Беларуска-расійскі (вялікалітоўска-расійскі) слоўнік (1989). Я. Станкевіч

р а з м а ж д ж э р ы ц ь 9 8 4 р а з в а л ы размажджэрыць.—см. под мажджэрыць. размай-йю, предл. и зват.-йю, м.— рОЗМарИН, раст. Гсл. разм ал-ёваваць-яяащ ь,—см. под маляваць. размат-га\ п р е д л.-ц е, з в а т.-ц е, м.— приспособление мотать НИТКИ В МОТОК. Ксл. Здыймай маток із размату. ГунчанкіСур. (Ксл.). размауляць,—см. под мовіць. размаўляцца,—см. под мовіцца. размысьляцца, -яюся-яеьися, песо,верш. —углубляться умом в рассмотрение чего-л., обдумывать. Нел. 550. Сядзі, Хведарка, ды размысьляйся! Да ці сватоў пашлеш, ці сам паедзеш. Зь песьні. Соверш. размькьліцца-люся-л/шся. Нел. 550. Сам размысьліся, што выйдзе з гэтага твайго жыцъця. Нел. разносіць,—см. под насщь. разносіцца,—см. под насіцца. разнапанец-нуя.лредл.-ніо', зват.-нча, м. —человек другого 'Ьана". Нел. У карчме зыйшліся разнапанцы дый пабіліся. Нел. разнапаншчына-ны-не, ж. 1. общество, состаящее из людзей разных владельцев. Нел. У разнапаншчыне ніколе ня бывав супакою. Нел. 2. общество из людей различного состояния. Нел. Там субраліся ўсё разнапаншчына. Нел. разнасіць,—см. под насщь. разнаейща,—см. под насщца. разнастайны-«яя-няе, 1. неодинаковый, разнообразный. Воўсішча Сян. (Ксл.)—противн. аднастайны. 2. разнородный. У нашым еяле разнаСтаІІНЫЯ КОНІ. Воўсішча Сян. (Ксл.). р а зн а та -ты, дат., предл.-цё, ж., собир. —разные предметы. Ксл. Разнату ўсю ён забраў. Гараватка Меж. (Ксл.). разрабГцца,—см. под рабіцца. разрагатацца,'—см. под рагатаць. разраніцца,—см. под раніцца. разрынуцца,—см. под рынуць. разрубаваць,—см. под рубавацъ. разрумзаны-аўшыся-аадя,—см. под румзацца. разрываць.—см. под ірваць. разрывацца,— см. под ірвацца. развохацца,—см. под вохаць. развод-dj, предл. и зват.-дзв, м.— ОДНа ИЗ рабочих повозок. Развод прадаець дзядзька. Аш. разводзьдзе-дзя, п р е д л.- д з ю, мн. ч.- д з і д з я ў, е р.—разлив, половодье, наўп имение. Гсл. развойкацца,—см. под войкаць. развага-агі-азе, ж.—размышление. Нел. 365; Гсл. Рабі з развагаю. Нел. Без развагі гаворыш, чытаеш. Нел. Вазьмі гэта на развагу. Нел. Страх i развага сталі хлапца пашыбаць. С. Музыка, 261. разваяваць,—см. под ваяваць. разважаньне-ня, предл.-НЮ, отгл. имя сущ. к разважаць, 1. рассуждение, размышление. Нел. 546. Даю табе час на разважаньне. Нел. Па моймуразважаньню так мае быць. Нел. Пакуль ён цягне свае разважаньне, цягні паліву з возу. Глебаўск Сян. (Ксл.). 2. внимание, уважение. Нел. 546. Трэба мець разважаньне i на тое, што ён цябе маленькага ўзгадаваў. Нел. 3. убеждение, утешение. Ар.; Нел. Разважаньням сваім разьбілі маю тугу. Нел. разважаваць,—см. п од важыцъ I. разваж аць-аю-аеш-ае, несоверш. 1. рассуждать, (МГсл.) обдумывать, взвешивать. Гсл. Няма чаго тут доўга разважаць, бярыся за работу дый толькі. Ст. Разважай, паночку, хто з нас вінен. Нел. 2. раздумывать, размышлять. Нел. 565. Разважай, разваж толькі, што з гэтага будзе. Нел. 3. каго,—рассеивать, разгонять объяснениями, суждениями и убеждениями какую-либо душевную тревогу. Нел. 546; Ар. Рэкруціка разважаюць: Цыт, рзкруце, ня журыся, яшчэ молад, ня згодзішся. Нел. разважыць, 1. рассудить, обдумать (взвесить, С.)- Шел. Сьпярша хацеў, а пасълей разважыў ды не пагнаўся за тым заработкам. Ст. 2. раздумать, размыслить. Нел. 565. Разважыў, ЯК размазаў. П ослов. Нел. 3. рассеить, разогнать объяснениями и пр. какую-н. душевную тревогу. Нел. 565. Разважай, разваж гэты смутак. Нел. У сваёй бядзе ніхто сабе не разважа. Нел. разваж лівасьць-ф, ж.—рассудительность. БГсл. раз важлівы, -вая-вае—рассудительный. Зьліць з красой твайго узълеску, з дубамі Ŭ разважЛІвай сасной. Лойка: Л. песьня. р азваж насьць, -ці, ж.—рассудительность, обдуманность. Нел. 565. Разважнасьці ні ў чым няма ў цябе. Нел. Разважнасьць нійдзе ня псуець. Нел. раз важны, -ная-нае—рассудительный. Нел. 565. Разважны чалавек не паблудзе. Нел. разважыць,—см. п од разважаць. развала-кацца-чыся,—см. под валачыся. развалка I, хадзіць у развалку— походка, когда человек не держится прямо а заметно подается то в правую, то в левую сторону. НК.: Под. пос. Но. 108. 2. печка цепліцца у развалку—ходячий термин, обозначающий найвысшую степень горенья дров в печи, когда пламя буквально заливает последнюю, нк.: Очерки 49, Но. 90. развал- і н к і - к і, — см. под р а з в а л ы. развалы-лигу(сяш) еди нст в, ч. н ет.—рОЗвальни. НК.: Очерки, 376. Уменьш. раЗВИЛІНКІн а к. Ар. Уменьш. ў 2 С ів & л к \- л а к ( л к а ў)—роз