Слоўнік гаворак цэнтральных раёнаў Беларусі (1990). Том 1. А-П. Е. С. Мяцельская

 ◀  / 290  ▶ 
ГРЭБЦІ Г падбіваюць пат шыфер, кап шыфер трымаўся, не спаўзаў. Саланая Валож. Грэбест цяшка прыбіваць старому. Вецярэвічы Пух. г р Зб ц і незак. 0 Хоць граблямі грабі — вельмі многа. То ш кори як падымяш, дык гэтых ракаў хоцъ граблямі грабі, а цяпер нешта німа, недзя падзеліся. Мядзел Мядз. г р Зи к а Жг Грэлка. У вас можа грэйка е, а то так зуб баліць. Светлае Клец. і*рЭк а ць незак. Крычаць, гагатаць. М усіць, унучак гусей прыгнаў, ёрэкаюць на двары. Турэц Чэрв. ГРЭН КА1 ж. Пиал. Асобная клетачка ў вашчыне. Трутнёвыя грэнкі большыя за пчаліныя. Забалоцце Смал. ГРЗнК А ўж. Каліўца. Жыта як граніцца, кусціцца, грэнкі палучаюцца, многа грэнак з аднаго зернятки Бясяды Лаг. ГРЭЦ-ПбЛЫСА муз. Мясцовая наэва полькі (танца). Адна пара выходзя, тая, што кадрылю заканчивала, i пачыная грэц-польку танцаваць. Бясяды Лаг. ГРЗЧНЕВЫ прым. 1. Грэчкавы. Калі ўжо мёт такі густы, аш карычнявы, то кажуць; гэга грэчневы мёт. Дукора Пух. 2. Тое, што i г р а ц к б в ы. Раней як сеялі грэчку, грэчневыя крупы рабілі сами Ляхавічы Дзярж. Бывала, як сеялі грэчку, восеньню наробім крупоў, а потым цэлую зіму грэчнявую кашу варым. Дукора Пух. ГРЗЧНІШЧА н. Тое, што i г р а ц к о у е (у 2 знач.). Дзе грэчка расла, грэчнішча гаворацъ. Па грэчнішчы жыта добра родзіць. Шзок Уздз. грЗч ны прым. Тое, што i г р а ц к б в ы. 3 грэчнай м укі алаткі даўней пяклі: крупу зьдзяруць, зьмелюць, i алаткі пяклі. Бясяды Лаг. г р Зч ч ы н а ж. Тое, што i г р а ч ў х а. Грэччыну пасеялі сёліта ля лесу. Я к грэччына цьвіце, тады ўсе пчолы лятуць туды. Трыгузі Віл. Жорны ў выстопцьі стаялі, малолі грэччыну на бліны. Бакачы Мядз. У нас грэччына блага расьце. Сырмеж Мядз. ГУ-У-У выкл. гукапераймальны. Я к я а б у ла гэтыя шуі, я к пашла па сходах, я к стукну, дык па залі гу-у-у. Атабралі іх у мяне i далі нейкія дзіравыя туфлі. Альсевічы Мядз. ГУБА ж. Рот. Зьеў нанач цыбулі, дык так было нядобра ў губе цэлую ноч. Бяларучы Лаг. г у б А с ты прым. Toe, што i грыбаты. Аш глядзець брытка, такая ўжо губастая была. Вязынка Маладз. г у б А ты прым. Toe, штоі грыбат ы. Kaлі губы таўстыя такія, то губаты кажуць. Вязынка Маладз. ГУБЩ А ж. Ткац. Мера асновы даужынёй на хатнюю сцяну. Губіца сем аршын. Накоцім сувой ды тком. Я к выччам тры губіцы, адразаім i выходзіць трупка палатна. Турэц Чэрв. ГУБК А 1 ж. Тое, што i б а р б д а ў к а. Некалі мячык дзеці з гупкі рабілі. Адрэжыцъ, адрэжыць укруга,і мячык готовы. Гілікі Валож. Прывязуць зь лесу гупку, павараць, высушаць. Калі пры ўдары крэсівам аб крэмінь паяўляліся іскры, то гупка загаралася. Саланая Валож. Усё дрэва, бывая, гупка апсадзіць. Вецядэвічы Пух. ГУБКА2 ж. Качарга. Маці каля печы ўсё з гупкаю стаіць, а для цябе толькі еты мацыклет i есьцяка. Вецярэвічы Пух. ГУБКА3 ж. Тое, што i г у б і ц а. Пазалетасъ выткала чатыры гупкі палатна. Вялікая Вуса Уздз. Гупка столькі метраў, сколькі хата. Ратуцічы Барыс. ГУБЫ толькі мн. Чапяла. У нас губы ўсё роўна ці ёмку, ці патэльню браць. Астравок Уздз. О Губы надзьмуць — пакрыўдзіцца. Чаго ты зноў надзьмуў губы? Волма Чэрв. Сядзіць як сыч, губы надзьмула, не абзавецца. Дукора П ух. 3 губ пары не пускаць - маўчаць. А ты, сынок, кажу я яму, з губ пары не пускай, як бы ты нічога не заўважыў. Савоні Стаўб. ГУЮ СЯ ж. Лаянк. Жанчына з тоўстымі губамі. Супакойся ты, губэся, чаго ты разышлася! Цялякава Уздз. ІўУгАЛЬ1 м. Кулін. 1. Смажаная бульба. Усяго многа ў яе на стале было, а ёуёалю не было, шкада. Маставая Пух. 2. Суп бульбяны з гарохам, забелены або засквараны. Hi ўсьпея сын у хату ўвайсьці, прося, кап ёуёаль зварыла. Калі ні прыедзя — гу'галь есь, вару ям у той ёугаль — заскварваю калі, калі - молоком. Чабаі Валож.; параўн. польск. gugiel 'святочнае печыва ў яўрэяў', літ. kŭgelis 'густая страва'. І*УГХЛЬ2 м. Ват. Куколь (Agrostemma). У жыці цьвіціць ёугаль i валошка. Ратуцічы Барыс. д ГУГШ ВЫ прым. Гугнявы. Ёсь у нас на сяле гугнівы хлопец, дык нічога не разабраць, што ён гаворыць. Кукалеўка Чэрв. ГУЖЫШЧА н. Вужышча. Гужышча прынясі, будзь ласкавы,.яно мне патрэбна будзя. Рубяжэвічы Стаўб. ГУЗ m. Тое, што i грызь (у 1 знач.). Kaлі плява прарываіццо, то на гэным мейсцы будзіць tyc [у каня, вала]. Рабунь Віл. ГУЗАВЫ прым. Няроўна спрадзены. Ніткі няроуныя, гузавыя. Дукора Пух. ГУЗАРЫЦЬ незак. Гуляць, баляваць. Усё гузараць, дзе якія імяніны, дзе гулі, дак яны там. Цядякава Уздз. ГУЗБЛЬЧЫК м. Вузельчык. Цыганка гузельчык завяжа, потым фукае i гузельчыка няма. Ісрушка КРУПГУЗЗЕ н. 36. Гузы. На назе гузьзя панацягувара. Дукора Пух. ГУЗІКА ж. С.-г. Куўзіка, кармавая бруч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гугаль, гўбка, і^ўгаль
9 👁
 ◀  / 290  ▶