Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

КАРОБКА К які тавар трэба было, дык куплялі. Цялякава Уздз. КАРбБКА ж. 1. Toe, што i к а д а ў б е ц. Каропкі зь ліпы выдаўбалі. Вецярэвічы Пух. 2. Лубянка. Каропка прывязвалася да сьпіны, каб ляхчэй было зьбіраць ягады. Цялякава Уздз. КАРОВА ж. О Карова бражная - карова, якую пояць адходамі з брагі. О Я к карова бражная зневаж. - нястрымны ў паводзінах хто, узбуджаны (звычайна пра жанчыну). Чаго ты летает я к карова бражная? Што я табе благоёа зрабіла? Бясяды Лаг. КАРОВІНА ж. Гавядзіна. Сьвініну, каровінумяса рэжуць, крышуць, перцу туды, лісьціку туды, церас трубачку кілбасы робяць, кілбасы свае робяць. Сёмкава М ін. КАРбВІЦА ж. Карова. Я к пасьвілі маю каровіцу, тоўкалечылі. Цяпер бес каровіцы. Такарышкі Іўеў. КАРбДЗЩ ЦА незак. Плакаць, капрызіць. Дзіцятка беднянькае цэлы вечар кародзілася, дрэнчылася, нездаровілася яму. Дукора Пух. КАРбМЫСБЛ м. Ворчык, барак. Дзівін, запрагай! Твое калёсы з каромыслам. Бяларучы Лаг. КАРбНАК м. Прыбудова. Хату мы пастроілі, а хочам шчэ каронак да хаты зрабіць. Баяры Маладз. KAFĆH Kł мн. Тое, што i а н т а л я ж ы. Каронкі даўней бабы ды дзеўкі на вячорках плялі. Мы зарас сь сястрой наробілі сабе каронкаў. Мікалаеўшчына Стаўб.; параўн. польск. koronki 'тс*. КАРбСТАВЫ прым. Карослівы. Сказалі мір, i майго пусьцілі дамоў. І клячу некую прыгнаў с-пад Оршы. Мазаў-мазаў, мазаў-мазаў, кароставая, нівартая — i здохла. Папоўка Мядз. КАРбУНІК м. Гладыш на малако. Налі малака ў кароўнік ды бярыся за капаніцу: буракі прапалоць трэба. Сосны Лаг. КАРПАТЫ прым. Кірпаты. Вырадзіўся карлогыўяк каробачка нос. Вецярэвічы Пух. КАРСЭТ м. Безрукаўка. Я к без рукавоў вопратка, дык гэта карсэт. Дукора П ух. КАРТА ж. Ліст, старонка. Узялі гэты пашпарт, паслалі аш у Плешчыніцы, там ужо праверылі, аказалася, усе карты ё, павыдзіраных картаў німа. Залазоўе Віл.; параўн. польск. karta *тс\ КАРТАК m. Мужчынская безрукаўка. Пашыла я свайму Ляксандру картак цёплы на зіму. Кукалеўка Чэрв. КАРТАІШ ЁННБ н. Цяўнік, бульбоўнік. Пара картапленьмя жжынаць, а то пажаўцея, лісьцікі паападаюць. Варацішча Стаўб. КАРТАЛЛЯНІК, КАРТАФЛИНІК м. 1. Toe, што i к а р т а п л ё н н е. Я к картошка пасьпявая, то картаплянік жнуць сярпамі, сушаць ды на сечку. Вялікая Byca Уздз. 2. Дранік, аладка з дранай бульбы. Ты ш картаплянікі любіш, то от наабірай картопяль, напяку. Beцярэвічы Пух. А й я лепш вечарам напяку вам картафлянікаў, а пакуль малака вазьміця. Заямнае Стаўб. КАРТАФЛЯШШЧА н. Бульбянішча. Сёліга на картафлянішчы ячмень пасеялі. Чабаі Валож. Картаплянішча ўзаралі пат пшаніцу. Вецярэвічы Пух. КАРТАФЛИНКА ж. Кулін. Драная бульба, запраўленая тлушчам ці салам, залітая ў юшку i засмажаная. Картафлянку мы часта poбім, yce ў насяе любяць. Але ш i смачная картафлянка сьвежая! Вецярэвічы Пух. КАРТбШ ІЯ, КАРТбФЛЯ ж. Бульба. Ці многа засталося выбіраць картоплі? Маразэ ш напіраюць. Межава Чэрв. Ідзі дапамажы naлоць, натта ш картофля ўся зарасла. Юшкаўка Віл. У нас сёлета мала к'артоплі, мо пасадзіць ці хваціць. Падзерычы Стаўб. 0 Картофля ў мундзірах - тое, што i б ў л ь б а ў к а ж у шка'х; гл. кажушок. На вечар абіраім картофлю, а на раніцу — у мундзірах. Пруды Стаўб. КАРТУЛЬ м. Зневаж. Карантыш. А мой брат, што паехаў, вот жа малы быў, дык на яго ўсе брахалі: „Картулъ, карту ль!" Бясяды Лаг. КАРУЗА м. Неадабр. Задзірысты, непамяркоўны чалавек.Ш зъвязвайся з гэткім карузам, бо ні рудзя табе жызьні! Краснае Маладз. КАРЦЕЦЦА незак. Хацецца, не цярпецца. Так i карціцца табе за дзьверы на двор бехчы хутчэй. Асавец Маладз. КАРЧАВПС м. 1. Чалавек, які працуе на карчоўцы пнёў. У нас у вёсцы раней карчавіке былі, а цяпер усё машынамі карчуюць. Miкалаеўшчына Стаўб. У нас была кампанія чалавек дванаццаць карчавікоў, i мы хадзілі пні капаць. Хожава Маладз. 2. Шчупак цёмнай афарбоўкі, з кароткім делам, што жыве пад карчамі. Шчупак бывае чорны i кароткі, які называюць карчавіком, а расавіком называецца сьвятлейшы i даўжэйшы. Пруды Стаўб. К А Р Ч А ГА ж. Трэска, патарчака. Трэба карчагі прыбраць з двара, а то заўтра госьці маюцца быць, а у нас у двары брудна. Літва Стаўб. КАРЧАЖЫНА ж. Смалякі, трэскі, гнілушкі з карча. Раней, я к нам здавалася, i пры карчажыне сьветла было. Рубяжэвічы Стаўб. КАРЧАК м. Дрэўка з карча. Бацька гады карчаком іх, карчаком! Але ж баяліся яго. Пудзіцк Пух. КАРЧАКбПм. Тое, што i к а р ч а в і к. Раней карчы людзі карчавалі, называліся карчакопамі, а цяпер, гаворуць, трахтары карчуюць. Бясяды Лаг. КАРЧАЧбК м. Памянш. Смалячок. Карча