Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

г ГАЛУШКА 85 ГуАЛДУНи мн.; адз. Галдун м. Кулін. Бульбяныя клёцкі, начыненыя мясным фаршам, Слухай, каб заутра Ьалдуноў зварыла, так ужо да смаку дайшлі. Ляшчынск Мядз. ГАЛЕНЬ м. Дзяркач, стары венік без лісця. Голень ня выкідай, галънём паьиаравацъ помост добра. Бытча Барыс. Узяла б галень i маццы помогла п, дзяўзно ты! Завішына Лаг. Щ шс такім у баню хадзіць? Гэта ш галень, а ні венік. Хацюхова Круп. Прынясі мне, дочушка, галень другі, а то гэты нядобры, езьдзя па памосьці, i ўсе дупцы павыіжджалі. У хвала Круп. ГАЛЁКАЦЬ незак. Экспр. Гучна крычаць, пераклікацца. Я к сталі галёкаць, аш усё разьлягалася. Дукора Пух. Што вы галёкаеия? Завішына Лаг. Такі ўжо бестолковы чалавек, вечна галёкая. Горкі Стаўб. ГАЛЕНА ж. Галёнка, лытка. Пошла грэпці сена бес панчох, дык пакалола усе галёньи Язні Віл. ГАЛІВА ж. Паляна, адкрытае месца. Выйшлі на галіва i тады пазналі, дзе мы. Чабаі Валож. # ГАЛІЦА ж. Заал. Галка (Coryus monedula). Галіца — чорная, глюга беловатая. У нас яны ўюць гнёзды на вязох, на высокіх такіх дрэв ах. Могуць звіць гняздо i ў коміне. Пруды Стаўб. ГАЛКА ж. Банька (у падсядзёлку). Галка — гэта такая дырка, у сядзёлцы іх дзве, праз іх працягваецца сырычко. Рудня Чэрв. ГАЛОВАЧКА ж. Каробачка з семем. Ужо галовачкі дасьпяваюць, лён браць пара. Рудня Лаг. ГА Л О СИ прым. Звонкі, моцны. У яго быў галоскі голос, як зацягне песьню, за вярсту чувауъ. Бытча Барыс. ГАЛОСЮЧЫ дзеепрысл. Галосячы. Баба прыляцела, схваціла маіх быкоў, пагнала ў Саланое, а я, плачучы, галосючы, дамоў. Замошша Віл. ГАЛОЎКА1 ж. 1. Памянш. да галава (у 2 знач.). Бывае на адным сланечніку i много галовак, а калі одна, то яна вялікая вырастав. Ляшчынск Мядз. 2L Шапачка (грыба). У нас завуць хто галоўка, хто шапка, я к калі выйдзецца сказаць. Рудня Лаг. А ёсь сыраешкі, каторыя растуць по лісьцьвіных лісах, на кароцінькай ношкі, i галоўка яе такая сероватая. Слабада Бярэз. 3. Каробачка з ільняным семем. Галоўкі на ножы абразалі. Ратуцічы Барыс. О Галоўку сушыць - думкамі займаючы галаву, падрываць сабе здароўе. А, божачкі, так унікла ты ад гэтай навукі! Пайшла б крыху погуляла, а то ўсё галоўку сушыш. Баяры Маладз. ГАЛ бУКА 2 ж. 1. Дэталь гадзінніка, якога-н. інструмента. У яго загарку большая галоуна, чымумаім. Вішнева Валож. Галоўкай заводзяць часы. Мікалаеўшчына Стаўб. Я не змагу направіць вам галоўку, схадзіця к M iкіту, ён майстар па скрыпках. Кукалеўка Чэрв. 2. Памянш. да галава (у 5 знач.). Галоўкі розныя бываюць, яны як да вульля. Пруды Стаўб. 3. Патоўшчаная канцавая частка чаго-н. Галоўка - патаўшчэнне на концы прэнта бязьмена. Пруды Стаўб. О Пагладзіць па галоўцы - пахваліць каго, патураць каму. Голубка мая, ты думаеш, што цябе пагладзяць па галоўцы, што будзеш малоць, як пусты млын, а цябе нявестка будзе слухаць вушы развесіўшы? Савоні Стаўб. ГАЛ бУКІ толькі мн. 1. Месца, дзе звязаны клешчы хамута разам. Галоўкі ў хамуце разышліся, скрапіць трэба. Галоўкі шнурком сьцягваюцца. Забалоцце Смал. 2. Пярэдняя частка чаго-н. Да галовак i да затка палазоў благожы прыбіваюцца. Вязынка Маладз. Нядобра выгнуты етыя галоўкі, гнуць трэба болей палазы. Вецярэвічы Пух. г а л у б а в А ты прым. Блакітнаваты. Ура зіла мяне возера, вада ў ім голубоватая, чыстая. Ляшчынск Мядз. Патсіні крышку, каб было чуць галубаватае. Ляхавічы Дзярж. Бывая галубаваты мацяр9ял, дык на кофты добра браць. Рудня Лаг. ГАЛУБе НЬКІ прым. Памянш.-ласк. да галубы. Галубенькае плацяў мяне было, даццэ яго аддала. Рудня Лаг. Галубенькі - гэта чуць-чуць сіненькі. Малмыгі Віл. ГАЛУБЁЦЬ незак. Рабіцца ясным. О-о, неба голубея, выясьніваяцца, можа пагода ўстановіцца, надаеў гэты дошч. Савоні Стаўб. ГАЛУБНІК м. Галубятня. Яшчэ галубнік не забівалі. Завішына Лаг. ГАЛУБбК м. Бат. Радоўка шэрая (Tricholoma portentosum). Галупкі зьверху сівыя, naдобныя па форме да апеняк, пад нізам цямнейшыя. Салодзінькія грыпкі. Малмыгі Віл. ГАЛУБИ прым. Блакітны. Згубіла i сама не знаю дзе свой галубы касынак. Дукора Пух. Няма хмар на небі, дык яно тады такое голубое. Забалоцце Смал. ГАЛ ЎЗА1 ж. Галавешка. Аптушы галузу, а то дым верне, што с трубы. Дразды Стаўб. ГАЛУЗА2 ж. Голая косць. Галузы мы выкідаям собаку, у нас ёсь каму галузы падбіраць. Забалоцце Смал. ГАЛ ЎЗА3 ж. Галіна. Нарэзаў галузаў на венік. Ёсць галузы маленькія i вялізарныя. Малмыгі Віл. ГАЛУЗА* ж. Асудж., перан. Бесталковая кабета. Яна такая галуза, абыгшто гавора. Завішына Лаг. ГАЛУШАЧКА ж. Кулін. Кусочак цеста для закваскі. Галушачку цеста трэба пакінуць у дзяжы, кап кіслата дзяржалася. Вялікая Byca Уздз. ГАЛУШКА ж. 1. Таблетка. Малы як наеў-к ся галушак дзедавых ат прастуды, ляжалі на