Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1986). Том 5. С-Я. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 565  ▶ 
Шчаў смачны, так наелася. Чычалі Швянч.; параўн. польск. szczaw тж'. ШЧА'УЕ, ШЧА'УЯ, ШЧА'УЁ, ШЧО'УЕ, ШЧО'УЯ н. i ж. 1 Тое ж, што i ш ч а в ё й I. Шчаўе расце на мяжы. Чычалі Швянч. Шчаўю набрала за вёскай, на лузе. Пацаўшчына Дзятл. Шчаўя шмат на мяжы i вялікая. Завельцы Астр. Шчаўя хадзіла збіраць, горат яго раскупоў. Слабада Мін. Збіралі шчаўя на Калной. Саланое Віл. Макрына ў шчаўя нашла. Вузла Мядз. Шчаўе на сенакосах. Рудня Астравітая Чэрв. Сабяры хоцъ жменячку шчаўя. Граўжышкі Ашм. Паслала набраць шчаўё. Плябанцы Ашм. Шчаўё маё падрасло. Жылі Іўеў. У мяне шчаўё расце. Галынаны Ашм. Шчоўя, як лух парасце. Ведярэвічы Пух. 2. Тое ж, што i ш ч а в ё й 2. Шчаўе ці бацьвінне смятанай бялілася. Завельцы Астр. Кажаць, як ясі шчаўя, баляць ногі. Вузла Мядз. Шчаўю згатуюць, смятанай забеляць. Новікі Гродз. Шчаўё варылі часта. Темзы Шальч. Інагда i шчаўё ем, i малако, i смітану. Галынаны Ашм. Шчоўе зуем — баліць жывот. Падгаі Мін. Шчоўя варылі усю вясну. Вецярэвічы Пух. ШЧА'УЛЯ ж. Тое ж, што ш ч а в ё й 2. Гэта шчаўля твая \ густа. Малькуны Ігн. ШЧАУНТК м. Toe ж, што i ш ч а в ў к 2. Шчаўнік ля плоту расце. Шчаўнік, як кашаль натта сільны, памагая. Пацаўшчына Дзятл. Шчаўнік — конскі шчавель. Рыбчына Віл. Ш ЧАУПЦІ'СЯ зак. Нагаварыць абы-чаго. Гэдак во шчаўплюся. Завельцы Астр. Ш ЧА'ХНУЦЬ I зак. Астыць. Як печ троха шчахня, мы черствы хлеп абальём вадою i ў печ, ён робіцца тады мяхкі. Каралi Шчуч. Ш ЧА'ХНУЦЬ II зак. Прапасці, падохнуць. Былі тараканы i шчахлі. Мсцібава Ваўк, Ш ЧАЦГНА зб. ж. Шчацінне. У дзікоў шчаціна стаіць на хрыпце. ГІераброддзе Міёр. ШЧАЧЬГННЕ зб. н. Toe ж, што i ш ч a ц i н a. Шчачынне густое ў свінні. Мачаск Бярэз. ШЧАЯ' ж. Дапушчаная памылка пры кіданні ніцей ў бёрда. Калі нітачку не накідаеш ў трасцінку — то шчая. Мачаск Бярэз. ШЧІ'ТКА ж. Шчотка. Шчітка, шчо чэсаты лён. Дзмітравічы І\ам. ш чр займ. Toe ж, што i ш т о I, 1. Шчо ветэ тута рвэтэ? Смаляніца Пруж. ШЧОБ злучн. Toe ж, што i штоб. Шчоб я буў поіхав сам, то діло зробыв бы. Дзмітравічы Кам. Ш ЧОТАЛЬНЫ прым. Франтавы, фарсісты. Відзіш, якая шчогальная Наташка! Дзёрнавічы В.-Дзв.; параўн. руск. щеголь 'франт, фарсун'. Ш ЧО'ДЗЕР м. Toe ж, што i ш ч а д p а. Пасека Ст.-Дар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

чаупціся, чахнуць, чодзер, шчауе, шчауля, шчауя, шчауё, шчоуе, шчоуя
3 👁
 ◀  / 565  ▶