Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

п ПАКРЫВАЛЬНАЕ БЕРВЯНО 275 цяці, кап ты другой пошла межочкой". Bocaва Мядз. ПАК&іУЦЬ зак. 0 Пакінуць на гадоўлю вырашыць даглядаць, трнмаць у гаспадарцы. У гэтьм годзе пакінулі цёлачку на гадоўлю. Вялікая Byca Уздз. ПАКІШ ЗННІК м. Кішэнны злодзей, кішэншчык. А я ведаю, чаму пакішэньнікам завуць. Лазіць na кішэнях! Турэц Чэрв. ПАКЛАДАн ЕЦ m. Кастрыраваны бык. Пакладанца аднаго ў нас на базу здалі. Мікалаеўшчына Стаўб. ПАКЛАДЫ мк. Будаўн. Доўгія тоўстыя жэрдкі, па якіх коцяць бервяно. Па пакладах коцяць бярвеньні на сьцену зруба. Вязынка Маладз. На пакладах узвальваюць цяжар на машыну. Хожава Маладз. Рыхтуй паклады, у лес паедзім. Папоўцы Віл. ПАКЛИСА ж. Палачка з пятлёй на канцы, якой загатаўляюць звязачны матэрыял з маладых дрэўцаў. Выбіраемся ў дорогу, не забыта б паклесы дома, бо не будзе чаго рабіць у лесе. Бес паклесы як без рук, не будзе чым „ скручваць * дрэўца. Кукалеўка Чэрв. ПАКНУЦЬ зак. Забіць. Каб не ўцякла, ён бы яе пакнуў. Завішына Лаг. Раз мяне былі чуць не пакнули Бяларучы Лаг. ПАКбИШ К м. Нябожчык. Памянуць людзі пакойніка i разыйдуцца, а сямейка застаецца с сваім горам. Вецярэвічы Пух. ПАКбМЧАНЫ дзеепрым. зал. пр. ад пакомчыць 'скамячыць*. Пакамечаны. Уй, пакомчаны які ўціральнік, не магла другі які даць! Ратуііічы Барыс. ПАКОПхШЧА н. Месца, дзе стаяла капа сена. Трэба ісьці пакопішчы падграбаць. Вялікая Вуса Уздз. П АКбС м. 1. Пракос. Дужый, відаць: такей покос заняў! Паплавы Бярэз. Я к косюць сена, дак раткі — гэта пакосы. Ратуцічы Барыс. Коля добра косіць, як струна, пакосы ідуць. Забалоцце Смал. 2. Валок скошанай ручным спосабам травы. Сена ў пакосы мы косім. Ляшчынск Мядз. Таўшчыня покосу залежыцъ ат касца i ат косы. Калі коса дліннейшая, то таўсьцейшы покос. Забалоцце Смал. 3. Скошаная сенажаць. На пакос пусьцілі коровы, бо не будуць гадаваць атаву. Гілікі Валож. 4. Укос. Пакос зь дзесяці сотак злажылі ў стох. Вялікая Вуса Уздз. ПАКбСШ К м. Абрад. Шафер. Мая плямяньніца ідзе замуж, то сын мой пакосьнікам будзе. Чабаі Валож. ПАКРАІЙУНІК м. Тое, што i п адкрап Гу н ік. Пакрапіўнік зваядыш завуць, далёка не ўцякая, а злавіць ня зловіш. Хожава Маладз. ПАКРАГИУНІЦА ж. Мед. Высыпка на целе дзіцяці. Я к пакрапіўніца, цела дзіцяці робіцца я к крапівой апечана, высыпка я к мак i чэшацца. Жычковую крапіву параць i купаюць дзіця, i праходзіць. Малмыгі Віл. п а к р А с а ж. Незвычайная прыгажосць. Наша сястрычка пакраса. Ты ш пакрасіла два дамы: адзін дамочак, дзе росла, другі дамочак, што прышла. Бубны Віл. ПАКРАСАВХЦЦА зак. Пажыць шчасліва. А я табе, Мар'я, у вочы скажу: пакрасавалася ты за ім i хопіць! Цяпер дай другой пакрасавацца. Дрычын Пух. ПАКРАСЩ Ь зак. 1. Пафарбаваць. Подлогу пакрасілі. Вязынка Маладз. 2. Упрыгожыць (ілюстрацыю гл. на пакраса). ПАКРАТАЦЬ зак. Пагушкаць, пакалыхаць. Пакратаеш калубель, пакуль дзіця не засьне, а я пойду. Зазерка Пух. ПАКРОВЕЦ м. Тое, што i п а д а д з ія л ь н ік. А тады возьміш у печы ваду за заслонкой i памыіш адзежу, пошаўкі i пакровец разам з імі. Чараўкі Мядз. ПАКРОУКІ мн.; адз. пакрбука ж. Позні гатунак груш. Буль там далей пакроўкі растуць, а под окном — бэры. Зазерка П ух. ПАКРОМЦЫ прысл. Пакрысе, паступова. Яна, бедная, плакала, плакала па маццы, але ўжо пакросиа стала забывацца. Дукора Пух. ПАКРУЩЦЬ зак. Выгнаўшы ў поле, пасвіць на адным месцы. Паша благая ў нас i пастух благі: выганіць, пакруціць, пакруціць i паставіць [коровы]. Вязынка Маладз. О Галовы пакруціць - загінуць. Але i яны головы пакруцілі, каторыя застаўшыся былі. Баяры Маладз. ПАКРЫВАДЛА н. Вышытая ці вымеражаная накідка. Пакрывадла на падушку зрабіла ў гэтым годзе. Пруды Стаўб. ПАКРЬШ АЛАн. 1.Т ое, што i пакрыва'дла. Нашы пакрывалы Галінка сама вышывала. Вязынка Маладз. Я сама мярэжыла пакрывалы на падушкі. Паплавы Бярэз. Падушкі покрыты прыгожымі покрывалами Саланая Валож. Накінь мярэжаныя пакрывалы: сьвята. Ляхавічы Дзярж. Падушкі былі курыныя, цяшкія. Крамная наўлечка, гэта ўжо пошаўка тожа с крамнага. Н іякіх ніхто ні знаў пакрывалаў гэтых. Дзераўная Стаўб. 2.' Палатно, якім пакрываюць пакойніка. Пакойніка naмыюць, адзенуць ды накрыюць покрывалам. Вецярэвічы П ух. 3. Уст. Палатно, якім кума пакрывала дзіця пры абрадзе хрышчэння. Покрывала можа быць ic палатна простого, можа быць ca штапялю, ложаць дзіця на пакрывала i бацюшка ахрысьціць. Саланая Валож. ПАКРЫВАЛЦА н. Памянш. да пакрывала (у 1 знач.). У мяне, калі я была молодая, была подруга, Насьця звалі, от у яе былі красівыя гэтыя пакрывалца. Болей ні ў кого такіх пакрывалцаў ні бачыла. Хожава Маладз. ПАКРЫВАЛЬНАЕ БЕРВЯНб будаўн. Ашлапнае бервяно. Пакрывалънае бервяно — гэге суцэльнае бервяно ў сцяне, якое кладзецца