзеўкі СКакаЦІ, СКакаЦІ. Глюбскі(Наш Край, Но. l, 1927, стр. 23). Так скакалі... елі, піліўсю ноч. Тапчэўскі: Пан. ігрышча. За ІМІ ўсе ПайшлІ ў скокі, нямог ніхто цяпер стаяць, — рукамі ўзяўшыся ў бокі, na хаце ўжо пайшлі скакаць, i за сыноў i за дачок шумеў na хаце,уКрыжачок". Клішэвіч: в. Каліна. Пад іскрыпку а жалейку скакалі каля кастроў. Цэлеш: Ярылаў агонь. Пары пусьціліся скакаць пад ягоную музыку
Дадатковыя словы
заскакнўць, збрызгці, куіо, ліо, подбразгці
4 👁