Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

 ◀  / 1324  ▶ 
Старонка 1039
 ◀  / 1324  ▶ 
самалюб 1020 санкі самалюб-бя, м., общ.—самолюбивый. Гсл. самалюбства-яя, cp.—самолюбие. Гсл. самамалёнства-вя, cp.—первый период отрочества; начало отроческих лет. Гсл. Ён із самамаленства такі ціхі. Нел. Ср. маленства. самамён-ня, п р е д л.-н у, зва т.-н е, м.—самозванец. самаменка-н/«-нць*, ж.—самозванка, са м ап аса м, н а р е ч.—без пастуха, без надзора, Гсл. без присмотра. Шел. Пусьцілі коні самапасам, дык яны пайшлі па аўсох. Ст. сам ап эўн асьц ь, -ці, ж.—самоуверенность. Гсл. самапражны-нял-няе—домашней пряжи, не фабричный. Нясьвеж. самастойнасьць-ц/, ж.—самостоятельность. Гсл. сам астойны, -ная-нае—самостоятельный. самастойна, нареч.—самостоятельно, сама-што, 1. в самое время. Гсл. Прыехалі, калі сама-што зарацъ пачало. Гсл. 2. как раз в пору, кстати, своевременно, удачно. Гсл. Боты сама-што на яго нагу. Гсл. сама-тады—именно в то, такое время. Гсл. сам аткалка-лкі-лцы, ж.—юбка из домотканной ткани. Ксл. Вытчы ты імне саматкалку. Машэйкі Беш. (Ксл.). сам аткан е ц -«ц я, предл.-нцу, зват.-нча, м.— юбка из ткани домашнего изделия. Шсл. Надзела саматканец, дык шмат ляпей. Ст. сам атканік-/кя, предл.-Іку, зват.-Іча, м. —юбка из домотканой материи. Ксл. Дужа пярэсты твой саматканік? Косьцева Выс. (Ксл.). саматканка-нк/-«цы, ж.—юбка из домотканой ткани. Ксл. М ая саматканка ЗНасІлася. Вейна Сян. (Кслл сам аткан ы, -ная-нае— домотканный. Ляжыць укрытая саматканымі коўдрамі. Гарун: Сьвята. са м атр ат-ш я, о б щ.—самоубийца. Ксл. Гэта, кажа, саматрат. КузьміноГар.(Ксл.). сам атугам, нареч.—собственной силою. Гсл.; Ар.; Дз. Дзяцюкі выпраглі коні дый павезьлі воз саматугам. Гсл. сям&тужкя-жкі-жцы, ж.—водка кустарного производства, м іх. самогон, самогонка(водка). Нашы людзі перш гналі саматужку з мукі й булъбы, а цяпер навучыліся яе вырабляць із чарніцаў а вішняў. Міх. саматужны-«яя-«яе, 1. произведенный, получившийся саматугам". Саматужная гарэлка. 2. организованный без помощи государства, общества. Саматужныя школы. У Волі(сяло) была саматужная школа. Воля Косаўскае вол., Слонімск. п. 3. развившийся без образования. Ну, што скажа, пан музыка, саматужны мой Шапэн? С. Музыка 227. самавол-ля—руководящийся только своими желаниями, Гсл. своевольник, Шсл. самовольник, никого не слушающий, а действующий по своим прихотям. Нел. 1з самаволам гэтым ніхто ня справіцца: што хоча, тое робе, нікога не баіцца. Нел. Ведама самавол: што хоча, тое й робе. Ст. самаволка-к/, ж. к Ёамавол. Гсл.; Шсл.; Нел. Розкамі самаволку гэту трэба ўчыць. Нел. Щ ж самоволка цябе паслухае: ты казала ня йсьці, а яна пайшла гуляць. Ст. Ум еныи. самаволачка-чк/. Ср. самадыйнік-іца. самаволства-##, ср.— (н еп ослуш ан и е, Нел.) своеволие, Нел.; Гсл.; Ксл. ПрОИЗВОЛ. МГсл. Не дапушчай ты іх самаволства! Слабодка Куз. (Ксл.). Дапусьціў дзеці свае да ўсякага самаволства; што хочуць, тое й робяць. Нел. Ср. самадыя. самавіта, прилаг. к самавіты—настоящим образом, как следует. Сьпеў выходзе самавіта. С. Музыка 194. Пяе жаворонка так прыгожа самавіта. Тм. 14. самавГтасьць-ц/, ж.—осанка. МГсл. самавіты-тял-шяе, (Войш.) (подлинный, истинный, С.)—настоящий, самый лучший. Нел. Ты хваліш квас, а ён не самавіты. Нел. Конь самавіты, здоровы. Нел. Ці самавіты твой заручоны? Пятніцкая Беш. (Ксл.). Што там чуецца ўгары, што за сьпеў за самавіты у небе правяць песьняры? Я.Г.: Лемантар 87. 2. видный, представительный. Гсл. 3. осанистый. Гсл. 4. солидный. Ксл. самавызначэньне-ня, ср.—самоопределение. самаўбіўства-вя, ср.— сам оубийство. МГсл. самаулада-ды, ж.—самовластие. Гсл. самаўрад-dy, м.—самоуправление. Гсл. самачуцьце-іўл, ср.—самочувствие. Гсл. саменькі-кяя-кяе—как раз этот самый. Гсл. саміца-цы-цы, ж.—самка, самурдака-кі, ж.—дурь. Ксл. Трэба йсьці к чараўніку, каб самурдакі выгнаў. Беліца Сян. (Ксл.). самы—сами. Любча н. Як самы зрабілі. Любча н. А як дуду пачуюць, самы ножкі танцуюцъ. НК: Дудар, 170. санажаць-ц/, облает. — сенажаць. Ар.; Варлыга: Назіраньні 39. Сьцежка вЫ Х О дзІЛ О На Квяцістыя санажаці. Шакун: Сьлед, 14. Ум еныи. санажатка-к/. Ар. санкі-кяу, мн. ч. \. ум ены и. от сані,—санки. Ар.; Ксл. У санках паедзем. Лужасна Куз. (Ксл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

саматўжны-«яя-«яе, самачўцьце-і^л, сям&тўжкя-жкі-жцы, чкі, ікя
5 👁
 ◀  / 1324  ▶