Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

дава Паст. Даўней шчэткі былі. Валынцы В.-Дзв. Шчэтка была, лён часалі. Мсцібава Ваўк. 3. Шчотка (для расчэсвання валасоў). Шчэткай часалі валасы. Асавец Віл. Шчэтка гразная, шчэтку можна памыць. Ністанішкі Смарг. Шчэткі калюйічыя, голаву часалі. Жылі Іўеў. V Даўней гаварылі: трэба шчотку адзёжну залажыць за пазуху, штоб, не здзівілі цябе. Дарава Лях. ШЧО'ТКА И ж. Кветаножка сланечніку. У сланечніка шчотка велька астаецца, Навасёлкі Свісл. Шчотка слонечніку. Miратычы Карэл. ШЧО'ТКА III ж. Toe ж, што i ш ч о т а ч к і II. Шчотка на нагах каня. Дзяніскавічы Ганц. Ш ЧОТНІК м. бат. Сівец. Шчотнік — зелье лугавое. Дзяніскавічы Ганц. ШЧО'УГАЦЬ незак. Ікаць. Малец замерз, шчоўгаіць. Яку-gQgrj J) 3.0 ШЧО'УЕ, ШЧО'УЯ гл. ШЧА'УЕ Ш ЧО'УКНУЦЬ зак. Шчоўкнуць. Як ні шчоўкне, то яно закрытое. Баброўнікі Гарад.. ШЧО'УЛІК м. памянш. да ш ч а в е й 2. Шчоўліку пакушайце. Малыя Аўцюкі Калінк. ШЧСУЧКА ж. памянш. да шч а к а. Шчочкі розавінькія. Пярэкі В.-Дзв. ШЧУ'КА ж. заал. Шчупак. Шчука хітрая. Ахрэмаўцы Брасл. Усялякая платва, гусцерка, акунь водзіцца; шчука — такая доля нападаць на іх. Шчука хлясь хвостом — i няма яе. Месянцы Брасл. Шчука за палец хваціла. Беразіно Докш. Шчуку злавілі ў возеры. Істра Лудз.; парайн. руск. шика тж'. Ш ЧУМЕ'ЛЬ гл. ШЧАМЕ'ЛЬ ШЧУНЮЧО'К гл. ШЧАНЮЧО'К ШЧУПА'К м. Toe ж, што i ш ч ў к a. Шчупака злавіў хунтаў дзесяць, не прывес мне i кусочка, я яму ўспдмню. Саланое Віл. У азярыне шчупак водзіцца. Валеўка Навагр. Я сёня злавіў шчупака. Кіралі Шчуч. У шчупака — рыла, як шуфля, хваціць рылам i прагЛітніць рыбку. Малькуны Ігн. Відзела, ляжаў шчупак кілаграм на шаснаццаць, прадавалі, але я такого не данясу. Вузла Мядз. Шчупак расце да кілаграм дзесяць i ■ больш. Мыто Лід. Шчупакі круглыя, длінныя растуць. Гальшаны Ашм. Шчупакі па чатыры кілі. Гемзы Шальч. Я два шчупаке злавіў. Збляны Лід.; параўн. польск. szczupak тж'. ШЧУПАФАЧАК м. памянш. да шчупак. Шчупарачкі праскаквалі ў каробку. Азяраны Раг. Ш ЧУ'ПАЦЦА незак. Церабіцца. Куры шчупаюцца на дошч. Рудня Астравітая Чэрв. ШЧУ'ПАЦЬ незак. 1. Спароўвацца. Пятух шчупае курэй. Навасёлкі Свісл. Пятух курыцу шчупаіць, с курамі іграіць. Саланое Віл. 2. Вызначаць, ці з яйкам курыца. Шчупалі курэй