Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

ЯСІНЁВЫ, ЯСЯНЁВЫ прым. Зроблены з ясеню. Ясінёвыя палазы. Гемзы Шальч. Ясянёвая тапарышча. Рудня Астравітая Чэрв. Я'СІЧАК м. памянш. да я c i к. Ясічак зрабіла пухавы. Жо~ дзішкі Смарг. Я'СКАР, Я'СКІР м. бат. Казялец. Яскар вельмі ядавіты. Альхоўды Лях. Яскір — едавітая расліна. Альхоўка Навагр. Я'СКРА ж. Toe ж, што i я с к a p. Яскра — трава, цвет — з жоўтымі цвяткамі. Мсцібава Ваўк. Яскры— жоўцянькія на ценянькай носцы цвяток. Магуны Паст. Я'СЛІ мн. 1. Загарадка ў хляве каля сцяны ў выглядзе драбіны, у якую кладуць сена. Яслі — драбінкі збіты, сена *туды закладаецца. Галубы Маст. Трасянку ў яслі паложыш. Старыя Смільгіні Воран. Сена, корм кладуць карові ў яслі — скрынка з дошчак, з дном. Груздава Паст. Яслі бы драбінкі, к сцяне прычэпваюцца. Дзяніскавічы Ганц. Даўней гаварылі, што ў яслях хавалі Icyca. Завельцы Астр. V Асёл ждаў, каб яслі прышлі да яго, ды здох, не даждаўся — пра гультая. Вузла Мядз. 2. Драбіны ў возе. Цялега таксама, як i тарантас, устроена, толькі бес ясель. Пасіене Лудз. Я'СНА I прысл. 1. Зразумела. Я к Фэлька да мяне прагаварыў, усё стала ясна. Івашкаўцы Смарг. 2. Вядома. Ну дык:жалена, кажды ездзіць у дзярэўню, каб памагчы. Чапаеўскі В.-Дзв. Я'СНА II мн: Дзясны. Ясна, дзе зубы сядзяць. Галубы Маст. Ясна напухлі. Лука Нараўк. Я'СНАСЦЬ ж. Яркае святло. Із яснасці пападалі. Альхоўка Навагр. ЯСНЕ'Й прысл. Больш зразумела, ясна. Ты ясней раскажы. Ахрэмаўцы Брасл. Я ўНЫ прым. 1. Светлы. Бусял ясны, а чапля цёмная. П арэчча Гродз. 2. Яркі, ясны. Зараначка ясная. Рагулішкі Даўг. ЯСЬ гл. ЯЗ I ЯСЯНЁВЫ гл. ЯСІНЁВЫ Я'СЯНЬ гл. Я'СЕНЬ ЯТ зб. м. Авадні, мухі i інш. Ят напаў на скаціну. Альхоўка. Навагр.; гл. а в а т. ЯТКІ' гл. ЯДКЁ Я'ТРАСЬ, Я'ТРЫСЬ ж. мед. Запаленне, раздражненне вакол нарыва. Ятрась каля нарыва. Ісерна Слуц. Удражніў ятрысь. Малыя Аўцюкі Калінк. ЯТРО'ВІЦА ж. Ятроўка. Ятровіцу заву, каб памагла. Азяраны Раг. ЯТРО'УКА ж. Toe ж, што i я т p 6 в i ц а. Пасека Ст.-Дар.,, Багушэвічы Бярэз., Беразіно Докш. Я жыла з ятрдукамі. Саланое Віл. Ятроўка была гуляшчая. Лісна В.-Дзв. Калі пайшлі за родных братоў, то яны ятроўкі. Мачаск Бярэз. Мы з ятроўкай не ладзілі. Дзяніскавічы Ганц. Ятроўка папіла траву, язва была ў яе, i выЛечылася. Навікі Лудз. Ятроўка прыходзіцца жонка