ШЧСУДРЫК м Toe ж што i ш ч а д р а. На шчодрыка бліны пяклі. Кузьмічы Люб. Ш ЧО'ДРЫКІ мн. Toe ж, што i ш ч а д р о ў н і к і. Шчодрыкі пяюць перад Новым годам. Азяраны Раг. ШЧО'КАТ м. Toe ж, што i ш ч а к б т к а. Баіцца дзіця шчокату. Мачаск Бярэз. Oŭ, баіцца шчокиту! Беразіно Докш. ШЧО'КІ мн. 1. ткац. Бакі ткацкага станка. Рудня Чэрв. 2. Верхняя рухомая частка церніцы. У церніцы e язык i шчокі, ды гэтым языком завальваяш жмэнькі ды джах-джах. Альхоўцы Лях. ШЧСУЛАК I м. 1. Кіслая вадкая страва, поліўка. 3 капусты i гуркоў смашны шчолак. Беразіно Докш. Налі мне шчолаку. Мыто Лід. Папрабуй шчолаку. Альхоўцы Лях. Зварыла грыбэ шчолакам. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Кдслы сок (з садавіны, гародніны). Шчолак — сок з ягат, капусты, сліў, яблык. Старый Смільгіні Воран. 3. Вадкая частка стравы, юшка. Падлі ic шчолакам ратчэйшага крупніку. Старыя Смільгіні Воран. Шчолаку улій зверху, Кузьмічы Люб. Шчолак зліў, a гушча асталася. Збляны Лід. Густую вару з'ела, шчолак застаўся. Галубы Маст. Свіня цэдзіць адно шчолак. Альхоўцы Лях. Крышаньчыкі асталіся, а шчолак з'еў. Пацаўшчына Дзятл. Падлей шчолаку, а то ў міне адзін густыш. Рудня Астравітая Чэрв. Наварыла рэтка, адзін толька шчолак. Клралі Шчуч. ШЧО'ЛАК П м. Вада з попелам для адбельвання бялізны, палатна; луг. 3 попялу шчолак. Рудня Астравітая Чэрв. Шчолаку нарабіла, буду сціраць. Onca Брасл. Шчолакам мылі бяллё. Яніна B.ў-Дзв. Шчолак з попелу рабілі. Малыя Аўцюкі Калінк. Шчолак рабілі з попелу: жлукта абвязуем, попял сыпіш на посцілку i вады гарачай налеіш. Азяраны Раг. Шчолак — вада з попелам. Багушэвічы Бярэз. Ш ЧОТІАК III м. Шчыліна. На правы віжу глаз праз шчолак. Валеўка Навагр. ШЧО'ЛАЧАК м. памянш. да ш ч о л а к 1, 3. Гушчы не чапаў, шчолачак сабраў палонікам i гэта папіў. Гемзы Шальч. LLI40VIA4KA I ж. памянш. д а. ш ч б л а к I, 3. Мой толькі шчолачку есь, а гушча асталася, улі мне толькі шчолачкі. Рыбчына Віл. ШЧОУІАЧКА II ж. Вузкая лясная дарожка, сцяжынка. Шчолачка — вузенькая дарожка лесам. Чычалі Швянч. ШЧО'ЛУТ м. Toe ж, што i ш ч о л а к II. Шчолут для мыцця бялля. Глівін Барыс. Ш ЧО'ПАЦЬ, Ш ЧО'ПЯЦ м. Невялікая колькасць чаго-н. сыпучага, што можна ўзяць трыма пальцамі. Усыпаў дзве шчопці солі — i мала. Ухвала Круп. Усып шчопяц солі, два шчопцы солі. Вялікія Баяры Шчуч. Дала шчопці перцу. Альхоўцы Ллх. Шчопці солі ўзяла i пасаліла. Новікі Гродз. Дай мне перцу шчопці, солі шчопці. Кіралі Шчуч. Шчопці солі ўзіла. Завельцы Астр. Узяла шчопці солі, мукі. Міратычы Карэл
Дадатковыя словы
b.^-дзв, зела, зеў, чопаць, шчокйту
8 👁