КАНАЎКА ж. Невысокая бочка. Гурке засалі ў канаўцы. Цецяроўка Бераст КАПДЖУК м. Чарот. Летам у нас як панарасъце канджуку, та рэкі за імі ні вгдацъ. Старая Руда Гродз. КАНДЭТНАЯ прым. Шчаслівая. Ляжу я кандэтная, бо сын ля міне пасопвая. Пушчыкі Свісл. КАНГСКО м. 1. Вялікі конь. Такі каніско, то дзе ты яму хомута дабярэсься. Грабава Зэльв. 2. Непахв. Конь. Ш зь месца вое хоць ты забі гэтаго каніска. Грабава Зэльв. 3. Непахв. Пра чалавека здаровага, але гультаяватага. От каніско, одно па еяле бегая, а работы зь яго німа. Грабава Зэльв. KAHOTIHIHA ж. Ільняная тканіна. Добрая сукенка с канопніны. Вялікія Ёдкавічы Бераст. КАНЧАГКІ мн. Гасцяванне, частаванне, калі даядаецца i дапіваецца тое, што засталося ад папярэдняга вялікага баліо. Стары, хадзем на канчаткі. Пачарнейкі Свісл. КАПА 'HIKl мн. Саджанцы. Трэба ўзяць капанікі i завясьці да дачгі. Яна прасіла, каб у садзе панасаджваць. Астравец. КАПАЧЬГмн. Іран. Ногі. Чаго сядзіш як пан? Адымі капачы свае, дай прайсьці. Азярніца Слонім. КАПЁЛЮХ м. Гумар. Капялюш. Здымі хоць свой капелюх, ты ж можа ні ў гумне, a ў хаці; Малы ішчэ, малакасос, a ўжэ капелюх насадзіў, i што-то я! Грабава Зэльв. КАПУСТА ж. У час вяселля выкананне музыкамі песняў за грошы вясельнікаў па іх заяўках. Грошы за капусту на карысць молодых ідуць. Касцяні Слонім. КАПУ'ЦІ мн. Лёгкія сандалі. Наш Ігнась сёніка ўжэ ў новых капуцях ходзіць. Забагонне Зэльв. КАПУ'ЦЫ прым. Здаровы, таўставаты, няўклюдны чалавек. Той капуцы, з Гуменік, як уваліць, дык бедны трахтарыст гаш ногі задраў. Сурынка Слонім. КАПЦЁТКА ж. Самаробная лямпа. Трэ капцёрку запаліць. Вялікія Ёдкавічы Бераст. КАПЫШКАЦЦА незак. Корпацца, рабіць што-н. марудна, капашыцца. Спраўная баба, усюды подбегам, усё ў яе руках гарыць, куды ні глянь - парадок. А то другая капышкаіцца цалы дзень, а знаку німа. Косцевічы Астр. КАПЯШКА ж. Капа. Сена того засталося прывясьці дзьве капяшкі, аянаўсё бядуіць. Косцевічы Астр