Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
хавала нявестка. Вузла Мядз. Даўней сяднікі напіхаяш саломай— i спалі. Вялікія Нястанавічы Лаг. Сянік папіхалі саломаю. Кіралі Шчуч. Такі цяшкі сянік. Паляцкішкі Воран. Даўней сянікі шылі ў чатыры полкі. Альхоўцы Лях. Сенік прынясу. Ceнікі былі. Грыкені Вільн. СЯННГЦА ж. Сяннік, што клалі пад галаву замест падушкі. Сянніцу рабілі, клалі ў галовах i трэба было спаць. Саланое Віл. ч СЯ'ННЯ, СЯ'ВД прысл. Сягоння. Сяння вечарам прыёўдзе ўнук. Любішчыцы Івац. Сяння буракоў у калхос прывясці можна. Асавец Віл. Сяня ў слоічак атлажу рашчыны, ён закрыты шчытна — i стаіць кісля. Масішкі Красл. СЯНЦО' н. памянш. да с ёна. Сянцо патсохла, над а паварочаць. Івашкаўды Смарг. Дала сянца трошкі цялусі, цялушка сянцо есь. Саланое Віл. СЯНЧУ'К м. Няскошаная ў свой час сухая трава, звычайна па балотах. Сянчук косяць па льду на потсціл, сянчуку накасіў. Рудня Астравітая Чэрв. СЯНЬГ мн. Сенакосы, сенажаці. Такія ў нас сяны: лукі, на луках косім. Ністанішкі Смарг. СЯ'НЯ гл. СЯ'ННЯ СЯ'РАД, СЯРО'Д прыназ. з род. Пасярод (чаго-н.). Ен ляжыць с яр ад поля. Саланое Віл. V У добрага мужа — сярод печы лужа — поўны дастатак. Мал i Астр. СЯРДАВА'ЦЬ, СЫРДОВА'ТЫ, СЭРДОВА'ЦІ незак. Крыўдзіцца, злаваць. Яна сярдуе на мяне. Альхоўцы Лях. Хай жыве, хай сярдуя. Кіралі Шчуч. Вона ны сырдуе на его. Дзмітравічы Кам. Чэго сэрдуеце на мэнэ? Смаляніца Пруж. СЯРДЗЕ'ЧНЩ гл. САРДЭ'ЧНЩ СЯРЁДАВЫ прым. Перамяшаны з мякінай. Даўней сярёдавы хлеп пяклі — мякіны дабаўлялі. Янова Рас. СЯРЁДКА ж. Нутро. Нешта мне сярёдка баліць. Янова Рас. СЯРМ ЯТА ж. Верхняя адзежына з даматканага сукна. Даўней сярмягі шылі з сукна, доўгія. Новікі Гродз. Сярмягі i кажухі шылі. Парэчча Гродз. Сярмяга як бурное. Солы Смарг. Мы еярмягаю ўкрываліся, як пасвілі валэ. Дарава Лях. СЯРМЯ'Ж КА, СЯРМЯ'Ш КА, СЕРМЯ'ЖКА ж. памянш. да с я р м я г а. Сярмяжка — такоя было калісь адзеня. Талейкі Швянч., Грыкені Вільн. Сярмяшкамылася на кудзелі, кароткая. Крэва Смарг. Даўней людзі Ідімі хадзілі ў ірваных сярмяшках, a куплялі зямлю. Вузла Мядз. Помню, як мне мама пашыла еярмяшку. Парэдча Гродз. V Свая еярмяшка ні цяшка— свая ноша, яе нясеш, i не цяшка. Малі Астр., Багдзюлі Шальч. Свая сермяжка не цяжка — усе цяжкасці, звязаныя з гадаваннем сваіх дзядей, сям'і. Вецярэвічы Пух. СЯРНІКГ гл. СЕФНІКІ СЯРНГЧКІ мн. Тое ж, што i с я р н i к L Сярнічкі палажы на прымурак. Валынцы В.-Дзв. Сярнічкі размокли Мачаск Бярэз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прыё^дзе, сардэчнщ, сырдоваты, сэрдоваці, сявд, сямі, сярад, сярдаваць, сярдзечнщ
18 👁
 ◀  / 565  ▶