Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
трэсачкі. Беняконі Воран. Сколькі ад дроў шыпулёў навыскакавала. Бакшты Іўеў. Прынясі шыпулёў патпаліць печ. Старый Трокі Трак. Шыпуле маленькія, a лучына доўгая. Парэчча Гродз. Шыпуле нарабіў з дрэва. Пацаўшчына Дзятл. Нашчапаў шыпулёў. Масілавічы Сл. 2. перан. Пра худога чалавека (пра часткі яго цела). Усе людзі гавораць шыпуль на худога чалавека. Каўняны Гродз. V Такі худы, як шыпуль, зробіўся! Дэгшні Шальч. Былі паненкамі во такія, а ціпер худыя, як шыпулі:Ногі, як шыпулі, i рукі, як іаыпулі. Мсцібава Ваўк. Якая там дзеўка, у яе лыткІ, як шыпуле. Кіралі Шчуч.; параўн. польск. szypul, літ. šipulys тж'. ШЬІПУ'ЛЬКА I зб. ж. 1. Toe ж, што i ш ы п у л і 1. Шыпулька асыпалася з хвоі. Вецярэвічы Пух. 2. бат. Бадзяк. Шыпульку я зводжу i ніяк не звяду. Вецярэвічы Пух. 3. перан. Маленькае худзенькае дзіця. Вот шыпуліць шыпулька гэта. Дзяніскавічы Ганц. ШЫПУ'ЛЬКА II ж., Ш ЫПУ'ЛЬКІ мн. 1. Toe ж, што i шып у ль 1. Пайшла ў грыбэ, дык тоўстух пад шыпулькамі знайшла. Вецярэвічы Пух. Шыпулькі з хвоі пераядаюць i носяць мурашкі. Вецярэвічы Пух. 2. Тое'ж, што i ш ы п у л і 2. Шыпулькі калючыя з ігрушы. Вецярэвічы Пух. i- Ш ЫПУ'ЛЬНІК м. Toe ж, што i ш ы г а л ь н i к. Мурашкі шыпульнік носяць, капцэ строяць. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. šipulys 'сухая галінка'. ПІЬІПЧЬГННІК гл. Ш ЫПШ Ы'ННІК Ш ЫПЧЭ'Й прысл. Хутчэй. Гэта старая, a шыпчэй ходзіць за маладую. Лісна В.-Дзв. Ідзе паціху, не падойдзе шыпчэй. Ёдупка Шальч. ШЫПШЬГНА ж. Toe ж, што i ш ы п о ў н і к, Шыпшына калюшчая натта, мала есць яе ў нас. Кіралі Шчуч. Шыпшына ружовым цвіцё. Альба Нясв. У шыпшыны голкі калючыя. Альхоўцы Лях. ШЫПШЬГНАВЫ прым. Шыпшынавы. ІДыпшынавыя голкі так колюцца, рукі ўсе падзярэш. Альхоўцы Лях. Ш ЫПШЬГННІК, Ш ЫПЧЬГННІК зб. м. Toe ж, што i ш ып о ў н і к. Шыпшыннік расце тут. Парэчча Гродз. Шыпшыннік калючы. Рудня Астравітая Чэрв., Рыбчына Віл. Шыпчыннік poзава квітніць. Солы Смарг. Ш ЫФАКА прысл. Шырока. Жолап плялі з дупцоў: унізе — шырака, кверху — вузей. Асавец Віл. Дзе шырака было, там займалі постаць. Вузла Мядз. ШЬГРАКІ гл. ШЫРО'КІ ШЬГРКА I ж. Шырыня. Шырка бальшая — пяць-шэсць мэтраў. Кураполле Паст. Такой длінкі i шыркі брускі. Месянцы Брасл. ШЫФКА II ж. плыт. Прыстасаванне для тармажэння плыта ў выглядзе завостранага кала, бервяна. Шырка — пяць мэт
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

тоеж, шырокі, шьіпулька
3 👁
 ◀  / 565  ▶