в ВЕРАЦЕННІК 57 бачыў гэтую вафельніцу, але ў мяне самога няма яе. Хожава Маладз. в А ц ік і толькі мн. Боцікі з нізкімі халяўкамі. Быў у нас адзін, дьхк пасварыўся з маткай, адзеў вацікі i ў дарогу. Рудня Чэрв. ВАЧАК m. Рыб. Мяшок на злоўленую рыбу. Рыбу сягоньня прадавалі, два чарпакі рыбы ўсялякай усыпалі ў мой вачак. Мікольцы Мядз. Я к прышлося рыбу на беразе выбіраць, так аказалася, што i ён свой вачак забыўся. Тутака я ўжо сьмяяўся зь яго. Логавіны Мядз. Хлопцы, давайце вачак, буду рыбу класьці. Канстанцінава Мядз. в а ч А с ты прьш. Лупаты, з вялікімі вачыма. У нас вачастых німа, а некоторым ідуць вялікія вочы. Вішнева Валож. ВАЧЫВІГНА прысл. Увачавідкі. Вачывітна сьнехрасстае. Цялякава Уздз. ВАПІАК м. Зневаж. Малыш. Нашу цялушачку вашаком завуць, тому што маленькая. Хто ягнём заве за малы рост, хто вашаком, што я к вош малая. Бяларучы Лаг. ВАШ ЗЦБ. Устарэлая ветлівая форма звароту. Мо вашэце паела б з намі? Броды Маладз.; параўн. польск. waszed — скарочанае wasza miłosć. ВА1&Н м. Заал. Уюн (Misgurnus). Ваюн рыпка невялікая, рабая, як гадзюка. Папоўка Мядз. У нас кажуць хто ўюн, а хто ваюн, гэта такая рыба, подобная на вужа. Дукора Пух. ВЁДА1ЩА незак. Падтрымліваць сяброўства, знацца. Мы ведаемся даўно. Дукора Пух. ВЁДАЦЬ незак. Умець. Ой, бапка, я ні ведаю кароў даіць. Каменка Уздз. Бог ведзь — невядома. Я стары, надо, кап пат старась свая копейка трымалася: усё можа быць, сягоньня жывём, а заутра бог ведзь што будзіць. Язні Віл. ВЕДЗЯРКб н. Вядзерца. Дзет вадзіцы азяў ведзярко, глядзіць — ля калоцца ляжыць цялушачка. Ён i ведзярко i цялушачку забрау дамоў. Лубень Віл. ВЁДЫМА прысл. 1. безас. узнач. вык. Вядома. Ведыма, што вучоны чалавек гаворыць глотка, цікава, красіва. Узгурск Чэрв. 2. у знач. часц. Ужываецца ў выпадках, калі трэба канстатаваць што-н. Ведьма корова, ёй корму многа трэба. Цялякава Уздз. ВЁЙНІК м. Венік. Натта добрыя вейнікі магазінныя, вельмі чыста пол зьмяцеш імі. Будслаў Мядз. ВБКАВУХА ж. Старая дзеўка. Вековуха гэта стала маладзіцца, глядзець за сабою. Ігрушка Круп. ВВЛЫСА)НАЦ м. Вялікдзень. На вельканац ня ела бул к у вельканоцную, але села на печы, абаперлася от гэдак i цэлу пачку круцялёў зьела, палачак гэтых кукурузных. Савоні Стаўб. Я к во находзіць съвята, вельканац за пару дзён, тата з мамай складаюць съвянцонку. Залазоўе Віл.; параўн. польск. welkanoc 'тс\ ВЁЛ Ь К І прьш. Вялікі. Велькая вёска тая, што за тым узгоркам. Бясяды Лаг. Васіль сомы велькі хлопец у класі. Горкі Стаўб.; параўн. польск. welki тс'. ВЁЛ ЬМ А прысл. Вельмі. Вельма пат старасьць косьці баляць. Каменка Уздз. Сёньня вельма холодна для лета. Вецярэвічы Пух. Вельма далёка іці туды. Пудзіцк П ух. Але было вельма далёка езьдзіць, а на кварціру не хацела аставацца. Дрычын Пух. B E H lfr K A гл. ваигёрка ВЁН ЕЦ м. Вянец* Друш кі трьмалі венец над галовамі молодых, як вянчаліся ў царкее. Пудзіцк Пух. В ЕН ЗЯ Н Й К А м. Віізень, палонны. Я к гналі вензянякаў па гасьцінцы, дак бабы нашы хлеп, сала выносш, а немцы іх бізунамі адганялі. Баяры Маладз.; параўн. польск. wigzień *тс\ ВЕРАБЁЙ м. Танцор у беларускім характарным танцы. Танец выконваўся як кругавы з падскокамі, якія імітавалі хаду вераб'я. Усе становяцца у кола i пяюць: „Вярабей, еярабей, не клявай канапель*, а вярабей стаіць у сярэдзіне кола i танцуя. Дукора Пух. ВБРАБЁЙ Ш К м. Ват. Лазаніца (Lysimachia). Помятою, голодны год быў, дык верабейнік елі. Ад верабейніку ўрэдна не было. Саланая Валож. В ЕРАБІН К А ж. Мясцовы гатунак бульбы. Верабінка * яна красная i глаткая, смачная бульбачка. Мікалаеўшчына Стаўб. В БРА БбК м. Заал. Рабчык (Tetrastes bonasia). Верабка бачыў, ён под ёлачкай выседжвае яечкі. Бяларучы Лаг. в е р а п л Ан м. Уст. Аэраплан, самалёт. Даўней, як убачыш вераплан, дык хаваесься, а цяпер іўМ а скв у паляцела п. Лыцавічы Віл. Надумалася на старасць на верапланх лётаць. Падзерычы Стаўб. Рэтка хто кожа вераплан, найбольш завуць самалёт. Вязынка Маладз. ВЕРАСАВПС м. Ват. Баравік, што расце ў верасе. Верасавікі — добрыя баравічкі, первасортныя грыпкі. Баяры Маладз. ВЕРАСК бВЫ прьш. Верасовы. Верасковы мёт цямнейшы за ліповы. Малінаўка Лаг. ВЕРАЎЧ АН К І толькі мн. Уст. Лапці, зробленыя з вяровак. Вяраўчанкі насілі ўсюды, бо ня мелх ботаў. Дукора П ух. Вяраўчанкі плялі кручком. Забалоцце Смал. ВЕРАЦ ЕЛ ЬШ Ц А ж. Заал. Вераценніца ломкая (Anguus fragilis). Верацельніца похожа на сьліўня, у мокрых лясах, садах, на лугах водзіцца, дзе грась. Рудня Чэрв. ВЕРАЦ ЕН Ш К м. Заал. Тое, што i верацель н i ц а. Хлопцы думалі злавіць вераценьніка, але ў яго, кажуць, хвост адламаецца, як зачэпіш. Хожава Маладз
Дадатковыя словы
вбкавўха, верабя
14 👁